sorunlar başlar, kızlar kendilerini tuzağın korkunç ellerine teslim eder...

464 9 2
                                    

Henüz lise 2 deydik, eve girmez bütün gün dışarlarda sürterdik bizim kızlarla, ailelerimiz çoktan bizden umudu kesmişti zaten e bizim de zaten pek de sikimizde değildi çünkü biz kendimizden vazgeçmiş 3 genç kızdık.Ne olursa olsun, senden kim vazgeçerse vazgeçsin, seni terk edip gitsin bunları unutabilirsin.Belki çok acı çekersin falan ama geçer gider, hiç anlamadan.Ama biliyor musunuz en kötü olan ne ? insanın kendinden vazgeçmesi.Umutlarından, hayallerinden, ailesinden... İşte biz hepsinden vazgeçmiştik.Hayatımızda önem verdigimiz tek şey para ve uyuşturucu olmuştu. Taksim, kadıkoy, beşiktaş hep bizim mekanlarimızdi, herkes bizi tanırdı buralarda hepimizi gotik, ayyaş tipler olarak tanırlardı ama olsun artık pek garipsemiyorduk bu durumu.Aileler bizi sikine takmadiğindan eve gidiyormuşuz gitmiyormuşuz hiç umurlarinda değillerdi. E bir yerde haklılar biz ailelerimize acıdan, utançtan başka bir şey vermedik şu yaşımıza kadar ama napalım yaşadıklarımız bizi değiştirdi, ruhumuzu bizden aldı. Şu aralar hey millet biz mutluyuz, bakın suratimizda ki bu müthiş jfadeye mesajını vermeye çalışıyorduk.Ben genelde pek konuşmam, gülümsemem, samimi bir insan değilim işte anlayacağınız bu yüzden insanlar yıllarca bana kapalı kutu dediler ama bilmiyorlardı ki bu kız ne acılar çekti...Neyse boşverin bunları şimdi size kendimden ve 2 yakın kız arkadaşımdan bahsedeyim.Ben 16 yaşındayım sevdiklerim arasında çocukluk arkadaşlarım luna ve lioren geliyor biri bulgar biri ise yunan.Sigaranin elimde bıraktığı kokudan hoşlanırım, şarap benim için kutsaldır.Uçuk kaçık tiplerle takılır, eve sadece uyumak için girerim.Zamanımın çoğunu geçmişi ve hatalarımı düşünerek geçiriyorum. Bir kaç intihar girişiminde bulundum, ilaçlarla, bileğimi paramparça ederek ve köprüden atlayarak kendimi öldürmeye çalıştığım oldu bunun için tedavi gördüm çünkü artık aileme bunu yaşatmak istemiyordum.Tamam onlat için baş belası utanç kaynağı olabilirdim ama annem ve babam benim için degerlilerdi.intihar ettim etmesine ama ölmeyi bile beceremedim.En kötüsü de ne biliyor musunuz ?  hastaneye geldiğiniz an direk taşak geçmeleri Hahah 16 yaşındasın be kızım ne derdin olabilir ki ? ıyyy kollara bak kesik dolu bunun annesi babası yok mu ya ? gibisinden şeyler duymak.Ya seni gerizekalı benim ne yaşadığımı nerden bileceksin be benim sorunlarım seni mi geriyor benim sikik hayatım benim tercihlerim!  Kendime zarar vermeyi severdim 13-14 yaşından beri kollarımı keser dururdum sonra akan kanı izlerdim sanki nefretim akıp gidiyordu o kanla birlikte rahatlıyordum biraz olsada.Bir insan eğer kendine zarar vermeyi göze alıyorsa başkasına neler yapabiliceğini bir düşünsene dostum ? Sabaha doğru balkonda uyanmış buldum kendimi 1,5 paket sigara içmiş , aldğım şarabı da bitirmişim kalktım kendime kahve koymaya.telefon çaldı arayan lunaydi kapının onundeyim insene dedi kahvenin altini kapatip ustume yırtık jeanimi geçirip botlarimi giyip indim hemen .

Eee nereye gidiyoruz bakalım ?

dün seni 50 kere aradım lia neden şu aptal şeyi açmadin

lan balkonda sızmışım ne bileyim bir bok duymadım

neyse lioren ortamı hazırlamış hadi gidelim ellerim titiriyo yokluktan

ahahah her zaman ki gibi şu pislige neden başladık ki sanki ....

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Aug 08, 2014 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Uyuşturucu GünlüğüHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin