March 21, 2009
Exactly 11:30 a guy who courted a women for almost 6 months already got the "YES" of the girl that he love.
____________________________________________________________________________
Summer of 2009
Habang nag tetext sina Ryan at Rhian ay tila may hindi pag kakaunawaan sa kanilang dalawa, wala pang isang buwan ng sinagot ni Rhian si Ryan, ay parang gusto na ni Rhian putulin ang may roon silang dalawa, para kasi kay Rhian ang pag-ibig ay hindi minamadali, masyado lang talaga siyang extravert mahilig sa friends. Ngayon at may Boyfriend na siya hindi niya ito iniexpect ang buhay na mangyayari sa kanya. Dahil wala siyang kamuwang-muwang sa mga ganitong bagay. Kung hindi lang dahil sa Best Friend niya hindi na sana siya nag hihirap na unawain at intindihan ang lahat na nangyayari sa kanya ngayon.
Tok>>>>TOK>>>>>
Gulat na napatayo si Rhian sa kanyang higaan, habang nag mumuni-muni, "Sino ba kasing kumamatok diyan? aga-aga pa ehh..." Naiiritang sagot ni Rhian.
"Ate Rhian may kununin lang po."
"Bilisan mo nga alam mo namang antok pa ako eh." katwiran niya para hindi mahalata ng kanyang kapatid na kanina pa siya gising. "Saan ba punta mo ngayon?"
"Jan lang mag Gegym kasi ako ngayon para pumayat naman ako." Patawang sagot ng kapatid sa kanya.
Nang umalis na ang kanyang kapatid doon niya lang naiisipang tingnan ang kanyang cellphone, dahil sa itinapon niya ito kanina noong nag tetext pa sila ni Ryan, at dito na pag tanto niya na mahigit 13 misscalls at 30 text messages na ang kanayang natatangap at sa iisang tao lang ito nangaling.
"Anu ba Rhian seryoso ka bah talaga sa akin o sadyang makitid lang yang utak mo at hindi mo naiintindihan kung gaano talaga ako ka seryoso sayo alam mo ba yun?" Text ni Ryan na may halong galit at pag ka inis...
Hindi alam ni Rhian kung anu ang isasagot.. kaya naisipan niyang mag send nalang ng SORRY at iyon lang ang kaya niyang sabihin.
Inilapag niya ang kanyang Cellphone sa lamesa at humiga sa kanyang kama
"Summer na Summer walang magawa namimiss ko na ang mga barkada ko, gusto kung lumabas pero alam ko namang mainit kaya wag nalang. Mas mabuti pang dito nalang ako sa bahay wala pang gastos... PERO MISS KO NA SILA!!! :(" pasigaw na sambit ni Rhian...
"Anu ba gagawin ko dito sa apat na sulok ng kwarto na ito." Naghihimotok na tugon niya sa sarili.
Nang biglang nag tumunog ang cellphone niya. At ng tiningnan niya ito, ang tumatawag pala ay si Ryan. No choice siya kailangan na niya itong sagutin.
"Rhian Sorry na, wag ka na magalit please..." Bungad ni Ruan sa kanya.
"Ryan naman ehh, sabi ko naman sayo hindi ako galit, pasensiya alam mo namang hindi ako sanay na mag BF, diba?" Mataray an sagot nito.
"Pero wag mo talagang sasabihin na mag brebreak na tayo."
"Wala pa naman akong naiisip na ganun. cge na bye2x na." Pag tatapos ni Rhian sa usapan. sabay baba ng telepono.
Magulo- Napakagulo ehh, bata2x ko pa para sa mga ganyang bagay bakit pa kasi ako nag ka BF.. ang sama talaga ng Best Friend ko. Hindi niya alam ang problemang pinasok ko....at ito ang lahat ng ito ay dahil sa kanya....
Naisipan ni Rhian na Tumayo sa kanyang pag-kakahiga at maligo na, para naman mabasan ang kanyang problema napagisip-isip niyang mag malling nang sa ganun ay makalimutan niyang saglit ang kanyang problema.
