Kamila budzi się ze śpiączki. Jest wkurwiona, szczęśliwa i nieziemsko napalona.
Podczas śpiączki słyszała wszystko chodź udaje, że nie. Wie, że ktoś zagraża jej, tym samym zagrażając jej rodzinie.
Musi ich chronić za wszelką cenę. Nie chcę uci...
Mogę śmiało powiedzieć że poraz kolejny powstałam z martwych. Jestem zdesperowana i kurewsko napalona. Cały czas słyszę w uszach ten głęboki głos mojego tatusia. Jak ciągle powtarza, że mnie kocha. Jak delikatnie opuszkami palców dotyka mojej skóry i całuje. Zagryzłam dolną. Usłyszałam jakiś ruch w pokoju, więc od razu otworzyłam oczy. Spojrzałam na sprawcę. Ta jak myślałam pielęgniarka przyszła podłączyć mi kolejną kroplówkę. Patrzyłam na nią, a gdy ta poczuła na sobie mój wzrok podskoczyła przewracając się o stołek i upadając tyłkiem na podłogę. - Matko Boska, ależ mnie pani przestraszyła. Już idę po lekarza - podniosła się i wybiegła z mojej sali. - Piepszona niezdara - mruknęłam. Próbowałam się podnieść, ale nie miałam sił, opadłam na łóżko. Chwilę później do pokoju weszło kilku lekarzy i pielęgniarki. Zaczęło mnie badać, pytać na różne tematy. - Skąd mam kurwa wiedzieć jaki mamy dzień skoro po pierwsze nie mam kalendarza a po drugie do kurwy nędzy spałam połtora roku! - warknełam patrząc na tą zgraje idiotów stojących wokół mnie. - Spokojnie pani Sofio, to standardowe pytania. Musimy je pani zadać. Czy pamięta pani jak doszło do tego? - Oczywiście wy niekompetentne matoły. Zostałam postrzelona i nawet umarłam. - patrzyli na mnie zdziwieni. - Przeprowadzimy jeszcze kilka badań diagnostycznych i będziemy Panią obserwować przez najbliższe kilka dni. Od razu sprowadzimy fizjoterapeute by pomógł pani mięśniom i stawom wrócić do normy. Zajrzymy do pani później.- zaczęli wychodzić. - To może ja zadzwonię po Pani narzeczonego?- odezwała sie młoda pielęgniarka patrząc na mnie z delikatnym uśmiechem. - Świetnie i niech mu pani przekaże żeby wziął mi jakieś rzeczy na przebranie nie będę leżała tu naga jak do tej pory. - Oczywiście pani Kamilo. - uśmiechnęła się i wyszła. Nie mogłam doczekać się kiedy zobaczę Hana i Tae. Oblizałam dolną wargę językiem. Jednak w tym momencie chyba wolała bym zostać z Taehyungiem sam na sam. - O Boże o czym ja myślę - roześmiałam się sama do siebie. Przykryłam oczy przedramieniem. Godzinę później do mojej sali jak tajfun wpadł Taehyung. Otworzył drzwi i przez chwilę patrzył na mnie a ja na niego. Uśmiechnełam się. - Cześć tatusiu już nie śpię- powiedziałam i chwilę później już całowałam go zachłannie. - Tak się cieszę że już nie śpisz maleńka.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Witam duszyczki w czwartej części. Mogę wam obiecać
