35.Bölüm Yusuf

2.5K 264 57
                                    

Bir hafta sonra

Eslem'in durumu gitgide iyiye gidiyordu .Artık kısıtlama olmadan ağrı sizi olmadan hareket edebiliyordu.

Asaf ise her gece başta tüm hastalara niyetle sonra da eşi için Yasin okumayı ihmal etmiyordu .

Genişlik zamanında da darlık zamanında her an Rahmân vekil olmalıydı insana .Tevekkül etmeliydi insan yürekten .

Kısa surede iyileşmişti çok şükür Eslem .Tabi başta Asaf yanında Birgül tüm aile seferber olmuştu tabiri caizse .Meryem Hanım bile ilgilenip kendine dikkat etmesi konusunda uyarmıştı .

Tuhaf bir şekilde gelin kayınvalide tek başına olduklarında bile Meryem Hanım sessizliğini koruyor kötü bir söz Eslem 'i incitecek bir söz çıkmıyordu ağzından.

Bu artık bir kabulleniş miydi yoksa fırtına öncesi sessizlik miydi onu da zaman gösterecekti artık .Herkes normal hale geçiş yapmıştı.Ortalık sakinlemişti.Bu arada Asaf ve Eslem mektuplaşmaya devam ediyor .

Duygular sel olup sayfaları dolduruyor birbirinin kalp okyanusuna karışıyordu.Tabi bir de bu mektupları her ikisi de saklıyor sadece biri mektubu yazdım diyor ve her seferinde diğeri de bir an önce okumak için çaba gösteriyordu .

Bu dolu dolu mutluluk onların gönüllerindeydi.Bir gün mektup yastığın altından bir gün de Asaf'ın ceketinin cebinden çıkıyordu .Bir keresinde okuduğu kitabın arasına gizlice koymuştu Eslem.

Zaman böyle akıp gidiyordu .
Sabah Asaf işe giderken beni Birgül'e bırakmıştı .

Kahvaltıdan sonra çayımızı içerken :

-Asıl konuya geçmeden yengecim abim dedi ki benim hanımın sesi çok güzel bende bunu duydum rica etsem bir parça dinleyelim senden olur mu ?

-Estağfurullah canım Asaf abartmış .Ama seni mi kıracağım canım görümcem elimden geldiğince söylerim inşallah .Istediğin bir tane var ise .

-Aslında var çok severim bu türküyü eğer biliyorsan söylersen çok mutlu olurum .Aydın yöresine ait bir türkü
Eklemedir Koca Konak .

-Ben de severim o türküyü biliyorum söyleyeyim inşallah .

************

(Eklemedir Koca Konak)
Eklemedir koca konak ekleme (aman aman)
Nazlıda yarim yine geldi aklıma
Nasıl edeyim başımdaki sevdaya (aman aman)
Aman aman dostlar yoldan geldim yorgunum
Orta da boylu bir güzele vurgunum

Bizim bağın menekşesi al olur
Alem de sevdiğine de yanar kül olur
Sevdiğini alamayan del'olur
Haydi haydi gidelim aynalı kavağa üçümüz
Tazede şeftalidir bizim yükümüz

Bizim bağa gideriken serhaya
Çektiler kolumdan beni tenhaya
Nasıl edeyim başımdaki sevdaya
Aman aman dostlar kabir de bana dar gelir
Bu gençlikte ölüm bana zor gelir

******************

-Ağzına sağlık yenge .

-Sen de sağol canım benim.Sen istersen ben de söylerim hep . Peki şimdi istek türkü faslını da geçtiysek söyle bakalım neymiş asıl konu .

-Yenge biliyorsun sınavlar bitince gelmiştim şimdi tekrar gitmem gerekiyor .

Doğru ya kızın bir okulu vardı ve burnunun dibinde tabiri var ya onun tam zıttı bir uzaklıktaydı.

Ondan ayrı kalacağım için üzülsem de çok belli etmedim sonuçta iletişim kurabilirdik değil mi ?Görüntülü konuşabilirdik özlem giderebilirdik .

-Ne zaman gideceksin peki ?

-Iki gün sonra yenge .Buralar sana emanet artık olayları bana özet geçersin zaten bir ay sonra yine gelirim inşallah .

-Tamam canım sağ salim git eğitimin güzel geçer inşallah .

-Zaten bu sene bitiyor yenge inşallah .Nasip olursa buraya döndüğümde mesleğime başlayacağım inşallah.

-Inşallah canım Rabbim muvaffak eylesin .

-Amin yengecim .Ay ben seni çok özleyeceğim yenge ya .Şimdi buradaki sevdiklerime bir kişi daha eklendi .

Ne olur arada sırada Asaf abime gıcıklık yap ya ben yapamayacağım için kısa bir süre seni vekil tayin ediyorum .

Abimler çalıştığı için annemi her zaman ziyarete gelebilirsin.Malum seni çok sevdi kızı yerine koydu .Tabi kimin annesi 😉

-Ilahi Birgül ben Asaf'a ne yapabilirim ki gıcık olsun .Hem senin vekilin büyük ağırlık ben altından nasıl kalkarım 😊hem anneni bende sevdim tabi ziyaret ederim .

-Doğru ya sen ne yapsan yap o sana gıcık olmaz ki ben de teknolojinin yardımı ile gıcık ederim artık .

-Imrenilecek bir abi kardeş ilişkiniz var .

-Aramızda bir yavaş var ya ondan galiba .Düşün yani küçükken Ali ve Ömer abimin ilk görevi bizim kavgalarımızı ayırmakmış.

Abim der hatta neyse ki Asaf büyüdü de olgunlaştı sen de o da yok canım küçükten uğraştırdın şimdi de öyle.

-Yaa Asaf'ın küçüklüğünü hayal edemezken senle kavgalarını düşünemiyorum.

-O zaman yengecim en büyük görümce kıyağı geliyor hazır ol .

-Anlamadım .

-Dur annemi çağırayım da daha iyi olur .

Salondan hızla çıkan Birgül elinde kocaman fotoğraf albümü bir de kolunda annesiyle geldi .

Fotoğraflar fotoğrafı kovaladı .Hatice Hanım geçmişin tozlu sayfalarındaki hatıraları anlattı .

Bazen havada kahkahalar uçuştu bazen de gözyaşları hakim oldu dakikalara .Şimdi olacağı gibi .

-Peki bu küçük çocuk kim ?

Birgül de annesine de biraz duraklayıp birbirine bakıp usulca anlatmaya karar verdiler .

-O Yusuf Asaf abimin kardeşiydi.

Eslem ilk başta algılayamadı.Ne demek kardeşi yani Asaf'ın bir kardeşi vardı ama şimdi yokmuydu ?Benimle herşeyi paylaşan Asaf kardeşini niye anlatmamıştı ?

Çok mu yaralıydı bu konuda ?Allah bilir ne gelmişti küçük çocuğun başına ?
Kafasında sorular zinciri oluşan Eslem çareyi konuyu bilenlere dönmekte onları dinlemekte buldu .

Allaha emanet olun sevgili okurlar 😊😊😊
Inşallah bölümü beğenirsiniz okuyan herkese  ithaf ediyorum bu bölümü 🌷🌷🌷🍁🍁🍁🍁🍁

Gözyaşım "Yaprak Güzelim"   TamamlandıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin