Το κτήνος

7 2 1
                                    

Δεν μπορώ να νιώθω πουθενά ο εαυτός μου, βάλλομαι από παντού.

Δεν αναγνωρίζω πουθενά τον τόπο κατοικίας μου.

Δεν μπορώ να ηρεμήσω ποτέ και πουθενά είμαι εύθραυστος, σαν ραγισμένο γυαλί.

Δεν θέλω να παραδοθώ αλλά όλοι με παροτρύνουν να αποδεχτώ τα έκτροπα της εποχής σας,βλέπω ότι εσείς αγνοείται. Τρέχω και αναζητώ ,έχω συνείδηση των πράξεων μου όχι σαν εσάς.

Είμαι πράγματι διαφορετικός από όλους τους άλλους. Αρχίζω να τρελαίνομαι χωρίς να υπάρχει δρόμος για την επιστροφή γίνομαι συνεχώς υπερβολικός και ακατανόητος.

Είμαι ένας άπατρις ,παράφρων και οπισθοδρομικός άνθρωπος με διακαή μίσος για την αδικία της ζωής και την ημιτελή μορφή της φύσης. Ξέρω πολύ καλά πως η τέχνη έρχεται να εμπλουτίσει την ημιτέλεια της φύσης όχι να την αντιγράψει σπασμωδικά όπως κάνετε εσείς.

Είμαι επιθετικός και γεμάτος οργή για εσάς και τα ανεπανόρθωτα λάθη σας.

Είμαι πάντα μόνος μου, ακόμη κι αν περιβάλλομαι από κόσμο. Ήμουν και θα είμαι μόνος όπως όλοι ,έτσι μπορώ να κατανοώ καλύτερα το ταξίδι της ζωής, οπού κανείς από εσάς δεν έχει κατανοήσει.

Είμαι εγωιστής καθώς αναγνωρίζω τον εαυτό μου μέσα στον όχλο. Διαφέρω ακόμη και στη μορφολογία με εσάς .

Δεν μπορώ να κοιμηθώ ούτε να ξεκουραστώ πονάω συνεχώς και αυτό το κενό μέσα μου συνεχώς διογκώνεται κάθε μέρα .

Είμαι ένας βαθιά θλιμμένος άνθρωπος που προσπαθεί να καλύψει τη δυστυχία του μέσα στη τέχνη αλλά και εκεί δεν υπάρχει καμία ανταπόκριση καθώς εκείνη απουσιάζει , είναι τυφλή και λαβωμένη και πρέπει να της απαλύνω τον πόνο.

Είμαι ένας φιλήσυχος και απομονωμένος άνθρωπος χωρίς φιλοδοξίες να αλλάξω τον κόσμο ,μόνο την τέχνη. Έχω και αυτή την επιθυμία που μου τρώει τα σωθικά σαν άλλος Νέρωνας να βάλει φωτιά και να απαλλάξει από την βδελυρότατα αυτόν τον κόσμο από "εσάς" που έχετε ως στόχο αναγνωρισημότητα και "έργα" σας είναι η απόδειξη της ολέθριας αποτυχίας σας.

Ξυπνάω και ζω στο μίζερο παρόν ενώ στη σκέψη μου αναβιώνετε και ενσαρκώνεται το παρελθόν. Σε ένα ένδοξο παρελθόν όπου η τέχνη υπήρχε παντού και περίβαλλε τον καλλιτέχνη η Μούσα του ήταν εκεί και του έδειχνε το δρόμο με τα κατάλευκα χέρια της έπαιρνε τους πιστούς της από το χέρι και τους οδηγούσε στον επίγειο παράδεισο της αλήθειας και της ομορφιάς.

Το κτήνοςWhere stories live. Discover now