mijn echte paarde leven

mijn echte paarden leven

het is gebaseerd op mijn leven en hoe het er in het echt

xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx

hooi ik ben lauren, ik ben al jaren gek op paarden maar mag van mij vader niet op paardrijden. ik zit in de eerste van de middelbaare. ik mag soms een les paardrijden of op ponykamp.

het is januari eindelijk ben ik jarig ik ben benieuwd wat mijn cadeau is ik weet het nog niet dus ben ik best zenuwachtig. mijn ouders en broer komen binnen en zingen een verjaardagsliedje voor me ik word er blij van. ik loop naar beneden en daar staat een heerlijk ontbijt klaar. na het ontbijt is het tijd voor cadeaus. ik kan niet wachten en krijg van mijn ouders een envelop. op de kaart in de envelop staat dat ik eindelijk mag paardrijden mijn geluk kan niet meer  op en er staat bij dat ik vanmiddag al begin in de halfgevorderde les. ik heb de hele schooldag aan niks anders gedacht dan dat ik vanmiddag weer mag paardrijden en dan voor elke week!

het is zoveer ik doe mij paardrijdkleding aan en ga samen met me moeder naar de manege. ik mocht op een heel lief paard en hij zat in galop heel lekker. toen ik terug kwam bleef mij buurmeisje eten. ik was moe en ging dus al slapen want morgen moest ik weer naar school.

de rest van het jaar ging het heel goed met school en met paardrijden. op school was het heel wisselend met wie nou wel of niet je vriendin maar tegen het einde van het jaar ging het beter en was er minder gedoe ik had een paar leuke en aardige vriendinnen. me ouders dachten tegen het einden van het jaar dat ik vwo kon gaan doen maar ik haalde het niet dat wist ik maar ik moest eerst me ouders ervan overtuigen... aan het einde einden deet ik geel erg me best alleen me ouders bleven vwo denken. ik moest nog 2 maanden naar school en eindelijk zijden ne ouders dat havo ook goed was, ik was erg blij want me vriendinnen gingen ook havo doen.

het ging erg goed met paardrijden en me ouders besloten om samen met mij een verzorgpony te zoeken. ik zocht overal maar vond er geen... tot een kennis van me moeder een adres had van een soort boederij met een pleeggezin die daar woonden. ze zouden twee shetlanders krijgen 1 grotere en een mini. ik ging er net me moeder heen en ze waren er toen net een week. we sproken met die mensen af dat ik ze tijdelijk mocht verzorgen! ik kon niet wachten en had een dag gezegt wanneer ik dan voor het eerste zou komen. het was een paar dagen later en ik ging erheen maar nu alleen ik vond het beat spannend maar merkte al snel dat dat niet hoefde. ik ging naar de shethes en die mini bleek gehandicapt*(daar word een groei achterstand nee bedoeld en hij was 1 en pas 35 centimeter en daardoor werkte alles wat anders) te zijn maar wel heel lief en eigenwijs.  de grotere shet was een apploossa merrie van 14 en was heel lief. ik begon met verzorgen en mocht dat gelukkig blijven doen tot ik er genoeg van had! mijn geluk kon niet op ik ging er elke dag heen. het was midden in de week en het regende dus stonden binnen in de stal. ik ging er samen met mijn vriendin heen en het regende erg hard. we hadden met ze buiten gelopen en daarna wat hooi gegeven. de volgende dag ging ik weer alleen toen ik aankwam lagen ze allebei te rollen. ik riep de eigenaar en due belde de veearts maar due kon pas 2 uur later komen dus moesten we afwachten... eindelijk na 2 uur kwam de veearts en bleek het dat ze vlas hadden gegeten uit verveling *(een soort van zaagsel waar ze al heel hun leven op stonden en paarden niet kunnen verteren). we moesten ze spul drie keer per dat inspuiten in hun mond waardoor het vloeibaar werd en dat zou 3/4 dagen duren. we deden dat en de grote was na 3 dagen er vanaf en at weer gied naar de kleine gehandicapte was er nog niet vanaf en lag de hele dag in de wei. ik ging er elke dag heen en vond het er zielig, omdat hij niet at en niet dronk. elke dag kwam de veearts langs en zij dat we hem cocht moesten inspuiten om het uur met een spuit in zijn mond dys dat deden we twee dagen. tien kwam de dierenarts weer en zij dat het beter ging . ik ging weer naar huis toe tot we werden gebelt door de eigenaares. ik verzorgde ze nu al anderhalve maand en was aan ze gehecht. we hadden de telefoon niet gehoort dus belde we terug en hoorde dat de mini een hele hoge hartslag had en het niet neer goed ging  dus konden zekiezen of een operatie waar de overlevingskans 2% was doordat hij gehandicapt was of hem in laten slapen. natuurlijk kozen we voor de operatie alleen moest hij een medicijn kregen waardoor die de dagen daarvoor opstond krijgen voordat hij meekon. ze gaven get medicijn maar hij stond niet op en moesten ze hem wel in laten slapen. ik was erg verdrietig en wist dat hij er niet meer was. we hebben hem met zijn allen afscheid van hem genomen... de volgende dag  ging ik er weer heen en hem ik veel gepraat met de eigenaares en gehuilt ik ging er daarna elke dag heen om de grote shetlander gezelschap te zijn. de dierenarts kwam langs om te kijken hoe het ging en verklaarde dat er op de grote shetlander niet gereden kon worden doordat hij al vanaf dat ze hem hadden kreupel was waardoir ze wel kon lopen maar er geen gewicht op konden zetten dus vond de hele familie en ik het jammer omdat ze gekocht was om op te rijden.  die avond zeiden mijn ouders dat ze van plan waren een pony te kopen waar je wel op kon rijden en ik ook op paste. alleen moesten we wel vragen of de eigenaaren van mijn verzorgshet dat wilde. ze hadden het overlegt en zouden er over na denken. helaas ging ik nu 3 weken op vakantie en kon dus een tijdje niet komen verzorgen... ik zou na mijn vakantie horen of ze het goed vondeb als wij een pony kochten en gelukkig vondwn ze het goed en ben ik op de dag van vandaag bezig met het zoeken van een lieve pony!

op de foto can het boek staat het hoofd van de grote shet en de kleine bruine helemaal(Die bruine was de gehandicapte die is overleden!:'(

dit boek is gebaseerd op mijn echte leven!!!  ik heb dit boek in meerdere keren gescheven maar wel in 1 keer er op gezet.

tips zijn welkom als ze wel nutig zijn en ik hoop dat de mensen die het lezen het leuk vinden xx lauren