Artista, Ang Aking Kaaway

32

****F A S T  F O R W A R D****

Para ko ng masisira ang malita ko sa kakahintay kay Kurt, ngayon na ang alis ko, na halos ikamatay ko pa ang pagtakas ko sa bahay, may inilapag akong sulat sa kama ko sakto para matanggap ni lola ang sulat ko, my lola is still my grand mother, kahit anong gawin kong pagka-rebelde sa kanya, kung pag-aaral naman din ang pupuntahan ko sa England, she won't be mad, instead she will support my study to finance my tuition and allowance there, but I said to my letter, let mommy and daddy will finance my study there, para gampanan naman nila ang pagiging magulang nila sa akin, buong buhay ko, kay lola ako nag-d-depende, it's their turn to be my parents this time.
I hope my lola will stop from manipulated me, because I want to live independence, I want to stand in my own without any help from bodyguard and nanny but myself alone.
She still my lola and I knew, she will understand me.

"I am sorry! Traffic kasi!
Halos mahampas ko na sa kanya yung dala kong malita, 20 minutes nalang ay aalis na ang Airplane na sasakyan ko, eh ayaw ko namang umalis na hindi sya nakikita, madami na tuloy lumalabas sa isip ko, yung tepong madami akong hinihiling na "sana",
Sana may kapangyarihan akong mag-teleport, parang guko ba, na ipapatong lang ang dalawang daliri sa gitna ng noo, tapos pupuntahan ko si hilaw tapos sisigawan syang magmadali na sya!
At sana, may kakayahan akong magpabagal ng oras para makaabot sya dito sa Airport! at para may minuto pa akong bugbogin sya dahil ayaw ko talagang naghihintay ako eh! Ayaw ko!
Pero ng dahil sa kanya, nagkaroon ako ng power ng high temper, para hintayin sya kahit 20 minutes nalang ay gogora na ang flight ko!

"Eh kung hampasin ko kaya tong malita ko sayo! 20 minutes nalang! 20 minutes nalang tayong mag g-goodbye to each other! Huhu!
A-acting pa sana akong iiyak nang hinila nya ang ulo ko at sa bisig nya ay nakangiti ako na parang nagwagi ako ulit.
Oh diba, priceless talaga tong mokong na ito para magpasaya sa akin eh.
\(°_______°)/

"I will miss you so much.
Inalis ko yung ulo ko sa bisig nya at hinawakan ang mukha nya.
"Huwag ka nalang umalis?

"Hilaw, kung hindi ko ito gagawin, edi, tuloy ang engagement?
Kumunot naman ang mukha nya at tumingin nalang sa baba.
Kawawa naman sya. Huhu.
"Hahaba pa sana ang conversation natin kung inagahan mo ang pagpunta dito! Look, I am here already, 1 hour before my flight?!!
Sarap mo talagang sapakin eh! Akala ko pa naman mas nauna ka pa sa akin! Tapos ako pala yung mauuna!
I formed my fist, towards him.

"1 hour? Eh ako, 2 hours advance para pumunta dito?! Eh kung hindi lang sana mayaman itong Manila sa dami ng sasakyan edi sana, walang traffic sa Pilipinas! Muntikan ko ng masapak ang traffic enforcer kanina eh!
Napangiti ako sa sinabi nya, hindi ko alam kung bakit napaka-bulag ko noon at di ko agad na-realize how cute he is.
He's totally make my day shine and light with that cute gesture!

"Oh--tama na yan, pag naging presidente ako, hindi ko na pahihintulotan ang lahat magkasasakyan, gusto ko, tayo lang ang may sasakyan, para hindi na tayo ma-traffic!
Hinawakan ko na malita ko sabay tingin ko sa wretch watch ko.
"I have to go, baka maglalakad na lang ako sa England kapag naiwan ako sa flight ko.

"Agad-agad?
Naningkit bigla ang mga mata ko, minsan sarap nyang batokan eh.
Nagtatanong pa sya kung bakit?!

"Hilaw, hindi ka nag-disguise, baka anytime may media dito! Sige na good-bye!
Hihilahin ko na sana sya ng bigla akong nagulat sa ginawa nya.
Niyakap nya ako sabay buhat sa akin.

"I will miss you.
Hinalikan nya ang noo ko, bago nya ako ibinaba, makikita mong totoo yung sinabi nya dahil bukod sa pamumula ng pisngi nya, namumula din ang mga mata nya, naiiyak tuloy ako.

"Mami-miss din kita hilaw.
Sabay halik ko sa magkabilang pisngi nya, I meant it, dahil di ako nakatulog kagabi dahil ayaw ko pang umalis, ang rason ay dahil kay Kurt.
Mami-miss ko talaga sya.
Sana nga may power akong mag teleport, para sakaling isang kisapmata ko lang nasa Pinas na ako at sa England naman.
Ang swerte naman ni guko may power syang ganun, nakakainggit.
Sabay kaming pumunta sa entrance, at nagtinginan muna kami bago ko binigay sa flight attendant ang passport ko.
"Don't forget to call me or email me, and video call.
Hinalikan nya ang noo ko bago nya inabot sa akin ang malita ko.
Nagsalita na ulit yung announcer na aalis na within 10 minutes ang sasakyan papunta sa England.

"I will.
Kinuha ko na ang malita ko at pumasok na sa entrance.
Hindi ako mapakali ng pagtalikod ko papuntang entrance ay iiwan ko sya ng mag-isa.
Lumingon ako at huminto bago ako tumakbo papunta sa kanya.
Niyakap ko sya ng mahigpit ulit at alam kong may nakakahalata na kung sino si Kurt ngayon, kaya may mga tunog na ngayong mga camera at ingay ng mga tao na nakapaligid sa amin.
Pagkahiwalay namin sa isa't-isa, isang halik ang ibinigay ko sa kanyang labi.
"I love you, see you soon.
Iyan ang ibinulong nya sa akin bago kami tuluyang naghiwalay.

"I will wait that day, Kurt.
Tumango lang sya bago ako bumalik sa entrance at tuloyan na syang iniwan.
Nang nasa Airplane na ako, at nakaupo sa number seat ko.
Tiningnan ko ang labas ng window ko, hindi pa kami umaalis pero sa tingin ko, hahanapin ko na ang amoy ng Pilipinas ngayon palang.
Wait for me, Philippines, makikitira na muna ako sa allien world, bago ako bumalik dito, I mean, different country, different language, different culture and different people.
I have to adjust meantime, but I shall return, so see you soon Philippines.
Goodbye Kurt.

*******
A/N

Sinulit ko na ang update today, sana magustohan nyo ang update ko ^^
Before I ended this reminder, just follow me on my watty account and add me on my (FB acct @Gyang Gm.com)
Thank you! Labyu!

#J U N C E M A N H I D