VERYANSIN #Wattys2018

1.Bölüm/Tesadüf

1.Bölüm/ TESADÜF

"NF & Britt Nicole-Can you hold me?"

🌺Vote ve yorum🌺

" Kaybolmak büyük bir kaosun başlangıcıydı. İnsanları, bu kaosun içinde büyük bir panikle ellerine tutunduğumda tanımıya başladım. "

Diye yazmıştı Öznur Yıldırım.

Okuduğum ve belki de kendime kılıf edindiğim sayılı yazılardan biriydi. Cümlenin açık bıraktığı her satır aralığı zihnime doğru yol bulmuş oraya yerleşmişti.

Ben, Ateş Alkan.

Adımı seviyordum, onunla bağdaşmış bir hayatım vardı. Tam anlamıyla bana uygun olan bir isimdi.

Onu bana annem vermişti.

Bu hayattaki tek varlığım annemdi. Kelimenin tam anlamıyla öyleydi. O benim ailemdi.

Baba. 4 harf 2 hece.

Benim hiç görmediğim ama gözlerimin maviliğini ondan aldığım adam. Annem bana hamileyken birden ortadan kaybolan ve 18 yıldır hakkında hiçbir haber alamadığımız kişi.

Onun yokluğuna alışmıştık. Kendi ayaklarımızın üzerinde durmayı ikimiz de zor koşullara meydan okuyarak öğrenmiştik.

Şöyle ki; annemin işlettiği küçük bir kafesi var. Ben 2 yaşındayken cafenin yaşlı sahibi annemi garson olarak işe almasıyla başlayan sonrasında emekli olan adamdan annemin burayı satın alması ile gençlerin ilgi odağı olmayı başaran 'Lumnebris Kafe' benim ve annemin göz bebeğiydi.

Lumnebris: Güçlü bir kokusu olan karanlık kadın anlamına geliyor.

Annem bu ismi okuduğu bir kitaptan almıştı. Kitap ilgi çekici ve fantastikti. Ama annem için farklı bir yeri vardı. Hiçbir zaman bunun nedenini bilememiştim.

Beni de ona, Lumnebris'e benzetirdi. Kır bahçesi gibi koktuğumu ama bir o kadar da soğuk olduğumu düşünüyor.

Öyle olduğunu bildiğim halde inkâr ederdim çünkü annem sürekli beni bir arkadaş ortamına sokmaya çalışıyor bu da beni deli ediyor. Ama işte haklı bir isyan içerisinde, kabul etmeliyim.

Evet, hiç arkadaşım yok yani soğuk bir kişiliğim olduğu için pek insan benimle arkadaş olmak istemiyor.
Benim de pek umrumda olduğu söylenemez.

Kulaklığımdan yükselen müzik sesi duymayı en çok sevdiğim şarkıyı çalıyordu.

Can you hold me? (Beni tutabilir misin?)

Şarkının sözleri anlamlı ve içtendi. Sanki müzik değil de bir hayat hikayesi dinliyorum hissine kapılırdım, çoğu zaman.

Şu anda olduğu gibi.

Sahili seviyorsanız bir de ona yakın olduğunuzu düşünün. Şanslı olduğum nadir şeylerden biriydi. Hemen hemen her fırsatta buradaydım.

Günün ayrı saatlerinde; mevsimin ayrı günlerinde buraya her gelişimde sanki başka bir yere geliyor gibi oluyorum.

Zaten en güzel deniz, henüz gidilmemiş deniz değil midir?

Öyledir. Ben aynı yere bakınca aynı şeyi görmekten haz almayan biriyim. Bu da farklı şeylere ilgi edinmemi sağlıyor. Bu yüzden arkadaşım yok çünkü farklıyım onların gözünde.

Saat ilerledikçe annemin söylenmelerini duyar gibi olduğumdan ayaklandım. Erken gidip erken geleceğimi söyleyip her seferinde geç geldiğim için annemin diline düşmeyi çok iyi başarıyordum.