Besimi vretë

1

Rrezet e diellit ishin duke rënë ne syt e Gabrielës gje qe e ben ate ti hap kapaket e syve,u kthye nga ana tjeter e krevatit qe tu shmangej rrezeve te diellit,por perseri deshtoj ato rreze ishin shum te fuqishmee!e mbuloj fytyren e saj te bardh si bora e parë qe bjen per tju shmang përseri atyre rrezeve te diellit qe tashme ia kishin ngritur nervat shumm!!mas nje kohe kur e vërejti qe nuk e zinte gjumi u ngrit nga shtrati i saj,duke i mallkuar ato rrezet e diellit.

-Dhe sot që e kisha dit te lir sme lat rehat!tha Gabriela vertet e acaruar

Pasi u rregullua vendosi qe te zbres posht dhe ashtu beri zbriti posht,shkoj ne sallon por sishte askush,duhet të jen ne pun mendoj ajo,dëgjoi një telefon qe po binte,dhe ishte melodia e telefonit te saj,vrapoj per ne dhomen e saj,dhe e hapi telefonin.

-Alo Gabriela.

Ishte shoqja ime e vetme e cila nuk me ka tradhtuar asnjeher dhe sbesoj qe do e bej ndonjeher.

-Alo Greta si je?

-Mir shpirt,sapo u ngrita dhe mendova me te telefonu ty dhe ashtu veprova,si thu a dalim sot?

-Dalim Gret,se edhe gjith ditën nuk rrihet ne shtepi,ti shijojm dhe kto ditet e fundit te pushimit se më pas ajo shkoll ka per te na shkaterru jeten

-Aman Gabriel pse ma kujtovee,sa mir e kisha harruar.

-E verteta dhemb shpirti jem.

-Sa e poshter qe jee

-Faleminderit shum po e marr si kompliment

-Po per at shkak ta tashe qe ta marresh si kompliment.

-Zemer po e mbyll tash,se te rregullohem un,dhe do te pres ne shpi un

-Ne rregull Gab.

Mbasi e mbylli telefonin me Greten,u drejtua te garderoba e saj,qe tashme e kishte hapur dhe qendronte duke i veshtruar rrobat qe i kishte,dhe dikur vendosi se qfar te vesh,me pas shkoj dhe u ul ne sallon duke e pritur shoqen e saj te vetme qe te vij.

Përshëndetje njerëz ky esht libri jem i par qe vendosa ta shkruj shpresoj qe te ju pelqej,dhe shpresoj qe tia kalojm sa me mir se bashku❤❤❤.