SBN/22🎈

7K 212 7
                                    


Hastaneden döneli 1 hafta olmuştu ve artık tamamen iyileştim. 1 hafta içerisinde günlerimiz hep rutin şekilde ilerledi. Sabah kahvaltı yapıp Selim işe gidiyordu. Gün içerirsin de akşam yemeyi hazırlıyordum ya da gerekirse temizlik yapıyordum. Akşam eve gelince akşam yemeği yiyip
biraz oturup yatıyorduk. Her şey o kadar güzeldi ki. Artık gerçek karı kocaydık. Kalplerimiz de birbirimiz için atıyordu.

Selim'i işe gönderdikten sonra biraz çizim yaptım. Çizmek bana iyi geliyordu. Mesleğime hala geri dönememiştim. Ve bu olay artık benim canımı sıkmaya başladı.

Saatin ilerlediğini görünce odadan çıkıp mutfağa indim.
Ellerimi yıkayıp buzdolabını açtım. Karnıyarık için patlıcanları çıkarıp yıkadım.

Kulağıma gelen tıkırtılarla arkama döndüm. Ama bir şey görünmüyordu.

Yeniden patlıcanlara dönüp şerit şerit soymaya başladım.

Ayağıma bir şey değdi ve yeniden sesler gelmeye başladı.

Arkamı yeniden döndüğümde gözlerim kocaman açıldı.

Gördüğüm şeyle çığlık attım.
Fare! O ne yaa! Kocaman bi şey!

"Ayy! Nereye gitti bu"diye bağırdım ve etrafıma bakındım. Fareden nefret ediyorum. Sevmedigim nadir hayranlardan biri. Çok itici değil mi yaa. Ve şuan benim evimde.

Mutfaktan koşarak çıktım. Yatak odasına koşarak çıktım ve telefonumla çantamı aldım. Bu evde daha fazla duramam. Yerlere baka baka koştum ve evden hızla çıktım. Off, ne yapacağım şimdi.

Otoparka doğru yürüdüm ve arabama bindim. Arabayı çalıştırmadan telefonumu açıp Selim'i aradım.

Sonuna kadar çaldı ve tam ben kapatacakken sonunda açtı.
"Efendim yavrum"

Dudaklarımı kemirmeye başlamıştım bile.

"Selim! Evde fare var."

"Ne faresi?"

"Selim bildiğin fare işte. Çıktım evden. Giremem bir daha. Ne yapacağımı da bilemedim."

Derin bir nefes aldı ve bir kaç saniye ses gelmedi.

"Tamam sen annenlere git. Ben de birilerini gönderiyim. Baksınlar bulsunlar."

Of olmaz. Ya birden fazla varsa.

"Ya Selim, ya başka da varsa."

"O zaman şöyle yapalım..Sen dediğim gibi git annenlere. Ben de ilâçlamak için birilerini çağırırım. Fareyi buluruz. Ama her ihtimale karşı ilaçlatırım. Akşama ben de oraya gelirim. Bir süre giremeyiz eve. Tamam mı?"

SEN BENİM NEFESİMSİNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin