Pas op! Ik hou je in de gaten...

Hoofdstuk 6

Eindelijk ben ik thuis aangekomen en ik kan bijna niet meer op mijn benen staan van vermoeidheid. Ik kruip snel mijn bed in en hoop dat ik nog een paar uur kan slapen...

* Hoi, allemaal ik heb een hele tijd niet meer geschreven doordat ik het erg druk had met school en ik ook in het echte leven ga verhuizen. Haha. Maar ik ben van plan om dit boek weer op te pakken en verder te schrijven. Ik heb nog geen idee hoe dit boek gaat aflopen dus alle ideeën zijn welkom! On to the story! *

Ik probeer mijn ogen te openen maar ik voel gelijk een enorme hoofdpijn op komen. Au, waar ben ik wat is er gebeurd, fluister ik zachtjes. Ondanks mijn zachte gepraat hoor ik dat mijn stem weerkaatst tegen de muren van de ruimte waar ik me in bevind. Honderdduizend vragen komen in me op waar ik geen antwoord op kan geven. Ik sta op, wankel even, maar blijf dan toch staan. Oké ik moet hier weg zien te komen. Als ik goed luister hoor ik dat er boven mij een paar mensen zijn, ze lijken druk in een onderhandeling. Ik kan net niet horen waar het over gaat maar ik verwacht iets als een drugsbende ofzo, maar wat moet een drugsbende nou weer met mij? Of is dat een hele naïeve vraag...

Dit zorgt er alleen maar voor dat ik nog sneller wil ontsnappen, ik wil hier weg!! Ik hoor het kraken van een trap. Er komt iemand aan ik weet het zeker. Ik besluit onder het bed te gaan liggen en hou me gedeisd. Ik zie langzaam de contouren van een mens verschijnen en ik stop met ademen, maar is dit wel een mens? Mijn hart bonst in mijn keel en van schrik maak ik een piepend geluid. Het volgende moment klinkt er een oorverdovend gekrijs en het wezen gooit zijn nek naar achter en ik moet walgen bij het zien van zijn gezicht. WAT IS DIT?? Het wezen krijgt de richting in de gaten waar ik me schuil houd...

Het loopt langzaam lopend of misschien wel zwevend net boven naar de grond naar het bed toe, wanneer het bij het bed is houd het op met lopen en komt het tot stilstand. Ik hoor een hevig gehijg het lijkt wel dat van een moordhond... Het volgende moment zie ik iets afschuwelijks en ik schreeuw het uit ik zie iets wat ik nooit had willen zien, een bleek gezicht zonder ogen, zonder neus en met vreselijke wratten op zijn gezicht. Hij heeft een dolk in zijn handen en hij komt dreigend op mij af... Ik schreeuw het uit en net op het moment dat de dolk nog maar 1 cm van mij verwijderd is gebeurt er iets wonderbaarlijks...

Wordt vervolgd...