Abel (bilinmeyen)
Yere düşürdüğü kalemini alıp, önüne düşen saçını kulağının arkasına sıkıştırmıştı.
Hemen yanı başımda olup onunla konuşamamak hiç adil değildi.
Kafasını kaldırıp etrafı izlemeye başlayınca onu izlemeyi kesip hemen başımı eğdim.
Yanıma birinin oturduğunu hissettim ve kim olduğuna bakmak için kafamı kaldırıp kimin oturduğuna baktım.
Mathilda? Yüz ifademi sabit tutmaya çalıştım.
Çalıştım.
Kafasını dikleştirdi ve konuşmaya başladı.
"Andrew ve Martin neden kavga etti biliyor musun?"
"Biliyorum? Neden sordun?"
"Peki... Rica etsem anlatır mısın?"
"Seni ilgilenirdirmiyen konulara karışma."
Bir an suratı bozguna uğradı. Gözleri kabalığım ile hafifçe açıldı.
"Kaba herif"
Birden ayağa kalktı bende peşinden kalkıp kolunu tuttum.
"Ne var?"
"Öyle çıkışmak istemedim sadece bazı şeyleri kurcalama."
Gözlerini devirip,kolunu benden kurtardı ve bir şey demeden gitti.
Sadece bu işlere karışmaman gerekiyor.
Mathilda
Kaba herifin tekiydi. Mırıldandım.
"Kaba"
"Kime söyleniyorsun yine?"
Ha?
"Bir video izledim de ona söyleniyorum."
Garip garip bana baktı.
"Ne bakıyorsun?"
"Yalan mı söyledin ona bakıyorum."
Ellerimi yüzüme siper ettim.
"Kes şunu! Rahatsız oluyorum."
Kıkırdadı.
"Tamam tamam. Abel ile konuştuğunuzu gördüm. Ne konuştunuz?"
"Martin ile Andrew 'in neden kavga ettiğini sordum ama bir an çıkıştı."
Bir an yüz ifadesi değişti.
Ne oluyordu?
"Bencede burnunu sokma."
"Neden? Sen de merak etmiyor musun?"
"Ben mi? Neden merak edeyim ki? Beni ilgilendirmiyor sonuçta."
Göz devirdim. O da bana karşılık olarak göz devirdi.
Daha çok katlanamayacağıma karar verdim ve çantamı alıp oradan uzaklaştım.
Hem neden birden yüzü düştüki?
Bilinmeyen: Üzgün gördüm seni
Bilinmeyen: kim üzdü seni ?
Mathilda: sapık mısın? Beni mi takip ediyorsun?
Bilinmeyen: sapık değilim.
Hemen etrafıma baktım.
Bilinmeyen: şu alışkanlığından vazgeçmeyeceksin galiba. Beni bulamayacaksın.
Mathilda : doğru,çünkü sen bana geleceksin.
Bilinmeyen: fazla ukalasın.
Mathilda : Tşk. Gerçekleri söyledim sadece.
Görüldü (13:50)
Kulaklıklarımı taktım ve sınıfa doğru yol almaya başladım.
Okullarda hep bir kız grubu olur ya burunları havada,güzellik düşkünü, derslerini umursamayan.
He işte onlar neden vardı ki? Utanç vericilerdi. Bir insan neden sırf gündeme gelmek için öğretmenine küfür eder ki? Saçmalıktan ibaretti.
Kendime yeniden hatırlattım.
Asla boynumu kimseye eğmeyeceğim. Saygımı aşmayacağım. Ve en önemlisi özgür olacağım.
