I Stupidly Fell In Love with my Bestfriend

Chapter 6

Chapter 6

Pagkatapos ng paguusap na iyon ay parang nabutan ako ng tinik.

Jusmeyo.. mamamatay ako ng maaga.

Bakit pa kasi ngloko 'tong impaktang 'to eh! Pati ako napapasubo!

Leche! Leche talaga!

Pagbalik sa opisina ay balik trabaho na rin ako. Kahit hindi ako makapag-concentrate ay pinilit ko pa rin. Halos sumakit ang ulo ko kapipilit sa sarili kong intindihin tong document na 'to!

Mas lalo akong na-distract nung bigkang tumunog ang phone ko.

Joshua calling...

"Hello?" I asked the other line.

"Hey, where are you?" He asked.

"Office." I said simply.

"May lakad ka ba mamaya?" He asked.

"Wala." Simple kong sagot. "Bakit?" Tanong ko.

"Uh, wala lang.. hehe sige na! Work ka na ulit bye! Luvyah!" Nagulat ako sa huling sinabi niya!

Mahal niya ako! Sinabi niya yun! Tama diba!?

Pero kahit anong gawin ko, hanggang kaibigan lang ang I love you'ng yun.

God, Isabella! Wag ka nang umasa!

Bumalik ako sa trabaho, at sa wakas ay natapos ko rin. Antagal kong iginugol yung sarili ko! Salamat natapos rin!

Pagkatapos nun ay umuwi na ko. Natulog, kumain, natulog.

Ganun lagi ang routine ko. Trabaho, kain, pahinga, trabaho, uwi, tulog. At pag walang gagawin magba-bar.

Masaya naman ako sa ginagawa ko. Pero di ako masaya sa buhay ko. Walang lovelife! Walang masyadong ginagawa!

Ngayong gabi ay birthday ko.. nakabalik na sila mommy pero di ako binabati. 

Nasa trabaho pa ko, pati mga kaibigan ko rito hindi ako binabati. Nagtataka na ko. Nakaka pagtampo. Baka nakalimutan. I'm already 23 years old..

Nang matapos sila sa trabaho ay mabilis silang nag paalam.

Kahit nga si Joshua hindi ako binabati, ni hindi ako dinalan ng lunch, walang tawag or text man lang.

Nakakalungkot lang. Nang matapos ako ay umuwi agad ako, sibtang lungkot.. yung dapat happy birthday naging sad birthday na.

Nang dumating ako sa bahay. Walang halos ilaw lahat pati ang patio. Walang kabuhay buhay akong nag lakad atsaka kinuha ang susi sa bag. Isinuksok ko iyon para mabuksan ang pinto.

Nang mabuksan ko ay pumasok ako.

Pero laking gulat ko nang biglang bumukas lahat ng ilaw nung saktong pagpasok ko! May sabay sabay ring kumanta ng happy birthday! Lininga linga ko ang mga mata ko at dun ko nakita ang buong pamilya at kaibigan ko na kumakanta! Maski si Kuya ay nakisama may balloon pa siyang nakaikot sa ulo habang kumakanta!

Ang naghahawak ng cake ay si Joshua na ngayon ay na sa harap ko.

"Happy birthday to you.." he sang.

Tumawa lang ako pero deep inside kilig na kilig na ko! Shet! Kaya pala!!

God! Para akong mamatay sa kilig habang kumakanta siya! Nung matapos yung kanta ay pinahipan niya sakin ang candle at sabay sabay na lumapit ang mga ka-anak ko at bumati. Yung iba may dalang gift yung iba binabati lang ako!

Panay ang pasalamat ko!

I was so surprised!

Takte yung puso ko gusto na lumabas! Pagkatapos ng mga batian ay nagpaalam muna ako saglit para umakyat sa taas at ibaba ang mga regalo.

Tinulungan ako ni Joshua dala dala niya ang isang katerbang paper bag na regalo sakin.

Pagkapasok sa kwarto ay nagulat na naman ako sa nakita..