i fell inlove with my beki BFF (nga ba???)

da who si mang dudong part2

I dedicate this story to SECONDTOTHELASTGIRL.. wahahaha tinupad ko promise ko sayo I dedic this story for you..

JERICSON POV

"parang awa nyo na tutlungan nyo po akong mapagaling ang anak ko.. *lumapitkay mitch* maam parang awa nyu na.. magiging makasarili po muna ako para sa anak ko pero sana po bumisita po kayo dito kahit man lang araw araw hanggang sa gumaling at maka uwi kami ng ate at anak ko sa baguio.. pangako ko po di ko na kayo gagambalain sa oras na gumaling yung anak ko..parang awa nyu na.."-pagmamakaawa ni mang dudong...

isang salita na binitiwan ni mang dudong na dumurog sa puso namin n mitchie.. i can see sincerity in a father's eyes that will do anything for his child... a sincerity that melts every ice, iron, nor rock that covers human heart...

di ko na mapigilan ang sarili ko na maiyak dahil sa ginagawa nyang sakripisyo para sa anak nya... pero what's break my heart the most is to see the woman crying beside me.. dinudurog ang puso ko sa oras na naririnig at nakikita kong umiiyak si mitchie..

oh glab you know i hate this kind of sceen.. ayokong makita ako ng mga tao na umiiyak, but i cant help my self.. napahilamos na lang ao ng aking muka gamit ang aking kamay.. habang hinihilam0s ko ang aking muka na basang basa na ng luha di jo talaga mapigilang di maiyak...

"maam alam nyu naman po siguro ang ang nararamdaman ko?? may mga ama rin naman po kayo diba?? ama na handang gawin ang lahat para sa anak nila diba po?? kaya sana naman po wag nyu pong ipagdamot sakin ang kahilingan ko" pagamamakaawa ni mang duduong

"ohh damn" bulong ko ng makita ko si mitchie na grabe makaiyak habang tango ng tango sa sinasabi ni mang dudong..

"we will" biglang sabi ko out from a blue., na ikinatuwa ni magng dudong at ikinagulat ni mitchie..

"talaga salamat po sir" sabi ni mang dudong..

"you will jeric?" pagtatanong ni mitchie

"we will mitch we will" sagot ko

damn bakit ko ba sinabi yun ayan tuloy umiyak nanaman sya... poor mitch napaka babaw ng kligayahan at ng luha..but even though i know there is something deeper meaning of her tears and that is i have to know..

MITCHIE POV

I really still can't believe it.. jeric the one of the most stone hearted person will let go a promise,, specially to a people whom he did not know.. I really miss him the true jericson,, yung masyadong FC (A/N: yah sarreh masyado na kasing emo anyway high way back to the story)

Di ko alam na ang pusong bato na ito ay may kabutihan itinatago,, akala ko kasi simula ng umalis sya at nakita ko sya dito sa manila nag bago na siya,, but still I'm wrong he is the same jeric whom that your cannot explain through many years.. sya parin ang jeric na di mo maiisip ang gagawin.

"O bakit nakatitig ka? Masama yan masyado kanang creepy,, and FYI baka matunaw ako"s sabi ni jeric na nag pabalik sakin sa reyalidad.. "kaya tuloy ang pangit mo,, iyak ka ng iyak habang nakatitig sakin" at sinabayan ng matinding tawa na ikina inis ko "muka mo,, hello sino kaya mas pangit satin dati? " sabay walk out *le flips hair*

"Syempre ikaw.. alangan naman ako diba.. grabe habulin kaya ako noon'' pagmamayabang nya, habang ako naman ay nakatingin sa kanya ng ah- talaga-sino-niloko-mo-look ''anung tinitingin mo di ka ba naniniwala sakin?" Tanong nya..

" gusto mo ng sagot? " tanong ko "oo yung totoo lang please" sagot nya sakin " oo dahil pangit ka unang una pa lang,, simula ng nasa elem pa lang tayo, habulin ka, di dahil sa itsura mo dahil sa kapangian mo.. at kung ako pangit ano ka pa noon halimaw?" Sunod sunod na sagot ko