brown eyes, sinful dimples. Why do you have to carry that name? I can do this. Ive already done this to 10 guys. Just say NO red. Sh*t
I was caged on those secret gazes kadalasan maiinis ako dun sa guy kasi ayoko ng tinatapunan ako ng mga tinging alam kong hindi naman normal >.< pero what the NGUMITI ako tss. ayoko ng ganito ayoko ng hindi umaayon yung hypothalamus ko sa iniuutos ni Haring brain. I panicked.
di ako nakatulog that night ang weird ko kasi talaga nung araw na yun. hindi ako perfectionist pero ayoko ng nagkakamali haha. Oh, Well. simple lang nman ako eh. Nakakasurvived wearing these eyeglasses everyday in school kahit alam kong iba yung ipoportray nung pagsusuot ko nun. Sabi nila matalino daw ako pero gaya ng laging sinasabi sken ni Cha (bestfriend kong maganda) dahil sa kakaisip ko ng malalalim di ko na kayang isipin yung mga mabababaw na bagay. Kulang ako ng emosyon. No, scratch that WALA NA ATA AKONG EMOSYON! Niligawan ako ng gwapo binasted ko sabi ko gusto ko ng matalino. Niligawan ako ng maliit sabi ko gusto ko ng matangkad,niligawan ako ng matalino ayoko rin. Di ko na alam >.< Pero yung lalaking yun, Yung lalaking yun. sabi ko na eh. Dumaan pa lang yun sa gilid ko naramdaman ko na yung ibang shakrang taglay nya eh.
I was fixed. Sabi ko when i entered high school NO GIRL DRAMAS PERIOD... pero iba talaga si Marvin eh. Days passed I caught myself smiling on his silly jokes, listening to every word that he utters. GUSTO KO SYA. alam ko talaga gusto ko sya, gustong gusto ko talaga sya. Sana ganun din sya towards me :( but I was wrong, i thought we already had that connection, I thought there's a tiny invisible string attached to both of us. Pero I caught him intimately admiring a godess beauty. Di ko sya maintindihan. Umamin na sya sakin na gusto nya ko pero kahit gusto ko ng isigaw walang lumalabas sa bibig ko. Then POOF bigla na lang nabaling yung tingin nya sa iba.
Kinalimutan ko si Ken. Kinakalimutan, im on the verge of moving on, staying on my right track again tapos nag prom. Isang taon Ken. one long damn year and there he was walking towards me carrying that same smile, that same eyes holding a corsage. Nakalimutan kong sinaktan nya ko, Nakalimutan ko lahat, He asked me for a dance the first YES na binigay ko buong buhay ko everything felt right again. Kahit walang nagsasalita. Swaying with the rhytmn ng kantang KING AND QUEEN OF HEARTS im loving the silence, parang lahat ng mga tanong ko nawala. Sya lang kasi talaga yung sagot sa laht ng mga yun, Mga tanong na hindi ko kayang gamitan ng kahit anong formula. Last year na namin together. First and last dance lang ang drama. I dont care. All i have is the present, his hands on my waist I can no longer wished anything. Kahit alam kong patay na ko kay Cha kasi I suddenly dissapear hihi. Moment ko to bhe :)
After that perfect night, everyday halos magkatext kami ni Ken and almost everyday tinatanong nya saken yung PDE BA KONG MANLIGAW? but I cant bring myself to say YES hanggang sa reality strikes. He has to leave, mag aaral sya sa malayong lugar with no cp, no facebook as in NO WORLD. Ang sakit. Ang sakit sakit. aalis sya nang hindi ko nasasabing may gusto din ako sa kanya. Before sya umalis we exchanged promises.
Its been 1 year and 8 months since he left. Minsan nagkakatext kami kapag may holiday break sya sa school kahit sobrang hirap maghintay kahit sobrang walang kasiguraduhan lahat. Di ko alam bakit ako naghihintay. Di ko alam kung bakit sa tuwing andyan sya tinatabaoy ko sya. Di ko alam kung bakit hanggang ngayon kahit patong patong yung sakit na magkahiwalay kami, Kinakaya ko, maybe ako talaga may kasalanan sa lahat ng nangyari samen. Kasi DUWAG ako, Di ko masabing gusto ko din sya. Ang dami kong gustong sabihin sa kanya pag may chance pero lagi na lang hindi ko masabi. Pero hanggang ngayon, Maghihintay ako Ken, Im sorry for always leaving you without a word. I love you, I always do. Please Come back. I promise I'll be ready by then. Please keep me blowin away <3
Hala. HAHA. CHEERS to my FIRST STORY :) im not a fan of endings :) kaya wala po talaga kong kwenta mag end :)) hihi.
