CHALLENGE ME, BABY ❤

Part 51

Πως γίνεται κάθε φορά που περνάω έστω και για λίγο καλά να μου καταστρέφει αυτός την μέρα?
Αποφασίζω να κοιμηθώ για να μην τον σκέφτομαι. Οι μέρες περνάμε γρήγορα. Εγώ με τον Πάνο και η Εύα όλη μετά στο τηλέφωνο με το Αχιλλέα. Πόσο μα πόσο τους ζήλευα. Γυρνάμε σπίτι. Επιτέλουςς. Χομ σουητ χομμ. Πέφτω στο κρεβάτι μου. Βλέπω την φώτο με τον Άρη που είχα κολλήσει δίπλα από το κρεβάτι μου για να τον θυμάμαι και σκέφτομαι να πάω μια βόλτα μέχρι το σπίτι του μήπως και τον πετύχω.

Μα: που πας τέτοια ώρα?
-θα γυρίσω μην ανησυχείς.

Φεύγω και ξεκινάω προς το σπίτι του. Δεν φαίνεται να είναι κανένας μέσα και πάω να γυρίσω μα τότε ακούω φωνές. Κρύβομαι πίσω από κάτι θάμνους και βλέπω τον Άρη με την καινούρια κοπέλα του. Ήταν στο ύψος του, ξανθιά με χείλια  σαν ψεύτικα. Το στυλ της μμμ δεν θα έλεγα και τέλειο. Βασικά ποιον κοροϊδεύω είναι απλά πανεμορφηη και να προσπαθώ να την μειώσω λέγοντας αυτά αλλά δεν γίνεταιι!!
Τους βλέπω να μπαίνουν στο αυτοκίνητο του και ο Άρης την πιάνει και την φιλάει. Νοιώθω ένα κομμάτι της καρδιάς μου να ραγιζει. Ξέρω πως αυτά τα φιλιά δεν είναι σαν αυτά που έδινε σε εμένα αλλά δεν μπορώ δεν αντέχω να τον βλέπω να φιλάει αλληη... κάνω να φύγω και τρέχω προς τον δρόμο...

....

Μα: Εμμα? Παιδί μου? Την βλέπω να κλαίει.
-μαμά?  Λέω με δυσκολία. Κοιτάω γύρω μου και βλέπω την Εύα,  και τον Άρη?
Τι έγινε και γιατί είναι όλοι εδώ?
Α: απλά πεταχτηκες στην στιγμή που πηγαινα να ξεκινήσω με το αυτοκίνητο.
-αυτό πραγματικά δεν το θυμάμαι.
Α:ναιι.

Επικρατεί ησυχία. Όλοι είναι πάνω από το κεφάλι μου. Κοιτάω και απλά βλέπω κάτι μικρές γρατσουνιές στο χέρι και στο γόνατο και το χέρι μου στον γύψο.

Μα: το χέρι σου έσπασες απλά δεν είναι κάτι άλλα ανησυχήσαμε
-καλά είμαι...
Ε: ναι νταξ πες μου πήγαινες τέτοια ώρα.
- μια βόλτα.
Με κοιτάει με άγριο βλέμμα.
' θα σου πω μετά' της κάνω νόημα με τα χείλια.

-μπορούμε να πάμε σπίτι? Είμαι καλά.
Μα: αύριο θα μπορείς να φύγεις.

Χτυπάει το τηλέφωνο.
Π: είσαι καλά? Έμαθα τι έγινε.
-όλοι το μαθανε. Γελάω. Καλά είμαι. Το χέρι εσπασα απλά.
Π:Περαστικά αγάπη μου.
-ευχαριστώ μωρό μου.
Π:μωρό σου? Καλό αυτό.
-χαχα
Π: σε κλείνω να ξεκουραστεις και μετά θα σε ξαναπάρω σου έχω και καλά νέα.
-ωχχ τέλεια μιλάμεεε.
Βλέπω τον Άρη να με κοιτάει με ένα βλέμμα γεμάτο ζήλεια.
Μμ τώρα καταλαβαίνει πως ένοιωσα εγώ όταν τον είδα με την άλλη. Μα αφού ακόμα έχουμε συναισθήματα ο ένας για τον άλλον γιατί να μην είμαστε μαζιι? Πφφ ελπίζω κάποια στιγμή να ξανα είμαστε όπως παλιά....

Α: εγώ να πηγαίνω. Περαστικά σουυ.
-ευχαριστώ πολύ
Λέω ξινά. Σκύβει το κεφάλι και περνάει την πόρτα. Ίσως αυτό να έγινε για καλό.

Περνάω το απόγευμα μου βαρετά με την Εύα να μου λέει τις ιστορίες της με τον Αχιλλέας και για το πως ήταν η φάτσα του Αχιλλέας όταν μίλαγα με Πάνο. Το χαίρομαι από την μία αλλά στεναχωριεμαι από την άλλη γιατί ήξερα πως ένιωθε.

Την επόμενη μερα επιστρέφω σπίτι. Με έχει φάει η αγωνία τι να ήταν η έκπληξη του Πάνου.
Ακούω φωνές στον δρόμο και βγαίνω να δω τι γίνεται. Βλέπω ένα φορτηγό μάλλον κάποιος μετακομιζε δίπλα... Και κάπου εκεί βλέπω τον Πάνο...Αυτά ήταν τα νέα του. Βάλω μια ζακέτα και κατεβαίνω κάτω τρέχοντας. Πάω πάνω του και τον αγκαλιάζω.
-αυτή ήταν η έκπληξη?
Π: αυτή. Ο μπαμπάς μου τελικά μετακομισε εδώ και έτυχε και βρήκαμε σπίτι κοντά στο δικό σου και έτσι θα σε έχω κοντά μουυ.
-αυτά είναι τέλεια νεαα. Τον φιλάω.
Π: όχι εδώ αυταα. Τώρα που θα φτιάξουμε το δωμάτιο μου θα έρχεσαι εκεί. Μου κλείνει το μάτι και γελάω.

Καλή φάση θα με έβλεπε και ο Άρης μαζί του έτσι και θα του έδειχνα πως δεν προχώρησε μόνο αυτός αλλά και εγωω...
Βλέπω τότε τον Άρη να περναει με το αυτοκίνητο. Εγώ ήμουν στην αγκαλιά του Πάνου και αυτός μας κοίταγε περίεργα αλλά και θυμωμένα.

Π:βγαίνουμε το βράδυ να το γιορτασουμε?
-φυσικαα
Π: ωραία θα μιλήσουμε. Τώρα πρέπει να πάω να βοηθήσω.
-ναι τα λεμεε.
Φεύγω και πηγαίνω σπίτι. Κάθομαι και παίζω λίγο με τον Χρήστο. Μετά κάνω λίγο γυμναστική αφού μου ήρθε λίγη όρεξη. Ανοίγω κιν και βλέπω μνμ από Πανο.

~ 9 θα περάσω να σε πάρω. Θα πάμε σε ένα καινούριο κλαμπ που άνοιξε χθες.
~ τέλειαα.

Vote and comment ❤