Verhekst. B-brave (VOLTOOID)

O.31

Kaj point of view

' Guys Lau leeft nog' zucht ik

'Waarom zucht je dan, dit is toch super nieuws?' lacht Melanie

'Nee, ze ligt aan de monitoren en heeft de dokters gevraagd om over een uur de stekkers daarvan eruit te trekken.' huil ik. 

'Waarom zou ze dat willen doen, heeft ze al niet genoeg meegemaakt, waarom zou ze doodwillen diegene die dit het aandeden zijn opgesloten' huilt Dunya

'Dat is het juist, ze heeft teveel meegemaakt, daarom wil ze niet meer. Trouwens ze weet niet eens dat ze in de cel zitten, weet je nog. Maar we gaan nu weg voor we te laat zijn.' zucht ik.

*Aangekomen bij het ziekenhuis. 

We lopen naar de balie en vragen waar Lauren bevind. De vrouw achter de balie zei dat ze in kamer 20 lag van de intensive care. We lopen met zijn allen daar naartoe, als we daar aankomen treffen we eerst nog onze manager. 

'Wat doe jij hier nou weer' Vraag ik. 

'Ik werd gebeld door Gio, hij is net weg gegaan. Het ziekenhuis had hem als eerste gebeld, jullie waren namelijk niet bereikbaar, Waar zaten jullie??' 'We waren bij de rechtszaak van Jai, dat hadden we je toch verteld of niet soms' 'Sorry Kaj en Dunya voor jullie verlies....' 'Zijn de stekkers er al uitgehaald dan?' 'Ja Dunya de stekkers zijn eruit ze had teveel pijn, het spijt me zo erg, jullie zijn 2 minuten te laat. ' 'Wat zijn we te laat, ze zouden het pas over een uur eruit halen, ik had nog zo veel tegen haar willen zeggen' zucht Dunya. 'Sorry, maar zullen we naar binnen gaan, ze wordt namelijk zo vervoerd.' 'Uhm ik weet niet of ik nu nog wel naar binnen durf' zucht ik. 'Kaj kom op we moeten wel, we kunnen het toch niet maken om nu weg te gaan' 'Dion natuurlijk kunnen we weggaan, misschien deed Lauren wel het beste weggaan van deze wereld en later ergens opnieuw beginnen.' 'Kaj zo kun je toch niet denken!' 'Hoezo niet Dion, ze heeft zoveel meegemaakt.' 'Dat mag dan wel zo zijn, maar ze hoorde hier thuis.' 'Maar dat voelde ze niet, niet genoeg, ik heb haar zo erg teleurgesteld, dit is allemaal mijn fout, ik had dood moeten zijn zij niet.' 'Kaj wat lul je allemaal, jezelf de schuld geven heeft geen zin, je krijgt haar daarmee niet mee terug.' 'Sam het is toch zo of niet dan het komt allemaal door mij, als ik aan het begin eerlijk was geweest, was dit allemaal niet gebeurd..' 'Dat weet je niet.'

Lauren point of view

Ik wil mijn dood faken, Ergens anders opnieuw beginnen, ik kan hier niet meer zijn. Ik heb mijn vrienden teveel zorgen bezorgd, ik kan hun niet nog meer pijn doen. De jongens manager weet dat ik dit doe, en de mensen uit het ziekenhuis ook. Dit is gewoon het beste. Ik ga als hun weggaan naar het vliegveld en ga ik naar Dubai, en leef ik daar verder onder een andere naam.

*een paar uur later*

'Lau de boys en girls zijn weg, het is tijd om te gaan, hier heb je je paspoort en tickets, en natuurlijk we spullen. Ik heb btw ook een huis geregeld voor je.' zegt Brahim. 'Thnx Brahim dat je dit voor me doet.' 'Natuurlijk, ik vind het wel lastig om tegen de boys te liegen over jou.' 'Dat snap ik, maar ik ben je eeuwig dankbaar hiervoor.' 'Zullen we maar gaan, je vlucht vertrekt bijna.' 'Let's go, wat ga ik het hier missen, maar het is het beste.' 'je kunt altijd nog terug komen als je wilt, mijn deuren staan wagenwijd voor je open.'

*op het vliegveld aangekomen*

'Lau het ga je goed, wel appen als je bent aangekomen.' 'Zou ik doen, ik hou van je.' 

Dat is de laatste woorden wat ik zeg en dan stap ik in het vliegtuig naar Dubai, op naar een nieuw leven. Ik pak mijn telefoon erbij, wis alle contacten, verwijder mijn insta account en snapchat account en maak een nieuwe aan onder een andere naam. Als ik in Dubai ben ga ik als eerste mijn naam veranderen naar Rose Valentino. Zo zou mijn eerste kindje eigenlijk gaan heten. Maar nu neem ik die naam aan. Als ik mijn telefoon weg wil doen krijg ik een appje van Brahim en Gio.

Hey Hey hopelijk gaat alles straks goed in Dubai, we geloven in je. We houden van je, en dat deden de boys ook. Ik weet hoe lastig het is om hun straks niet meer te hebben. Ik wou je laten weten dat Kaj helemaal overstuur is, omdat hij denkt dat het zijn fout is. Have fun in Dubai

Loves Gio en Brahim <3

Ik wil eigenlijk op het berichtje reageren, maar besluit het toch niet te doen. Als ik hoor dat het vliegtuig geland is loop ik snel naar langs de douane. Daarna door naar het gemeentehuis ofzo om mijn naam te veranderen.

'Hoi, kan ik je ergens mee helpen?' vraagt een man achter de balie.

'Ja ik zou graag mijn naam willen veranderen.' 'Sure mag ik je paspoort zien?' 

Ik pak mijn paspoort erbij en geef het aan hem. 

'Je komt uit NL waarom ga je hier je naam veranderen?' 'Je kent me vast wel ik ben Lauren van der Voort.' 'Oh jij bent het zusje van Kaj, ik dacht dat je dood was?' 'Sstt heb mijn dood gefaked, dat was het beste.' 'Dat snap ik helemaal, ik ben Levi.' 'Hii Levi.' 'Naar welke naam zou je het graag willen veranderen?' 'Rose Valentino.' 'Oh ik houd van die naam.' 'Ik ook, zo zijn mijn eerste kindje gaan heten.' ' Ik ben zo vrij, zullen we dan samen wat gaan drinken bij de kroeg hier verder op?' 'Ja gezellig, moet Dubai toch nog verkennen, dus dat sounds fun.' 'Laten we maar gaan, het maakt niet uit als ik eerder weg ga voor een meisje.' 'Oh, moet je een vriendinnetje krijgen dan?' 'Jap maar heb de ware nog niet gevonden, maar miss ben jij het wel die me gelukkig gaat maken.' 'Dat hoop ik ook.'