ALYADUA - Gökyüzünün Yakarışı

G.Y- 6

    İnsanoğlu doğası gereği birbirlerini bazen sevmezler . Duyguları nedeniyle ya da davranışları sebebiyle bir insandan kolayca nefret edebilir . Kimse kimseyi sevmek zorunda değil bu doğru . Mesela ben bu karşımdaki şeref yoksununa nefret bile etmiyorum o kadar değersiz gözümde ..

  Karşımda öz ve öz amcam vardı . Kendisinin akıl sağlığının yerinde olmadığını düşünüyorum . Her zaman buraya geldiğinde bizi sinir etmeden ,tadımızı bozmadan çıkmazdı bu evden . Adını duyduğumuzda bile yüzümüzü buruşturmadan yapamazdık .

  " Beni içeri almayacak mısın sevgili yeğenim ?" Sesini duyduğumda ağzının ortasına yumruk sallamamak için zor tuttum kendimi . Bana kalsa , onu dışarıdaki çöp kovalarının yanına atardım da neyse .Kapıyı açıp , elimle geç işareti yaptım . Salona vardığımızda , annem amcamı görünce beti benzini attı . Titremeye başlaması ile koşarak televizyonun altında olan çekmeceden ilacını çıkarıp , ağabeyime uzattım . Ağabeyim hemen astım ilacını anneme içererek rahatlattı . 

  Ağabeyim , annemin başını okşayarak ayağa kalktı . Amcamın yakalarından tutarak sertçe kendine çekti :" Ne işin var burada senin ? Ne yüzle buraya gelirsin sen ?!" Amcam ona sırıtarak bakınca ağabeyim dayanamayıp yüzüne sert bir yumruk geçirdi . Amcam bu darbeyi beklemediği için gelen darbe ile yere düştü . Ne kadar bu duruma sevinsem de , ağabeyimin koluna girip sakin ol diye fısıldadım ona .

  Amcam , ağzındaki kanı yere tükürerek , cebinden ipek mendilini çıkardı . Ağzının kenarını silerek , tekrar pis gülüşünü sundu ortaya :" Bu ne güzel hoş geldin demek Feza . Aman neyse biz kavga dövüş ile anlaşıyoruz zaten ."

 Ağabeyim , iyice sinirlenerek dişlerinin arasından konuştu :" Bir daha sormayacağım , neden geldin lanet olasıca ?" Amcam alıngan bir tavırla koltuğa oturup ayak ayak üstüne attı :"Kırılıyorum ama neyse amca yeğen arasında olur böyle şeyler . Neyse size işim düştü ." Yine mi ya ?! Bu adam ve onun pis işlerinden nefret ediyorum ! Her zaman onun işlerine boyun eğmeye , itaat etmeye nefret diyorum .

 " Hayır yapmadın mı , biz senin çalışanın değiliz !" Ağabeyimin ettiği itiraz ile ondan destek alarak konuştum :"Hadi duydun ağabeyimi kapı orada sana güle güle !" Amcam , kendisine karşı çıkmamıza sinirlenmiş olacak ki sırıtması gitti ve leş gözlerini anneme dikerek konuştu :" Hala akıllanmadınız mı ? Benim dediklerimi yapmazsanız eserim karşınızda . Şerefsiz annem ile bizi tehdit ederken gözlerimiz onu buldu . 

  Bize gözleri yaşlı ve titreyerek bakıyordu . Dizlerini karnına yaslayıp , kollarını bacaklarına dolamıştı . Saçları ile yüzünü kapatarak bize aradan kısa kısa bakıyordu . Bu adam tam anlamıyla insan olamazdı . Ağabeyim ellerini yumruk yapmış halde anneme bakarken gözlerinin dolduğuna şahit oldum . Kendini kasarak konuştu :" Bu seferki işimiz ne ?"

 Biz mecburduk her zaman da . Bu adam ölmeden bize rahat yoktu . Amcam , arkasına yaslanarak , keyiflice konuştu .

  " DEDİĞİM EVDEN BANA AİT OLAN EŞYAYI GETİRECEKSİNİZ."