YILLAR SONRA

1.Bölüm

Ben Azra Hazer hayallerimde ki gibi bir jinekoloji uzmanıyım. Ama mutlumuyum koskoca bir hayır 10 yıl önce  ayrıldım ve 4 yıldır ayak basmadığım Urfadan. Törenin kol gezdiği kadınların ezildiği ölüm  kokan Fırat'ın olduğu Urfadan. Ve şimdi gül kokulu annemin toprak  kokan babamın beni sinir eden abilerimin yanına dönüyorum. Hazırladığım valizi alıp evimden ayrıldım. Almanya havaalanina geldiğimde ayaklarım geri geri gidiyordu nasıl gidecektim canımın yanacağını bile bile nasıl  giderdim Urfaya nasıl ama buna mecburdum ne annem ne de babam artık yokluğuma dayanamıyorlardı. Anond yapılınca uçaktaki yerimi aldım. İstanbul aktarmasıyla gidiyordum.
                         ✈✈✈
Urfaya geldiğimde derin bir nefesle kokusunu içime çektim. Özlemiştim buraları bir daha çektim içime belki onun kokusuda gelir diye ama gelmedi. Sonradan sağlamadığımı fark edip kendime geldim geleceğimi kimseye haber vermemiştim valizlerimi alıp kendime taksi buldum. Giydiğim kapri ve atlete şükür ettim hava gerçekten  cok sıcaktı sokağın  başına gelince şoförün durmasını söyledim. Parayı ödeyip taksiden indim. Öylece durup etrafa baktım  aslında hiçbirşey değişmemişti ufak tefek şeyler haricinde yavaş adımlara sokakta ilerledim. Evimin önüne  gelince uzunca süre baktım film seridi gibi geçti çocukluğum, gençliğim elimi kaldırıp yavaşça kapıyı çaldım bir tane genç kız açtı bana öylece baktı büyük ihtimalle ben gidikten sonra gelmişti buraya
"Buyrun" cevap vermeden içeri girdim abimlerin bağrışları geliyordu. Yine ne için kavga ediyorlardı kim bilir. Annemde onlari azalıyordu. Önde buyuk abim olan Ali arkasından küçük  abim Azat koşarak merdivenlerden iniyordu. Arkalarindan da annem söylenerek iniyordu.
"Hanımefendi kimsiniz"
Bana kapıyı açan kıza baktım.
"Ben...." tam konuşacakken
"Azra!" Ali abimin sesini duydum.
Ona döndüğümde babamda aşağı inmişti şaşkınca bana bakıyorlardı. Şaşkınlığı ilk atan Azat abim olmuş olmalı ki hemen gelip bana sarıldı.
"Ufaklığım" bana sarıldığı anda içimden birşeyler koptu sanki gözümden damlalar yavaş  yavaş aktı cok özlemiştim onları.
"A ab abim"hıçkırmaktan konusamiyordum bile ayrılıp yüzümdeki yaşları sildi o fa benim gibi ağlıyordu.
"Şş tamam güzelim ağlama" diyerek öptü ıslanmış yüzümü yanımıza gelen anneme baktim hemen atılıp  sarıldım.
"Anneeem"
"Yavruum kınalı kuzum"deyip sardı beni sıkıca öptüm yanaklarını derince soludum gul kokusunu annemden ayrılıp babama sarıldım uzun zamandan sonra kendimi guvende hissetim biraz sakinleşip babamdan ayrıldım. Ali abima baktım kollarını açıp
"Gel bakalım pamuk prenses"
"Yakışıklı abim " sarıldım
Azat abim hemen
"Yakışıklı abim haa benim neyim peki"
Onun bu halime güldüm.
"Sen dünyanın en ponçik abisisin"
"Ponçik ne lan"
Ali abim kahkaha atiyordu.
Annem
"Yavrum sen şimdi döndü"
"Döndüm annem temelli döndüm hatta burada bir klinik açmayı da düşünüyorum"
"Çok mutlu oldum annem  sen geri döndün yaa başka birşey istemem ben"
Azat abim
"Yaa hadi yeter bu kadar duygu seromonisi yemek yiyelim ben acıktım "
Her zamanki ac bir azat babamda
"Cocuk haklı acıktık hanım kızda yeni yoldan geldi o da actır hayde sofraya"  babam talimatıyla hepiz sofraya oturduk. Yemekleri yedikten sonra hep beraber oturup çay içtik. Artık uykum gelmeye başlamıştı.
"Müsaadenizle ben yatsam kendimi çok yorgun hissediyorum"
"Tabi kuzum yat sen odan yerli yerinde duruyor her zaman temizletiyorumda gir yat hadi"
Odama çıktığımda annemin dediği gibi herşey aynı  bıraktığım  gibi duryordu. Güzel  bir duş alıp hemen yatıp uyudum.
                       🤗🤗🤗