Το τελευταίο δάκρυ.

Part 1•Everything was beautiful

22:50μ.μ
Μελινα:"Αγαπη μου ηρθα, εισαι σπιτι;"
Μπομπ:"Ωχ.Ηρθε η γυναικα μου, την πατησα."
Ερωμενη:"Ειπες πως θα αργουσε.Δεν το πιστευω."
Η Μελινα εφτασε στο υπνοδωματιο τους και δεν πιστευε στα ματια της.
Μ:"Φυγε τωρα." Αποκριθηκε στην ερωμενη του ανδρα της.
Μπ:"Μωρο μου, δεν..τα εκανα θαλασσα συγγνωμη."
Μ:"Μπορουμε να το συζητησουμε αργορερα; Πες μου τις δικαιολογιες σου και μετα ασε με μονη μου"
Μπ:"Συγγνωμη, ειμαι πιωμενος.Δεν ξερω γιατι το εκανα.Δεν θα το ξανακανω.Στο υποσχομαι.Τελευταια δεν σε βλεπω πολυ και ενιωθα μοναξια.Μαλωνουμε και συνεχεια, συγγ.."
Μ:"Φυγε, θελω να ηρεμισω"
Ο Μπομπ πηγε στην καφετερεια απεναντι,πηρε ενα δυνατο καφε για να ξεμεθυσει και ψυθιριζε συνεχως "Ηλιθιε, ηλιθιε, ηλιθιε."
Η Μελινα κλειστικε στο μπανιο και σπαραξε στο κλαμα.Δεν περιμενε ποτε κατι τετοιο απο τον Μπομπ.Παντοτε ηταν ερωτευμενοι τρελα.Ο γαμος τους θυμιζε παραμυθι.Τελευταια δουλευε εως αργα.Δεν ειχαν χρονο πολυ.Δεν μιλουσαν και οταν μιλουσαν μαλωναν για ασημαντα πραγματα που ομως οδηγουσαν σε μεγαλους καβγαδες.Παρολλ' αυτα δεν περιμενε ποτε πως ο Μπομπ θα την προδιδε ετσι.Καθοταν σκεπτικη στο μπανιο για μερικες ωρες.Στο τελος θεωρησε πως εκεινη εφταιγε για οτι εγινε.Ηταν λεει πολυ απασχολιμενη και τον παραμελησε.Ο Μπομπ συντομα γυρισε σπιτι.Ανοιξε δειλα την πορτα και εκατσε στον καναπε σιωπιλα.
Μ:"Ελα εδω."
Μπ:"Εισαι σιγουρη;"
Μ:"Ελα."
Μπ:"Αγαπη μου"
Της φωναξε και ετρεξε στην αγκαλια της.
Μ:"Σε παραμελησα, το ξερω.Μην μου το ξανακανεις ομως αυτο."
Μπ:"Ποτε!" Ειπε χαρουμενος.
Μ:"Συγγνωμη"
Μπ:"Ευχαριστω, ξερεις ποσο δυσκολο ειναι να λειπεις συνεχεια;"
Μ:"Δεν φταιω εγω."
Ο Μπομπ φιλησε το μετωπο της και πηγε ξανα στον καναπε.
Εκεινη πηγε και ξαπλωσε πανω του.Ετσι τους πηρε ο υπνος.Το επομενο πρωι εκεινη ξυπνησε νωρις για την δουλεια.Εκεινος ξεξυπνησε καθως την ενιωσε να σηκωνεται απο πανω του.
Μπ:"Που πας;"
Μ:"Στην δουλεια."
Μπ:"Μετα εγω φταιω που εγινε οτι εγινε ε;"
Μ:"Μα ειναι ο μονος τροπος να συντηρουμε το σπιτι.Εσυ δεν δουλευεις."
Μπ:"Αντε, στο καλο." Της ειπε νευριασμενος
Μ:"Θα προσπαθησω να ερθω νωρις." Ειπε γεματη ενοχες.
20:40μ.μ
Μ:"Αγαπη μου, γυρισα."
Μπ:"Ελα αγαπη μου, εφτιαξα βραδινο"
Μ:"Για αυτο σ'αγαπω" του ειπε τρυφερα
Αφου εφαγαν, πηγαν στο υπνοδωματιο.Εκαναν τα δικα τους και επειτα ξαπλωσαν αγκαλια.
Μπ:"Σ'αγαπαω χαζη"
Μ:"Κι εγω σ'αγαπω Μπομπ, καληνυχτα"
---Την αλλη μερα, 08:00π.μ---
Η Μελινα χτενιζε τα ξανθα μακρια μαλλια της στον καθρευτη.Εβαλε ενα ασπρο φορεμα και μαυρα φλατ παπουτσια και εφυγε.Ο Μπομπ κοιμοταν.
Γυρω στις 11:09π.μ ξυπνησε.Δεν την βρηκε διπλα του και αυτο τον εκνευρισε.Παραγγειλε κατι να φαει και ειδε τηλεοραση.Η ωρα ηταν 21:06 και η Μελινα δεν ηταν εκει.Φανερα ενοχλημενος εβαλε ενα t-shirt , ενα δερματινο σακακι, ενα τζιν και τα αθλητικα του και αφου λουστηκε το αρωμα εφυγε χτυπωντας δυνατα την πορτα.
Μπ:"Αργεις εσυ, θα βγω εγω." Μονολογησε.
Η Μελινα γυρισε σπιτι στις 22:00.
