Sa Isang Sulyap Mo

Chapter 11: Panunuyo Moment

Kinabukasan.

Hindi pa rin ako kinikibo ni Mark. Parang ngang hindi kami magkakilala eh. Parang multo lang aq padaan daan sa harap niya. I hate to do this pero NAGPAPAPANSIN na ko sakanya. >.<" This couldn't be. Why am I doing these things? I'm not afraid of losing him. PSHHHHHH >.<" Why can't I deny the fact? Na hindi ko kaya kayang mabuhay ng wala yang si MARK! O yan! Masaya na? Nagpakatotoo na ako ahh. 

Hindi na rin ako pinapansin ni Grace. Sige magkampi-kampihan silang lahat. I'm FOREVER ALONE ;'( 

Hindi kase ako ganun kayaman sa kaibigan eh. PLASTIK kase yung iba. Aanhin ko pa sila? Yung magbabarkada nga, nagsisiraan eh? Parang tanga tanga lang.

Tapos may kumalabit saken. Nasa Gazebo kasi ako at nakadukdok. Kawawa ako nuh? :( AWWWW. Pag angat ko ng ulo ko.. Si Shaley pala. Biglang bumilis tibok ng puso ko. Kinakabahan ako. Awayin kaya ako nito?  O sampalin? O sabunutan? Pero nakasmile pa siya at tumabi saken.

Shaley: I hope you're not mad at me anymore. 

Ikaw nga dapat magalit ngayon eh? PERO HINDI RIN. Kasi hindi ko naman yinakap si Xander eh. Siya lang yumakap saken. Pero magagalit ka pa rin. -_-

Ash: Ahh. Why would I be mad at you? I'm not in the right place to be mad.

Shaley: Hahahha! :) Thanks. Well, by the way.. How are you & Mark?

Ash: We're... we're GOOD ?

Shaley: Nag share saken best friend mo eh. Si Mark :)

PATAY! Alam na kaya niya? Is she tricking me? Na kunyare hindi pa niya alam? Tapos ...alam na pala niya lahat? Pero nilaglag ba ko ni Mark? Imposible. Hindi yun gagawin Mark. Pero once na malamn kong ginawa niya yun -- I SWEAR. Kakalimutan ko na talaga siya! >.<"

Ash: Tungkol san?

Shaley: Ang lungkot lungkot niya nga eh.

Pilipino talaga to uh! Ang layo ng sagot sa tanong. Tungkol san sabe ko eh! At alam kong malungkt yun. HALATA naman eh.

Ash: Ano ba sinabi niya? Tungkol san?

Shaley: May L.Q daw kayo.

L.Q ? Pang mag syota lang yung ng term na yun ah? Pero sigee. Siya nagsabeng L.Q kami eh. Edi sakyan ko! :)

Ash: Ahh. Yun lang ba sinabi niya?

Tumango siya.

Ash: AHH. 

Shaley: Bakit? May iba pa ba?

Ash: Ha? Wala. Walaaa :)

Shaley: Di ka na galit saken talaga dapat ah?

Ash: oo namn. Past is past :)

Shaley: Good :)

---------------------

Nagpunta ako sa park nung uwian. Makapagpahangin lang. At makapagisa. Ayoko kasi magisip pag nasa bahay na ako eh. Ayokng nahahalata nila Mama na emo emo ako. Ayoko ngang ginagawa ko eh. Maski yung nararamdaman ko -- A-YO-KO. Pero iniisip ko si Xander. Hindi ko na talaga alam gagawin ko. Tas may biglang bumato sa likd ko. MASAKIT din yun ah! Sino ba yun? Nakakainis na ah. Bubuset ako >.< Liningon ko likod ko. Imbes na pagsabihan at tarayan ko eh.. na-speechless ako. Hindi ako makapagsalita eh. 

Xander: Bakit di ka nagrereply?

Naka smile pa siyang tinanung yan. Tapos nagbabato lang siya ng maliliit na bato dun sa may ilog malapit sa park. At baket? Pake niya kung hindi ko siya replyan? Choice ko kung sino gusto kong replyan.