Karanlığın İçinden

TANITIM

Deniz beni yine evime birakmisti. Her zamanki günlerimizden biriydi. Yaşadığım onca kötünün içinde tek iyi şeydi belki de Deniz. Evin önüne geldiğimde kahkahalarım birden kesildi ve gözüm yerde duran o zarfa takıldı. Tek basima yaşıyordum. Babam bizi terk etmişti , sebebini bile bilmiyordum. Annemse babamın ani terk edişini kaldıramamış ve birazcık kafayı sıyırmıştı.Aptal psikolojik problemleri yüzünden beni bırakmıştı. Yani biz diye bir şey kalmamıştı. Kısaca hayatımdaki tek insan Denizdi. Ailem diyebileceğim tek insandı o. Harika bir dostluğumuz vardı , hep yanımdaydı. Ama evime böyler bir zarf gelmesi beni şaşırtmıştı genelde faturalardan başka bir şey bulamazdınız posta kutumda ,zaten kiminkinde bulabilirdiniz ki artık elektronik bir çağda değil miydik? O zaman bu zarf da neyin nesiydi ?.Merakla elime aldim zarfı.Deniz de benim gibi afallamıştı ama asıl şaşkınlığımı mektubun kimden geldiğini görmemle yaşadım. Babamdandı...