1. BÖLÜM
Yayımı elime alıyorum. Yayımın üstünde asiliği temsil eden bir sembol bulunuyor .Bu ülkemizi kuran Karun kabilesinden gelen Semyul amcaya tanrılar tarafından hediye edilen mızrağın resmi
Dikkatimi ceylana veriyorum. Okumu yavaşça elime alıp ses çıkarmamaya dikkat ederek çekiyorum.Tam kalbini hedef alıyorum.Malum sakar kardeşim ölümsüzlük iksirini nehre düşürdüğünden beri bu sudan içen hiçkimse kalbinden vurulmadıkça ölmüyor.
Kalp atışlarımı hissediyorum. Yayımı yavaşça elimden bırakıyorum.ve birden hayvan ortadan kayboluyor.Az önce kopan gürültüden etkilenmiş olmalı. Hemen gürültünün nerden geldiğini anlamak için etrafa bakınıyorum. Ve..
Düşmanımız olan Hesoya kabilesinin gözcülerini fark ediyorum. Onlar bizi çoktan görmüş olmalı ki insanlardan çaldıkları silahları kalbimize doğrultuyor. Hizmetkarım beni korumak için hemen önüme geçiyor.
Hizmetkar dediğime bakmayın çocukluktan beri arkadaşız.Kimsenin bilmediği sırlarımı ona anlatırım.Aynı okuldaydık. Aynı eğitimi aldık. Fakat sınıf farkından dolayı o benim hizmetkarım oldu. Diğer askerlerden üstün ama yinede bana hizmet etmek ağrına gidiyor farkındayım. Birkaç sefer kralla konuşmaya yeltendim ama onnu üst mevkiye çıkarmamı kabul etmediler.
Tek aşık olduğu kişi bir rahibeydi. Ve o rahibe benimle aynı odada yakalandıktan sonra rahibelikten atıldı. O zamandan beri Macin bana içten içe bir kin besler. Ama iyi bir komutan yardımcısıdır.
Ariga:Takip ettiğimiz ceylan sizin sınırlarınız içerisi girdi. Emin olun bir daha böyle bir şey olmayacak.Hem bizde antlaşma şartlarının neler olduğu en az sizin kadar iyi biliyoruz.
Gözcü:Bu yaptığınız affedilemez bir şey ,cezasını mutlaka ödeyeceksiniz.
Macin: Bakın bir saniye dinl....
BAMMM...
Macin gözümün önünde yere yığılıyor. Tutmaya çalışıyorum fakat bacaklarım onu tutmama izin vermiyor. Ve sadece bir kaç kelime mırıldanıyor;
Macin: Alfasss.. Alfasss.. Seni seviyorum.
Ariga: Söz veriyorum onu BULACAĞIM.
LÜTFEN YORUM YAPIN...VOTELEYİN...
