Kazı Derdini Kazan Kendini

Duvarlar

Otururum bazen diken cümlelerin gölgesine.
Uzanırım kulaklarıma vuran güneşin sesine.
Takarım tüm gerçekleri kalbime.
Sorarım herşeyi tüm çıplaklığıyla kendime.
Ne ara başlarız
Tuzu fazla muhabbete.
Konuştukca hatırlarım
Hatırladıkca tıkanırım.
Her mevsim soğuk bir oda.
Duvarlar arsız,ukala konuşmakta.
Sussa duvar korkarım.
Konuşsa yok verecek cevabım.
İstenmeyen dostum.
Sevdim zor olsada.
Hep üşür ellerim
Duvarla tokalaşmaktan.
Hep kırıktır cümlelerim 
Duvara çarpıp,düşmekten.
Hep yorgundur ciğerlerim ve bir o kadar kanser.
İçtiğim cigarama duvarlar cam açmamakta.