ဝတၳဳတို စုစည္​းမႈ

​ေသသပ္​လွပ​ေသာ အမွန္​တရားတစ္​ခု

​ေသသပ္​လွပ​ေသာ အမွန္​တရားတစ္​ခု
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
သူ ဖုန္းဆက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ကြၽန္မ အင္းလ်ားကန္ေဘာင္ေဘးကို ေရာက္လို႔ေနပါၿပီ။

“အင္း… ေမာင္ေလး… ခ်ယ္မလာႏိုင္ေတာ့ဘူးကြာ။ ေဆာရီးေနာ္… ခ်ယ့္အန္တီတစ္ေယာက္ မႏၲေလးကေန ဒီမနက္ပဲ ေရာက္လာတာနဲ႔ သူနဲ႔အတူ ညစာထြက္စားရမယ္လို႔ ၾကပ္ေနတယ္ကြာ။ ခ်ယ္ အခုမွ ကပ္ၿပီး ေျပာရတာ အရမ္းအားနာပါတယ္”

“………”

“အင္းပါ…။ ေနာက္တစ္ခါဆို ခ်ယ့္တာဝန္ ထားပါေနာ္။ ခ်ယ္ ဒကာခံပါ့မယ္။ အိုေကတယ္ေနာ္…”

ကြၽန္မၿပဳံးရင္း ကတိေပးလိုက္ပါသည္။ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးပါပဲ။ တကယ့္ကို ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ေျပာႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး လိမ္ညာႏိုင္ခဲ့တယ္ဆို ပိုမွန္မယ္ ထင္တယ္။ ဘဝမွာ တစ္ခါမွ ဒီေလာက္ ပီပီျပင္ျပင္ မညာခဲ့ဖူးတာကို ေတြးရင္းနဲ႔ ထပ္တစ္ခါ ၿပဳံးမိျပန္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့… ကြၽန္မ ျဖစ္မလာႏိုင္တဲ့ ကိစၥတစ္ခုကို ကတိေပးမိလ်က္သား ျဖစ္ေနျပန္သည္။ တကယ္ဆို “ေပ်ာ္႐ႊင္စရာ ညေလးျဖစ္ပါေစေနာ္”ဆိုၿပီး စကားအလွေလးနဲ႔ အဆုံးသတ္လိုက္သင့္သား။

အမွန္အတိုင္း ေျပာရရင္ ကြၽန္မ တကယ့္ကို စိတ္ထဲမွာ ဘာခံစားခ်က္မွ မရွိေတာ့ပါ။ အရင္လိုစိတ္နဲ႔ဆို ေအာ္ငိုမိမလား။ ဒါမွမဟုတ္ စိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ႔ ရန္ေတြ႕မိမလား။ ဒါမွမဟုတ္… ဒါမွမဟုတ္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို နာက်င္ေအာင္ လုပ္မိမွာလား။ မဟုတ္ေသးပါဘူး… ေတြးရင္းကပင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ရယ္ခ်င္လာျပန္သည္။ ေအာ္… အရင္က ေတာ္ေတာ္ မရင့္က်က္ခဲ့တဲ့ ငါပါလားေနာ္… တကယ္ဆို ဘယ္သူ႔ကိုမွ ဘာအတြက္နဲ႔မွ အၿငိဳးထားစရာမွ မရွိတာ။ ကိုယ္က လူတစ္ေယာက္ကို ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတယ္ဆိုတာ ကိုယ့္အတြက္ အဲဒီသူက ၿပီးျပည့္စုံေနလို႔ပဲေပါ့။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီလူအတြက္ေတာ့ ကိုယ္က ၿပီးျပည့္စုံတဲ့သူ ျဖစ္ခ်င္မွျဖစ္မယ္ေလ။ အဲ… အဲဒီလူက သူ႔အတြက္ ၿပီးျပည့္စုံတဲ့ ေနာက္ထပ္တစ္ေယာက္ကို ခ်စ္မွာပဲ။ ဒါဟာ ထုံးစံပဲ။ အရွင္းႀကီး။ အတၱမႀကီးဖို႔ပဲ လိုမယ္လို႔ ထင္တာပဲ။ ေတာ္ပါၿပီ… မစဥ္းစားခ်င္ေတာ့ဘူး။ နားေထာင္လက္စ Adele ရဲ႕ Someone Like You သီခ်င္းကို ျပန္နားေထာင္မိသည္။