Kamila budzi się ze śpiączki. Jest wkurwiona, szczęśliwa i nieziemsko napalona.
Podczas śpiączki słyszała wszystko chodź udaje, że nie. Wie, że ktoś zagraża jej, tym samym zagrażając jej rodzinie.
Musi ich chronić za wszelką cenę. Nie chcę uci...
Patrzyłam na SuJina zdziwiona. Przyszłam się z nim spotkać bo o to prosił uniosłam filiżankę z kawą do ust i odwróciłam wzrok. - Nic nie powiesz? - dotknął mojej ręki. - Co chciałeś usłyszeć? Że też Cię kocham? SuJin ja mam rodzinę, mam syna i co najważniejsze narzeczonego. - Ale czy jesteś z nim szczęśliwa? - na jego słowa znowu odwróciłam wzrok. Jego słowa dały mi do myślenia. Czy aby napewno byłam szczęśliwa z Taehyungiem? - Mała tak naprawdę nigdy nie przestałem Cię kochać. I zrobie wszystko by Cię odzyskać. - dopiłam kawę i wyszłam płacąc za siebie. Ruszyłam do galerii gdzie miałam spotkać się z Kira na babskie zakupy. Gdy tam dotarłam moja siostra już na mnie czekała. Pocałowała mnie w policzek i spojrzała na mnie a jej uśmiech zgasł. - Co się stało? - SuJin przyjechał do babci. - O to świetnie!! Co u niego?! - Chyba w porządku. - Powiedz mi co się dzieję. - Może to zabrzmi dziwnie, ale powiedział że mnie kocha i że mnie odzyska. - Kira zamrugałam rzęsami z otwartą buzią. - Co ty mówisz? W sumie on od zawsze był w tobie zakochany. A co na to Tae? - Jest zazdrosny o niego jak cholera. Zrobił mi ostatnio awanturę że go zdradzam. - Stąd ten siniak? Uderzył Cię? - Zaczął machać rękami jak wrócił pijany a ja kładłam go spać. Więc podeszłam do niego. - westchnęłam. - Przeprosił chociaż? - Tsa...- odwróciłam wzrok. - Chodźmy już na te zakupy. Chcę odpocząć od tych wariatów. - Wzięłam dziewczynę pod rękę i pociągnęłam w stronę sklepów. Wróciłam do domu z torbami w rękach w wyborowym humorze. - Już jestem!!- krzyknęłam zdejmując buty. Widziałam że w kuchni pali się światło. Ruszyłam tam i zobaczyłam jeden wielki burdel. - Matko kochana - mruknełam. - Taehyung!!!! Co się w tej kuchni stało!!! - Pizze robiliśmy!- usłyszałam gdzieś z głębi domu. - Posprzątaj to - powiedziałam i poszłam do sypialni chciałam jeszcze raz przymierzyć wszystkie rzeczy. Zaczęłam je wyjmować i rozkładać na łóżku. - Kamila!! Ktoś do ciebie.- usłyszałam ten jad w głosie Tae. Wyszłam z sypialni i spojrzałam na SuJina. - Co ty tu robisz? - Zapomniałaś telefonu z kawiarni gdy się spotkaliśmy. - widziałam jak spojrzał kątem oka na Tae który już kipiał ze złości. - Dzięki. Ale wiesz jest już późno. - A tak tak - pocałował mnie w policzek i wyszedł. A ja spojrzałam na Taehyunga. Ten zamordował mnie wzrokiem i odwrócił się na pięcie wracając do kuchni. Westchnełam i potarłam czoło. Miałam dość. Wróciłam do sypialni i zaczęłam przymierzać ubrania. Nagle zakreciło mi się w głowie i upadłam na lustro, które się stłukło. - Co ty... Boże kochanie - Tae podbiegł do mnie i pomógł mi wstać. - Co się stało? - pomógł mi podejść do łóżka. - Nic takiego jestem poprostu zmęczona. - Jadłaś coś dzisiaj? - dotknął mojego czoła. Skinełam mu głową na tak. - Dawno? - Koło południa. - Kamila kurwa jest 20. Chodź zaraz będzie pizza. - wziął mnie na ręce i zniósł do kuchni. Posadził mnie na krześle i dalej sprzątał nie patrząc na mnie. - Gdzie Han? - Rysuję u siebie w pokoju - odparł i dalej sprzątał. Kiedy minutnik zaczął piszczeć chłopak wyjął pizze z piekarnika. Zawołał Hana i ukroił po kawałku. Zaczęłam dłubać w jedzeniu a Tae patrzył na mnie z pod byka. - Jak ci nie smakuje to nie jedz - spojrzałam na niego i rzuciłam widelcem w talerz. - Smacznego - warknełam i odeszłam od stołu całując synka w czubek głowy. Poszłam do łazienki ale wcześniej posprzątałam lustro. - 7 lat nieszczęścia - mruknełam do siebie. Napuściłam wody do wanny i nalałam płynu do kąpieli. Rozebrałam się i weszłam do ciepłej wody. Zanurzyłam się po samą szyję i rozpłakałam się. Naprawdę płakałam a łzy mieszały się z wodą. Miałam serdecznie dość oskarżycielskich spojrzeń Tae i tego że traktuje mnie jak powietrze. I tego że SuJin pojawił się w nieodpowiednim momencie. Chyba będę musiała wracać do pracy. Rano jak zwykle od naszych kłótni obudziłam się z Hanem obok a nie z Tae. Westchnełam ubrałam się.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Upiełam włosy w koński ogon i zrobiłam makijaż. Poszłam do kuchni. Na szczęście nikogo w niej nie było. Wstawiłam wodę na kawę. I zjadłam małego sucharka. Oparłam dłonie na blacie i spuściłam wzrok. Kiedy usłyszałam pstryknięcie czajnika zalałam napar i wyszłam na taras. Nie paliłam odkąd wyjechałam z Koreii a trochę czasu już minęło. Teraz zapalłam jednego i upiłam łyk kawy. Usiadłam na krześle i patrzyłam w dal. Cały czas myślałam o słowach SuJina na temat Taehyunga. Może naprawdę powinnam sobie odpuścić. Powinnam zabrać Hana i uciec od niego jak najdalej. Przymknełam lekko oczy, ale chwilę później już spowrotem byłam w domu. Spojrzałam na zegarek na ręku i wstawiłam kubek do zlewu. Zajrzałam do Hana który spał pogłaskałam go po główce i pocałowałam. Przeszłam przez salon i spojrzałam na śpiącego Taehyunga. Pocałowałam go w skroń i okryłam bardziej kocem. Zostawiłam kartkę że wychodzę i odbiorę Hana z przedszkola. Wsiadłam do auta i ruszyłam w drogę do "firmy". Weszłam do willi i od razu skierowałam się do biura usiadłam za biurkiem i się uśmiechnełam. Wcisnełam guzik na telefonie. - Tak szefowo? - Wezwij do mnie Kaia muszę z nim porozmawiać. - powiedziałam i wyciągnęłam z szuflady swoją broń sprawdziłam magazynek i resztę, a potem schowałam do kabury która przyczepiłam do klatki piersiowej. 15 minut później patrzyłam na Kaia. - Musisz mi sprawdzić pewną osobę. - Kogo? - SuJina Lee na cito - powiedziałam marszcząc brwi. Nie pasowało mi w nim to, że pojawił się tak nagle.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
