Married By Accident

Chapter 20

ITO YUNG TOTOONG UPDATE, DI BALE GUYS, IDE-DELETE KO DIN YON HAYAYA.

KHALIL

Inis akong pumasok sa sariling kwarto para kunin ang cellphone ko't tawagan si mommy. I just can't accept this! Thinking that she's gonna be married to me is already hell, ano pa kayang makakasama ko sya sa iisang bahay? Fuck!

"Mom, oh god please answer my call!" ilang beses akong pabalik balik ng lakad habang hinihintay na sagutin ni mommy ang tawag ko.

"Hello?

I sighed in relief. "Thank goodness, mom I---"

"Hey son, alam kong tatawag ka para tanungin kung dyan ba talaga titira si Augustine. And yes, dyan na sya titira. Besides, ikakasal naman na kayo. It's a good move na si August pa ang nakiusap para manirahan kayo sa iisang bahay. Hindi na ako mamomoblema. Let me add that you shall follow what Augustine says. Kahit ano pa yan, you have the right to be silent and do what you are told to. Sa oras na tumawag si Augustine and you're being a grown up brat, hindi mo magugustuhan ang gagawin namin. Okay?"

"B-But---"

"We love you son. And trust us, this is for your own good. Someday, you'll thank her for everything. Believe me. Take care, love you!" I didn't had the chance to say anything else because mom already hanged up.

Nagpakawala ako ng malalim na buntong hininga. It seems that my life would be a living hell then.

Argh.

Few hours later

Damn. I'm hungry. Anong oras na ba?

Inilapag ko sa kama ang hawak kong IPad bago tinitigan ang oras sa suot kong relo. It's already 3PM in the afternoon. I had skipped breakfast and lunch. That's why I'm hungry.

Tumayo ako sa pagkakadapa sa kama ko at binuksan ang pinto ng kwarto ko at bumaba.

Kumunot ang noo ko nang hindi ko makita si Augustine. Nasaan ang babaeng yon?

"August. Augustine?" sumilip ako sa kusina at wala rin sya doon.

Bahagya akong napatingin sa ikalawang palapag. I don't know what room she is currently staying in. Damn.

Umakyat ako sa ikalawang palapag at sinubukan buksan ang isa sa mga pinto kung saan walang nakatira noon nang biglang bumukas ang isang pinto na nasa tabi ko at niluwa roon ang bihis na si Augustine.

Kumunot ang noo ko nang makita syang bihis at halatang iritado sya pagkalabas nya.

"Saan ka pupunta?"

"It is not your business." sagot nya at nilagpasan ako.

Hindi na ako nagulat sa tulis nang dila nya. But I am her fiance and I have that right to know where she's going.

"Don't turn your back on me woman."

Ramdam kong huminto syang dahil wala akong narinig na kung anong yabag ng sapatos.

"It does not concern---"

"But I am still your fiance, specifically your husband starting next week." doon ko sya nilingon na nakapatalikod parin sa kin.

"Ah, so you consider me your fiance now huh?" and then she turned around having a annoying grin placed on her lips.

Darn it.