---The Day I Met The Marsian---
Hey Soul Sister! ^__^ v Ako si Azalea Bulaklakin. Pure pinoy po as my name suggests. Langya. Oh sige na. Ako na ang bulaklak. Ordinaryong estudyante lang ako, dise-otso anyos. College na ako, third year. Electrical engineering yung course ko. Boring yung buhay ko. Ako ako puro na lang ako. Ako ay isang dyosa. Relax lang ako. kalma ba. Until . . . . I got abducted by aliens.
Nangyari ang mga pangyayaring ito kanina nung nag-walking-walking hop hop hop ako from school after nung exam namin sa Thermodynamics.
When suddenly, may bright light na humigop sa akin pataas! o__o O___O WHAAAAAAAAHH!!!
Nagising na lang ako na nasa loob ng isang white room. And by white, I mean WHITE. Ano kayang bleach gamit nila at ang puti nitong kumot na ginagamit ko? ;) hehehe. Amoy amoy. Waw. Ang bango bango pa ah!
May pumasok na isang gwapong nilalang. I blinked. My gahadz! He's perfect! Nagpacute ako, nag-otso-otso. Akala niya tuloy ako'y sira-ulo. hahaha. Hindi. Na- shock siya. Whahaha. Langya.
Ina-nounce niya sa buong room na may mental defect daw ako so dapat daw na maghanap sila ng bagong specimen. Teka. Kanino ba niya pinapatungkol ang mga words na yun? Na-disappoint ako.
Dinala ako ni Mr. Gwapong Nilalang sa isang room na may circle sa gitna. Pinatindig niya ako doon. Then he whispered:
"Go home. Ang kagandahan mo ay para lang sa isang dyosa. Hindi para pang-dissect sa kung anong experiment."
Kinabahan ako. I said to him,
"Magkikita pa ba tayo?"
He shook his head sadly.
No, never again. Tao ako, dyosa ka.
Whaha. Di joke lang. Peace. Hindi yan ang sinabi niya sa kin. Eto oh:
"No, never again. I am a Marsian. Hindi tayo nararapat sa isa't isa. Be happy without me . . . Stay beautiful."
