Üzüldük,kırıldık ve halen de anlamadık.Bizi üzenleri hala gül yerine koyup koklar olduk,oysa onlar bizi gülün dikeni yerine bile koyup sevmediler.
Oysa biz onlara açan birer sevgi tomurcuklarıydık.
Sevilmedik, öylece bekledik.
Sonra ise terk edildik .Suçlu da biz ilan edildik ,olan sadece bize olanla kaldı.
Geri kalansa bi boşluk hissinden başka bi şey değil.
Bi süre toparlanamadık hatta süründük.Acımızı çektik sonrada hiçbir şey olmamış gibi yaşamaya devam ettik .
Sonra ise gittikçe ya toparlananlarımız oldu ya da ölü gibi yaşamaya devam edenler .
Bi ölü gibi yaşayan insanı da yeniden hayata bağlamak zor iş.
Kim bi ölüyü diriltebilir ki ancak içinde tekrardan yeşerme duygusu varsa bi dost yardımıyla biraz da güvenle o ruh biraz olsun toparlanabilir .Ruhlarınızın mutlu olması dileğiyle ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
yolum bulanık
Teen FictionHerkesin bi hikayesi vardır. Biraz ondan ,biraz bundan hep taşmışızdır . .neler hissettiğimizi bilen insanlar da vardır bunlara hep birlikte göğüs gerebileceğimizi anlatan sözlerden oluşan bi kitap....
