20= biz geldiikkkk

782 43 3
                                    

Trabzonda bir ailem vardı artık beni seven. Bir adam vardı benim için canını bile verebilen. Umutlanmaya yetmez mi?

Bence yeter...

Her ne olursa olsun umut benim en güçlü silahımdı. Umut etmek güzeldi.

Biran için bile olsa atlatıcam biliyorum. Hiç bitmeyen bir umudum var benim. Bence denemeye değer...

" sen ne güzel bir kadınsın be her şey için umut eden. Ve o umudu hiçbir zaman kaybetmeyen. Seviyorum seni be kuzum." Asiye ablam ve bana moral verme çabaları çok güzeldi. Onun söyledikleri bile yetiyordu benim için...

" şey... 1 ay sonra ameliyata girdiğim zaman... hepiniz gelirsiniz değil mi? Aileme ihtiyacım var." Dedim yüzümde ki umutla.

" sen benim kızımsın. Tabi gelirim her zaman yanında olurum. Anneler bunun için vardır." Dedi saniye hanım. İlk başta bana soğuk bir kadın gelmişti ama aslında altın gibi bir kalbi varmış onu anladım.

" eltimin yanında olmiycamda kimin yanında olucam kız doğru konuş sen birde soruyor musun?" Dedi asiye abla. Haklıydı da...

" bacım sen hiç dert etme. Sen iste tüm karadenizi getiriyim yanına." Dedi mustafa abi. Gülümsedim...

" yangazlar olmadan olmaz yenge. Bizde gelip ortalığı karıştırıcaz söz veriyoruz." Dedi fatih. Yangazdı falan ama tatlı bir yangazdı.

" ikizim doğru diyor bizden kurtulamazsın yenge." Diye de devam etti murat. İkisi de benim her şeyimdi ailemdi, kardeşlerimdi...

" bana hiç bakma nefes. O 1 ay içinde bile ben seni yanlız bırakmam ya sen burda kalıcaksın ya da ben sana gelicem." Dedi tahir. Üzgündü biliyorum ama bana belli etmemeye çalışıyordu. Altın kalpli hödüğüm benim.

" yokk tek sen gidemezsin bizim de aklımız kalır. Bence burda kal kızım." Dedi saniye hanım. Ama ben evimde kalmak istiyordum. Bakalım şansıma artık neresi çıkarsa.

" şeyy... siz benim evime gelseniz olmaz mı?" Diye sordum utana sıkıla.

" olmaz olur mu hiç tabi ki geliriz." Dedi asiye abla. Sanırım beni kırmak istemiyorlardı. Doktorun söylediklerini fazlasıyla önemsemişlerdi.

" tamam o zaman siz hazırlanın yengem zaten evi biliyor. Yangazlar getirir. Bende nefesi eve götürüyorum." Dedi tahir.

" yangazlar ben arabamı almıyorum siz onunla gelirsiniz." Dedim. Tabi onlarda büyük bit mutlulukla kabul ettiler.

************************

Eve geldiğimde kendimi yorgun hissediyordum bu yüzden hemen odama çıktım. Asiye ablalar gelene kadar biraz dinlensem iyi olucaktı. Tahirde salondaydı sanırım televizyon izliycekti.

( tahir'in ağzından )

Nefes dinlenmek için odasına çıktıktan sonra bende annemi aradım. Benimde birkaç tane giysiye ihtiyacım vardı.

" anne bana bir çanta gibi bir şey hazırlasana gelmeden." Dedim. Allahtan daha çıkmamışlardı evden.

" tamam oğlum biz zaten hazırız. Senin çantanıda hazırlar çıkarız." Dedi annem. Herkes tedirgindi, üzgündü.

" tamam anne bekliyoruz biz." Dedim ve telefonu kapattım.

Annemlerin gelmeleri en az bir yarım saat falan sürerdi. Nefeste bu süre içinde dinlenicekti.

Nefesi görmek istedim bu yüzden odasına çıktım. Yatağına uzanmış uyuyordu.

" melek gibisin." Diye fısıldadım kulağına.

Onu uyurken izlemek güzeldi hatta tarifi bile yoktu bu duygunun. Her şey için bir umudu vardı mutlaka. Bu huyunu seviyordum... onu seviyordum. Ve bu sonsuza kadar da böyle devam edicek bunu biliyorum.

*************************

( nefes'in ağzından )

Kapı zilinin sesiyle uyandığımda tahir yanımaydı ve beni seyrediyordu.

" kapı çalıyor tahir." Dediğimde kendine gelip gülümsedi.

" kaleli grubu gelmiştir gel açalım." Dedi. Büyük bir heyecenla yerimden kakltım ve onları daha fazla bekletmek istemediğim için koşar adımlarla aşağıya indim.

" dur düşüceksin beni bekle." Diye bağırıyordu tahir arkamdan ama ben onu takmadan koşmaya devam ediyordum.

" nefes dur lütfen." Tahir bağırmaya devam ediyordu.. ee tabii bende durmamaya devam ediyordum.

Neyseki merdivenin sonuna gelmiştim ama tabi ki yine durmadan koşar adımlarla kapıya koştum.

" beraber açsaydık bari." Dedi hâla bana yetişememişti ve sanırım biraz da yorulmuşu. Nefes nefes kaldığından belliydi bu.

Bende yorulmuştum ama ne yapıyım bir anlık sevinç işte insana her şeyi yaptırıyordu.

Tahirin yanıma gelmesini bile beklemedem büyük bir heyecanla açtım kapıyı. Çünkü kaleli ailesi tam grup olarak ilk defa benim evime gelmişlerdi. Hem bunun mutluluğu vardı üstümde hemde 1 ay boyunca asiye ablayla ve tabi ki kalelilerle... en önemlisi de tahirle beraber kalıcaktım.

" biz geldiikkkk."..............

Biraz kısa oldu nedenini zaten biliyorsunuz ki okul... bu yüzden kusura bakamyın.

Lütfen oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın. Düşüncelerinizi merak ediyorum.💜💜💜

Aşk Senle Kokuyor (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin