19= bunuda atlatırız

860 40 2
                                    

Doktorun söyledikleri bir ok gibi beynime saplanmıştı sanki. Sürekli tekrar ediyordu beynimin içinde.

"tümör var" "tümör var" "tümör var"

Ben duyduklarımla donakalmıken tahiri gördüm. O da benim kadar endişeli, benim kadar korkuyordu olacaklardan.

" merak etmeyin çok fazla ilerlememiş küçük bir ameliyatla bu sorunu yok edebiliriz." Dedi doktor. Kurtulma şansım varmış yani.

" ama ameliyat sonrası uyanıp uyanmamak sizin elinizde." Dedi doktor. Yani ölme şansım da vardı...

" peki riskli olur mu? Yani ne zaman girmeliyim." Diye sordum. Korkuyordum... ameliyata giricek miyim? Onu da bilmiyorum.

" en geç 1 ay içinde ameliyat olmanız lazım nefes hanım." Yani ya 1 ay sonra  yaşamaya devam edicektim ya da hayatıma son vericektim.

" ya peki kurtulucak mı? Kurtulur değil mi? Ölmez değil mi? Ya bir şey söyleseneze!!!" Tahir doktora bağırmaya başlayınca korkmuştum. O benden daha çok düşünüyomuş beni. Şuan ki tepkisinden onu anladım ben.

" sakin olun lütfen tahir bey." Dedi doktor. Tabii tahir dinler mi?... hayır.

" neye sakin oluyorum ya ben neye sakin oluyorum. Siz bana diyorsunuz ki sevdiğiniz kadın ya ölücek ya yaşiycak. Ne yapmamı bekliyorsunuz." Diye daha çok bağırmaya başladı tahir.

" tamam haklısınız ama bu şekilde nefes hanıma yardımcı olamazsınız. Onun daha sakin bir ortamda kalması gerekiyo. Ve 1 ay sonra da ameliyata girmesi gerekiyo." Doktorun sözleri artık beni ilgilendirmiyordu. Tahiri kendimden daha çok düşünüyodum. Kırılmıştı, parçalara ayrılmış bir kalp nasıl acırsa tahirin de canı o kadar acıyordu.

" ameliyata girmezsem ne olucak peki?" Diye sordum.

" malesef son 4 aylık bir yaşamınız kalıcak." Deyince beynim durmuştu. Artık düşünemiyordum bile...

" nefes hanım ameliyata giricek misiniz?" Diye sordu.

" nefes giriceksin değil mi?" Dedi tahir. Aslında girmezdim ama tahirime de kıyamazdım ki ben.

" tamam giricem." Dedim. Gözlerimde ki hüzün hâla devam ederken.

" o zaman 1 ay içinde 2 kez daha kontrole gelin ondan sonra ameliyata alabiliriz sizi." Dedi doktor.

" tamam." Dedim ve tahirin elinden tutup dışarıya çıktım.

" tahir korkma sakin ol lütfen. Bak kurtulma şansım da varmış." Dedim. Gözlerime hafif bir sevinç koydum ki tahir üzülmesin diye.

" nefes sana bir şey olursa ben ya..." lafını bitirmesini istemedim çünkü tahirin yaşamadığını düşünmek hayatımda ki en kötü şey olabilirdi.

" bana bir şey olmiycak. Hem olsa bile sen yaşiycaksın tahir... benim için yaşiycaksın." Dedim elini tutarak.

" nefesim seni çok seviyorum biliyosun değil mi?" Diye sordu kızarmış gözleriyle gözlerime bakarken.

" biliyorum tahirim bendr seni çok seviyorum." Dedim. Ardından somurtan yüz ifademi silip yerine mutlu bir yüz ifadesi koydum.

" aileme söyliycek miyiz?" Diye sordu. O benim için her şeyi yapabilicek güçteydi. Onun yanındayken güvendeydim.

" böylr bir şeyi onlardan saklayamayız. Söyleyelim gitsin." Dedim gülerek.

" ya sen nasıl bir insansın ya." Dedi. Umut dolu gözlerime bakarken.

" nasıl bir insanmışım?" Diye sordum.

Hafifçe gülümsedi ve beni kendine doğru biraz çekti.

" mükemmel." Dedi. Biz böyleydik... aşıktık işte daha ne olsun. Benim bir tahirim olsun bana yeterdi... başka hiçbir şeye ihtiyacım yok ki benim.

" peki ya sen nasıl bir adamsın." Dedim ortama daha çok romantiklik katabilmek için.

" nasıl bir adammışım?" Diye sordu o da benim gibi.

" aşık bir adam. Sevdiği kadını her daim koruyan bir adam." Diye cevap verdim sorusuna.

Sanki tüm acılarımız o an silinmiş, yok olmuş gibiydi. Birbirimizin gözlerinde kaybolurken acı diye bir şey kalmazdı bizde.

" hadi o zaman gidip haber verelim. Senin için iyi olan her şeyi yapmaya başlayalım." Dedi tahir. Ben zaten iyiydim ki... sonuçta kimsede olmayan bir tahirim vardı benim.

" tamam hadi gidelim o zaman." Dedim.

Başım biraz da olsa dönmeyr devam ediyordu bu yüzden tahire tutunarak arabaya bindim.

***********************

Kaleli konağa vardığımızda herkes telaşlı bir şekilde bizi bekliyordu. Çünkü biz yoldayken tahir onları arayıp "kötü bir haberimiz var dikkatli olun." Diye haber verince insanlarda doğal olarak endişelenmişti.

Ah tahirim ahh.

" paşam anlatsana neymiş o kötü haber?" Diye sordu asiye abla.

" anlatıcam yenge hele bir içeri geçelim anlatıcam." Dedi tahir.

Herkes içeriye girdikten sonra bizde tahirle el ele tutuşup içeriye girdik.

" nefesin beyninde ufak bir tümör var ve 1 ay sonra amelityata giricek. Bizde daha yeni öğrendik." Dedi tahir. Valla pat diye söyledi ya.

Herkesin daha çok endişe ediceğini sanmıştım ama hiçte öyle olmadı. Tam tersine onlardan mükemmel bir söz duydum.

" bunuda atlatırız."...............

Umarım beğenmişsinizdir. Okul nedeniyle hikayeler geç geliyo kusura bakmayın.

Lütfen oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.💚💚💚

Aşk Senle Kokuyor (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin