stowarzyszenie bałaganiarzy || poezja

stopy

deszcz spada na ziemię
i z cichym stukotem
wygrywa walca na szybie

z kubka paruje
ciepła herbata
roznosząc w około słodki zapach

siedzisz na stołku
skulona
i myślisz
o tym co jest, co było, co będzie
pozwalasz sobie by te wszystkie myśli
mknęły do przodu w szalonym pędzie

a stopy twe bose
sztywne
i zimne
drżą w rytmie kropli co z nieba spadają
i choć wydają się biedne
tak! biedne
to tak naprawdę
świetnie się mają

°°°

fajnie jest mieć bose stopy