Wanted : SweetHeart <3

Chapter Two

I yawn and blink my eyes as I adjust my vision because of the sunrays of the sun.

Buti at nakatulog ako ng mahimbing kagabi.
I went to my comfort room to do my daily routine. I take a bath and wear my uniform. Red skirt that is just above of my knee and white long sleeve na pangtaas with matching black ribbon.

May pasok kami ngayon.

Lumabas na ako ng kwarto ko at dali dali akong dumiresto sa kwarto ni mom. Kumatok ako sa pinto at pumasok sa loob ng kwarto pero wala siya. Bumaba ako at pumunta ng kitchen hoping na andoon siya.

"Yaya Isabel?" malambing na pagtawag ko sa yaya namin.

"Ano ho iyon, Miss Victoria?" tanong sa akin ng yaya namin.
Matagal na siyang na ninilbihan sa amin. Since I grow up ata? nariyan na si yaya sa amin.

"Where's my mom po pala? Alam mo po ba kung asan siya ?" tanong ko habang umupo ako at nagsimulang kumaen ng toasted bread.

"Si Mam Elizabeth ho? Ay kanina pa ho umalis" Sabe nya.

I just nod my head and finish my breakfast.

-At School-

Habang asa classroom ay nakatulala lang ako. And release a heavy sigh.

"Oy bessy!~"

Someone just pop out in front of me snapping me into my deep thoughts.

"My God!" napataas ang boses ko sa pagkagulat. Parang kabute. Yung bessy ko lanh pala.

"Sorry naman bessy." paghinge niya ng sorry.
"Mukha ka kasing pinagbagsakan ng langit at lupa eh. You know what I mean. Hahaha." she wiggle her eyebrow while a laugh escape from her mouth.

Di ko na pinansin ang pagtukso niya sa akin. "Yeah. Uhm. Sort of." Sabe ko na halata naman na may problema ako.

"What is it bessy?" Nag-aalalang tanong sa akin ng best friend ko.

Wait, let me introduce my bestfriend. Nakakahiya naman na hindi ko siya ipakilala sa inyo. Her name is Monica Villanueva. She's pretty. And she's been my bessy ever since we are just a kid. Friends kasi yung parents namen that's why.
So, ayon nga.

"Nag dinner kasi kagabi yung family na pinapa fix marriage sa akin ni mom." Tugon ko sa tanong niya and I make an annoying face.

"Yay! Really, bessy? Is he handsome? Hot?" Parang kinikiliti na ewan niyang tanong sa akin. Asaan na ang bahid ng pag-aalala niya kani-kanila lang? Tss. Baliw talaga toh.

"Wait, just wow, bessy. Curious ah?" Sarkastik kung pagkasabe sa kanya.

"Syempre, you're my bessy. You're rich and not just rich but pretty. Abay, dapat lang na ka-level mo yung guy, right?" Naka-smile niyang sabi.

Biglang naputol ang usapan namin ni bessy dahil dumating na yung teacher namin.

The whole class lumilipad ung isip ko
-____-

"Tada!" Masayang sambit niya habang umupo siya harap ko at inilapag ni kuya yung mga pagkaen namen sa table. Kasalukuyan kaming asa cafeteria ngayon.

"Thank you, kuya" pagpapasalamat niya sa nagdala ng pagkaen namen.

Si Monica ang pumili ng pagkaen namen at baka daw kung ano ang orderin ko.

Ang baet ni bessy noh? Akalain mong siya yung pumili ng pagkaen and take note its her treat. Haha.
Anw, hindi kami yung nagdadala ng tray ng mga foods namin, may taga dala talaga kung saan kami na table. Most of the population here ay mga anak mayaman. We are born to be treated like a princess and prince. Kungbaga sanay kami na pinaglilingkuran.

But sometimes I insist na ako na yung magdala ng tray of foods ko. I am not spoiled like the other noh.

