NGSB...that's me. Torpe kasi kaya walang lakas ng loob para magconfess ng feelings sa nagugustuhan ko.
Sabi nila nalipasan na daw ako ng panahon kasi wala pa daw akong experience..sabi ko naman,
"Ang tunay na lalaki marunong maghintay."
Pero paano kung sa kahiintay ko pala eh wala ng dumating.
Badtrip naman yun kaya't papalitan ko na ang pananaw ko sa buhay for the better.
Three years ago, my first visit in California was nice.
May nakilala ako dung isang girl.
The first time I saw her nagkagusto agad ako sa kanya kasi napakaganda naman talaga nya.
Everytime na dumadaan ako sa harap ng bahay nila lagi akong nagha-hi sa kanya.
Aish! hanggang hi na lang ba ang pwede kong sabihin sa kanya?
Minsan nga gusto ko na lang sabihin sa kanya na,
"Hi Elise i just wanna say that i like you since the first time i saw you but as time goes by,
i have learned to love you, would you be my girl?"
Ang kaso, torpe ako kaya wala akong lakas ng loob para sabihin sa kanya ang mga ganung bagay.
Ilang araw yung lumipas, ready na ako kasi meron na akong sapat na lakas ng loob para magtapat sa kanya.
Nandito ako ngayon sa tapat ng ng pinto nila at.. *knock knock*
"Hi Elise!"
"Hello Patrick :) What brought you here?"
"Can we talk?"
"Sure..come in."
I entered and saw there an unfamiliar guy.
"Patrick meet Troy, my boyfriend.... Troy he's Patrick, our neighbor."
"Hey dude nice meeting you!"
Ouch!</3 first heart break, first heartache.
Badtrip naman oh. hindi pa nga ako nagtatapat nabasted na agad.
Epic fail talaga.
May boyfriend na pala.
Ahaha sa katorpehan ko naunahan tuloy ako ng iba.
Sa mga torpe dyan..umayos kayo!
Alam ko mahirap manligaw.
Atmag-express ng feeling sa isang babae pero kung talagang gusto natin sabihin natin habang may pag-asa pa.
Well sa akin?
Goodluck na lang.
Better luck next time :)
