SENİN İÇİN

-1-

Multi: Azra

Azra nerde benim mallarım "

"Nereden biliyim ben nereye
koyduysan ordadır işte "

Diye tersledim. Eger uyuşturucu bağımlısı bir anneniz varsa kesinlikle  sinirlerinizi aldirmaniz lazım. Kendisinden çok sizi delirtir.

"Koyduğum yerde yok diyorum ya bak sen aldıysan ver çabuk "

"Evet anne ben aldım naptım biliyor musun hepsini klozete döküp sifonu da çektim. "

"Naptın Azra sen "

Diye üstüme yürümeye çalıştı ama ayakta bile zor durduğu için oturdu kaldı.   Babam öldükten sonra annem iyice koyverdi kendini. Uyuşturucuya başladı. Zaten kısa süre sonra da bağımlı oldu. Babam dört yıl önce ben daha on üç yaşındayken trafik kazasından öldü. Büyük bir iş adamıydı ve gayet zengindik. Annem böyle değildi. Çok mutlu bir ailem vardı benim. Ama bir olay hayatımı tepetaklak etti. Babami çok severdim. Benim ilk aşkım ilk kahramanımdi. Babam ölünce annem işlerin başına geçti. Başka bir tanıdığımız olmadığı için tüm işlere annem bakmam zorunda kaldı. Ben daha on üç yaşındaydım aklım ermiyordu böyle işlere. Ama keşke ben ilgilenseydim diyorum. Çünkü annem işleri yürütemedi ve şirket battı. Evler arabalar ne varsa elimizden gitti. Şimdi ise bir gecekonduda oturuyoruz. Bana koymaz böyle şeyler. Hiç bir zaman maliyla övünen biri olmadım. Ama annem bu hayata alışamadı. Bir kaç kez intihara bile kalkıştı. Uyuşturucu bulmuş bir yerden ve kullana kullana bagimli oldu çıktı. Bir çok kez uyardım onu yapma etme diye ama dinletemedim. Gittikçe uyuşturucu denen illetin bedenini ve ruhunu ele geçirmesine izin verdi. Çalışmaz bir işe yaramaz. Ben bakıyorum ona. Yemeğini ben veriyorum. Aslında tam tersi olması gerekmez mi yani annelerin evlatlarına  bakmaları gerekmez mi.

Sabahları okula gidiyor akşamları da bir barda rap söylüyorum. Rap benim için yaşam tarzı. Bu işe on beş yaşımda başladım. Üç beş kuruş kazanıyoruz işte oda karnımızi doyurmaya yetiyor. Tabi annem tüm parayı alıp mala yatirmazsa. Nereden buluyor bir bilsem. O satani... anladıniz siz.

"Ben okula gidiyorum sakin bir delilik yapma seni yollardan toplamak istemiyorum. "

Sessiz kaldığında çantamı elime alıp evden çıktım. Çoğu kez krize girmiş onu orda burda ben toplamıştım. Neden başladı bu illete anlamıyorum. Babam sigara bile icmezdi. Bana da uzak dur derdi hep. Ben de söz vermiştim ona ne olursa olsun bulasmayacagim diye. Asla da ağzıma surmem sigara bile.

Okul evin olduğu mahallede olduğu için yürüyerek gidiyordum. Gittiğim okul devlet lisesiydi ve eğitimi açıkçası pek iyi değildi. Önceden derslerime çok çalışan zeki bir çocuktum ama şimdi çalıştığım için ders çalışmaya pek vakit bulamıyorsun haliyle. Derste dinlediğim  kadar ogrenebiloyordum. Onun dışında sinav haftaları işten geldiğim zaman o da gece iki üç falan gibi sabahliyorum. Tabi uykusuzluk nedeniyle sınavda uyumazsam iyi.

Okula vardığımda doğruca sınıfa çıktım. Zorunda olmadıkça kimseyle konusmazdim ve haliyle arkadaşım da yoktu. Sadece tek arkadaşım sırdaşım babamdı. Her gün okuldan sonra bara gitmeden önce babamın yanına uğrar günümün nasıl geçtiğini anlatırdım. O da sadece dinlerdi. Bir de çalıştığım barda Koray vardı. Koray barda barmenlik yapıyordu. Arada onunla konuşur kafa dağitirdim. O da sağolsun dinler kendi dertlerini anlatırdı.

Sınıfa vardığımda yine bir kaç yadirgayan göz bana baktı. Annemin uyuşturucu kullandığını ve benim barda çalıştığımı biliyorlardı ve haliyle hakkımda pek de iyi şeyler düşünmüyorlar. Gerçi onların ne düşündüklerini umrumda bile değil. Varsın beni öyle bilsinler.