Habang kumakaen kami. Nagawi yung mata ko sa entrance ng cafeteria and kung minamalas ka nga naman. I saw Luther na papasok.

"Fvck" I cuss. 'What is he doing here? That jerk!' Isip niya sa kanyang isipan.

"Why bessy? Something's wrong? As if nakakita ka ng multo dyan." Pagtataka niyang tanong sa akin.

"Yea" tipid kong tugon
Hindi parin naaalis ang mga titig ko sa lalaking nakatayo malapit sa counter. I really cannot believe this.

"Sino ba iyan' tinititigan mo, ha?" Tinignan niya din ang tinitignan ko. "Yung bang lalaking matangkad na maputi?" Pagde-describe niya kay Luther.

I just nod my head. Then, I was taken aback when his eyes met mine. Nahuli ako ni Luther na naka tingin sakanya. Kaya agad na iniwas ko yung tingin ko sa kanya at itinuon na lamang sa pagkaen. 'Gosh! Nakakainis naman. Nakita niya tuloy ako.'

"Bessy. Papalapit ata dito yung lalaking tinitignan mo yung matangka....." hindi niya na natapos ang sasabihin at agad na tumili siya sa akin na di gaanong malakas na sapat lang para sa akin na marinig.

"OMG! Papalapit dito si Luther Adviento!" Di maka paniwalang sabi ni Monica halata na kinakabahan at the same time kinikilig ito. At sa moment naman na iyon ay turn ko naman para panglakihan siya ng mga mata.

"Wait! How did you know him, bessy?" Hindi makapaniwalang tanong ko sa kanya.

And before pa siyang makasagot sa tanong ko ay siya naman itong napanglakihan ng mata.

"Hi babe!" Sabi ni Luther sa kanya at talagang humalik pa ito sa kanyang pisnge.
Nabigla naman siya doon. Hindi niya ine-expect na hahalikan siya ng lalaki na ito. Ramdam niya sa mga oras na yon nakatingin sa kanila ang lahat na mga estudyante sa cafeteria.

And, speaking of Monica. Ayon gulat na gulat yung mukha niya.

"Babe" malambing niyang tawag sa akin. "Di mo ba ako ipapakilala sa kaibigan mo?"

Doon lang nagsibalikan ang mga senses ko. 'Gosh! ' sigaw ng isip niya.

"Ah! Bessy~ Si Luther Adviento nga pala. Fiancee ko." Pagkabawi ko sa ulirat at pinakilala ko naman siya.

And I guess all ears on us. Bakit ba kami ang main attraction ng lahat?

"Ah! Hi Luther! Monica Villanueva nga pala bestfriend ni Victoria." Pagpapakilala naman ng sarili ni bessy.

"Nice to meet you Monica" Sabay ngiti ng mokong.

"Sge babe punta na muna ako sa mga friends ko." Pagpapaalam niya sa akin at tuluyan ng umalis. 'Salamat naman' sabi sabi ng isip ko.

"Bessy!" Agaw niya ng attention ko.

Agad naman akong napatingin sa bessy ko "Bakit? Para namang may sunog at maka tawag ka dyan. Tss" I roll my eyes.

"Fiancee mo si Luther Adviento ? FOR REAL?" Di makapaniwalang tanong niya.

"Oo. Teka nga lng. Paano mo siya nakilala, ha?" Pagtataka kong tanong sa kanya.

"You mean hindi mo siya kilala at hindi mo rin alam na sikat siya bessy? Like, all the girls like him. Gwapo, gentlemen, mayaman, matalino at mabaet. Seryoso kang di mo sya kilala dito sa school?" 'Gwapo? Pwede pa pero mabaet? Are you effin' kidding me?'

I let out a sigh. "I didn't know, 'kay? Wala akong alam about him."

"Haha!" Tumawa ito na parang baliw. "Wala ka kasing pakialam sa paligid mo that is why you don't know who is Luther.

Ako na -______-  Edi ako na. Tss

'Oh! Great! Dito rin siya nag-aaral. What a life.'