İlk gün

70 1 0
                                    

Bu gün çok heyecanlıydım.Çünkü yarın istanbula taşınıyoduk.Yatağımda ne kadar o tarafa bu tarafa yuvarlansamda uyku tutmuyordu.İstanbulu düşünüb duruyodum.Ve sonunda istanbulu düşüne-düşüne uykuya daldım...Güneş sağolsun tatlı uykumdan uyatdı beni.Ne kadar uyumakta ısrarcı olsamda uyuyamadım.Mecburen kalktım ve üstüme bişeyler geçirdim ve iphone'nimi alıp kendi-kendime fotoğrafımı çektim.Ve çabucak instama koyup yorumumu yaptım:Ben RÜYA sabahın köründe karşınızdayım:D herkese günaydın:)))).Yazdım ve odamdan çıktım.bu arada annemi sofrayı kurarken gördüm.

-GÜNAYDIN ANNECİM.Söyleyip sabah öpücüğümü verdim

-Günaydın benim güzel kızım

Sonra bende anneme yardım etdim.Babam hala uyuyordu.Ve tabi yeni imeklemeyi yeni öğrenen küçük kız kardeşim DURU'da uyuyodu.Derin 1 nefes aldım...

Yemek bitdikden sonra anneme sofrayı kaldırmakta yardım etdim.Sonrada eşyalarımızı alıp yola çıktık.evimize son kez baktım.bu evin benim üçün büyük 1 anısı vardı.Nemi?Çoçukluğumun hepsi burada geçmişti.Evimiz bahçeliydi.Evimizde 2 katlı, şirin 1 evdi.Arabaya bintik.sıkıntıdan tabletimde flappy bird oynuyodum.İşe bak ya.Sonunda sinirden patlayınca tableti kapattım ve tam uykuya dalmışken bizim cadı duru ağladı Off bu ses nefret ediyorum bu ağlama sesinden...

-ANNE YA UYKUYA DALIYODUM OFFF CADI DURU

-KIZIM O SENİN KARDEŞİN BEBEK İŞTE SENDE BÖYLEYDİN

-HİÇ SANMIYORUM BEN BU KADAR ÖTEYE GİTMEM BİR KERE.Annem gülümsedi ve ardından:

-CANIM SEN ÖYLE SAN UYKU YÜZÜ GÖRMÜYODUK BABANLA.

Anneme cevap vermeyib uyumama devam etdim.

ARKADAŞLAR BU BÖLÜM ÇOK KISA OLDU AMA YANİ İLK DEFA YAZDIĞIM İÇİN BÖYLE EYER BEĞENİRSENİZ DEVAM EDİCEM))

Mutlu Son...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin