First Love To Last (COMPLETED)

Epilogue

A/N:

Sorry I can't help but post this chapter. Tagal na nitong nakaunpublish so ngayon ko lang naisip na i-publish. Bye bye draft na!

This is the last chapter for everything(charat) sana magustuhan niyo.

Enjoy~

Epilogue

Sinundot ko ang pisnge ni Achilois habang nanatili itong tulog. Mukhang puyat na puyat talaga ng ilang gabi. Kunsabagay, hindi ko rin naman mapigilan. It was like coming through me.

"Achilois..." Mahinang tawag ko sa kanya habang nakatitig sa maamo niyang mukha. Bahagyang kumunot ang noo niya kaya hinawakan ko siya doon. I giggle on the look on his face. Parang sumuplado.

"Babymine..."

Unti-unting dumilat ang mata niya. I smirked on his face.

"Hmm? What is it?" He huskily asked. His bedroom voice...parang ang sarap pakinggan nang paulit ulit.

"Alam kong madaling araw pa lang pero... bilhan mo ako ng cheeseburger please. I'm hungry."

He smiled and kissed me then to my tummy. "Of course I will. For you and our baby."

Napangiti ako at hinalikan siya sa pisnge nang paulit ulit. "Thank you!"

Tumayo na siya at nagsuot ng tshirt saka nagjacket. Kung siguro hindi ako ganitong sobrang naglilihi, hindi sana siya mahihirapan. Gigising ng madaling araw para bilhin ang gusto ko.

Hindi ko mapigilang maging emosyonal. Thinking him, driving his car in late night looking for those foods.

"You want anything except-" he paused when he looks at me. Hindi ko mapigilang umiyak. Normal lang naman raw ang ganito pero bakit?

"Babymine. Shh. Why are you crying?" Naupo siya sa kama at niyakap ako. Niyakap ko siya pabalik habang pailan-ilang humihikbi.

"N-ahihiya kasi ako na ganito. M-ay trabaho ka kinabukasan tapos pinupuyat pa kita." Napahagulhol ako.

Rinig kong natawa si Achilois. Pinihit niya ako paharap sa kanya at tinuyo ang luha ko.

"What a cute adorable wife..." He called in soft tone. Ngumuso ako. Hindi niya ba pansin ang puyat niya? Uuwi siya galing ng trabaho na halos 6 pm. Lulutuan niya ako ng dinner galing work tapos kapag madaling araw naman, pinapabili ko siya ng kung ano. Minsan hindi na siya halos nakakatulog kasi hingi ako nang hingi. At maaga na naman siyang gigising kinabukasan para gawan ako ng breakfast. Tapos kapag lunch naman, uuwi pa siya para lutuan ako ng makakain kasi yun ang palagi kong request.

"Ikaw kasi eh! Bakit inaasikaso mo ako nang ganyan? Simula nang kinasal tayo, ganyan ka na! Isipin mo rin ang sarili mo paminsan minsan!" Naiiyak kong sabi.

Natawa ulit siya. Okay. He's laughing for what?

"Sino ba ulit ako sayo?" Instead he asked.

"My husband." Nguso kong sabi.

"And what's husband do for her wife?"

"Ewan."

"Babymine..." Lumuhod siya sa harap ko at hinimas ang medyo maumbok kong tiyan. "Asawa kita... I'm here to serve for you till the rest of my life. Lalo pa ngayon na buntis ka. Sino na lang ang aasikaso ngayon sayo?"

"Ikaw. Ayoko nang iba pa."

"Hmm. Then, do you want your cheeseburgers now?"

Tumango ako. "Gusto ko. Saka spaghetti."

"Okay... Gusto mo bang sumama?" He gently asked.

Ilang beses akong tumango. Gustong gusto ko!

He chuckled on that and lean for a soft kiss. "Then, let's go?"