Οταν εφτασε σπιτι τον εψαχνε παντου, μα πουθενα ο Μπομπ.Το τηλεφωνο του ηταν κλειστο.Γεματη αγωνια εκατσε στον καναπε και τον περιμενε.Φοβοταν πως κατι κακο ειχε συμβει.
02:40π.μ
Μπ:"Ακομα ξυπνια εισαι; ή μηπως ηρθες τωρα;" της λεει μολις μπαινει στο σπιτι.
Μ:"Που ησουν; νομιζα οτι επαθες κατι.Γιατι μυριζεις γυναικειο αρωμα και εχεις παντου κραγιον; Παλι τα ιδια;"
Μπ:"Χαχαχα, μιλας εσυ; που ερχεσαι αργα; Ουτε θυμασαι πως υπαρχω"Ειπε ειρωνικα και την κολλησε στον τοιχο πιεζοντας τον λαιμο της με ολη του την παλαμη.
Μπ:"Θα κανω ο,τι θελω.Αφου εσυ δεν εισαι σωστη μαζι μου."
Μ:"Συγγνωμη, συγγνωμη.Θα ερχομαι νωρις, το υποσχομαι" αποκριθηκε φοβισμενη και με δακρυα να τρεχουν απο τα ματια της.
Μπ:"Καλο βραδυ."
Της φωναξε και πηγε στο υπνοδωματιο.Εκεινη ξαπλωσε στον καναπε κλαιγοντας.
Την επομενη μερα η Μελινα ειχε ρεπο.
Ο Μπομπ ξυπνησε γεματος κεφια.
Μπ:"Γιατι κοιμηθηκες εδω αγαπη μου;"
Μ:"Δεν θυμασαι πως που φερθηκες;"
Μπ:"Συγγνωμη μωρο μου, ειχα πιει.Σ'αγαπαω."
Μ:"Κι εγω σ'αγαπαω Μπομπ μου" αποκριθηκε εκεινη ξεχνωντας οσα εγιναν χτες, με τα σημαδια στο λαιμο της να ειναι αρκετα εντονα.
Η μερα τους κοιλησε ηρεμα.Ο Μπομπ ακομα και οταν η Μελινα πηγαινε στην δουλεια πλεον ειχε ηρεμισει.Αυτο ομως,  δυστυχως κρατησε μονο δυο μηνες.
Μια μερα η Μελινα γυρισε σπιτι απο την δουλεια στις 22:50μ.μ
Μ:"Μπομπ;"
Φωναξε, μα απαντηση καμια.
Μπ:"Οχι παλι, ηρθε."
Ερωμενη:"Φευγω.."
Μπ:"Περιμενε.."
Η Μελινα δεν πιστευε πως ο Μπομπ την απατησε ξανα.
Μια κραυγη θυμου βγηκε απο μεσα της.
Η ερωμενη του Μπομπ ντυθηκε βιαστικα και εφυγε.Η Μελινα την αγνοησε και πλησιασε τον ανδρα της.
Μ:"Παλι;"
Μπ:"Μην μου φωναζεις εμενα.Υποτιθεται δουλευεις και γυρνας τετοια ωρα.Σιγουρα με καποιον αλλον ησουν"
Μ:"Εχεις τρελαθει τελειως"
Μπ:"Τρελενομαι στην σκεψη πως εισαι με αλλον και ο,τι κανω το κανω πανω στον θυμο μου"
Μ:"Επειδη δηλαδη υποψιαζεσαι κατι τετοιο με κερατωνεις; Δεν θα σε προδιδα ποτε με αυτον τον τροπο."
Μπ:"Σκασε, εισαι μια αχρηστη.Ουτε τον ανδρα σου δεν μπορεις να κρατησεις πιστο σε εσενα.Συνεχεια λειπεις, εγω σ'αγαπαω και εσυ μαφηνεις μονο."
Η Μελινα δεν ηξερε πια τι να κανει.Ο ψυχολογικος πολεμος που δεχοταν γινοταν ολο και πιο εντονος.
Ο Μπομπ πλησιασε κοντα της , την εσπρωξε και την εριξε στο πατωμα.
Την χτυπησε δυο φορες με τα χερια του και επειτα εφυγε απο το σπιτι.
Η κοπελα εμεινε εκει μεχρι το ξημερωμα.
04:57π.μ
Ο Μπομπ γυρισε σπιτι με μια ανθοδευσμη και ενα αρκουδακι
Μπ"Χαρουμενη επετειο γαμου και συγγνωμη.Σ'αγαπαω, θολωσα."
Μ:"Εισαι πολυ γλυκος οταν θες.Μακαρι να μην ησουν ποτε επιθετικος.Χρονια μας πολλα"
Μπ:"Ελα να με παρεις μια αγκαλια."
Η Μελινα ξεχνοντας ξανα τα οσα ειχαν γινει, γεματη μελανιες ετρεξε στην αγκαλια του.
Μ:"Θα παραιτηθω, στο υποσχομαι."
Μπ:"Μην μιλας, απλα κρατα με σφηχτα."
Απο εκεινη την ημερα ο Μπομπ χαλαρωσε πολυ.Ηταν γλυκος μαζι της καθε μερα.Που και που της φωναζε αλλα μεχρι εκει.Την γεμιζε συχνα με δωρα και γλυκολογα.Βρηκε και δουλεια ως καθηγητης και ετσι ειχαν πολυ χρονο οι δυο τους.Ολα φαινοταν να πηγαινουν τελεια..