Toen ik jou zag

Een nieuw begin

"Eva, schiet op! Ik wil vertrekken". Waarom moet papa ook altijd zo ongeduldig zijn. We hebben geen haast. Ik zet de laatste tas met spullen in de auto en stap de auto in. Daar gaan we dan. Op naar Amsterdam, een wereldstad. Het is vreemd, maar ik heb helemaal niet het gevoel dat ik aan iets nieuws ga beginnen. Ik krijg appjes binnen uit de groepsapp van mijn introductie groepje:

Ilse om 18.51 uur: "Het is mij nog steeds niet gelukt om een slaapplaats te regelen, iemand die kan helpen?"

Nog steeds geen slaapplek terwijl het morgen al begint... Die moet stress hebben. Gelukkig kan ik slapen bij mijn zus.

Na 2 uur in de auto te zitten rijden we Amsterdam binnen. Er valt zoveel te zien: mannen die wiet roken, oudere vrouwen op de fiets, kinderen die een potje voetbal spelen op een pleintje. Op een gegeven moment stoppen we voor een gebouw. Daar woont mijn zus, ik ben er al een aantal keer op bezoek geweest.
Mijn zus is er ook, haar naam is Lieve. Ze studeert Artificial Intelligence aan de Universiteit van Amsterdam. Dit jaar is zij intromama van haar studie. Ze krijgt een groepje met internationale studenten. Daar keek ze een beetje tegen op, dat snap ik wel.

Ik pak al mijn spullen uit en daarna neem ik afscheid van papa. "Succes meisje, maak er het beste van", zegt hij. Ik maak mij klaar voor bed en zet mijn wekker om 9.30 uur. Toch wel spannend om een groep nieuwe mensen te ontmoeten.