Steven's POVI woke up with a headache on me..Ugh!! Hangover's fault. I glance at the wall clock grrr..'what the heck' it's already 7:30 agad akong napabalikwas kahit masakit ang ulo ko and immediately went to the bath room and had a quick shower.
Pagkatapos kong naligo ay narinig ko naman ang sunod sunod na mga messages pero hindi ko na lang ito pinansin.Nang may biglang tumawag sa akin at yun ay si Thania.I accepted it. Habang nagbibihis ako ni-loudspeaker ko na lang ito.
"Hello ba~be are you done already? Can you fetch me up here..please~~~" rinig kong paki-usap ni Thania
Nairita man dahil sa paraan ng pagsasalita niya ay sinagot ko na lang siya"Yes.I'm done and I'll fetch you. Wait for 5 minutes."
Binaba ko na ang cellphone ko't nagmadaling bumama sa stairs. Nakita ko pa si Manang "Ah sir nakahanda na po ang..." Itinaas ko na lang ang kamay ko't pinapatigil siya sa pagsasalita.
"It's okay. I'm on rush. So don't need it" linagpasan ko na lang siya't pumasok sa driver's seat ng aking kotse. A Lamborghini one.
After a while nasa tapat na ako ng 2 storey house nina Thania. She gave me a peck on the lips when she went inside my car. "Ye miss me?"she ask while clinging her hand on my neck."Were going to be late" I said while removing her hand on me.
Nagmake-face siya't napangisi naman ako.Pinatong ko na lang ang kamay ko sa legs niya and kinindatan siya. Yan tumigil.
Pagkatapos kong nasundo si Thania at naihatid sa kanyang mismong room ay agad-agad na akong umalis and I went to my friends waiting in the cafeteria..
"Hey bro!! Wuzz up. Late again?" tanong ni Andrie na may pagngisi pa.
"Yeah..Late na kase akong nagising." sagot ko naman sa kanya...
"Late ka ba talaga nagising o naglampungan lang kayo ni Thania? There's evidence bro!!!" turo niya sa labi ko. Inis ko naman inalis ang lipstick mark ni Thania.
"Tch" nasabi ko na lang.
" What? Are we now complete? So let's go" sabi naman ni Charlie.
Palabas pa lang kami sa cafeteria ng biglang mag lapitan ang mga babae sa amin at pinalibutan kami ng mga kabarkada ko.
"Please girls. Not now cauze were so damn late...." inis na sabi ni Andrei.
"So give as a way" mayabang na sabi ko.
At nang sinabihan ko yun nagbigay naman sila nang space para kami ay makadaan. Disappointment is written on their faces dahil hindi sila nakalapit sa amin.
We are basketball varsity player so it means we are famous in this university..Sa lahat ng mga sinalihan namin we always win. Losing is not on our vocabulary.
BINABASA MO ANG
Nabihag Ako Ng Isang Nerd
Roman pour AdolescentsYung tipong Hindi mo naman talaga gustong mapansin ng iba gusto mo lang ay mamuhay ng payapa walang magulo,walang nakikialam sa mga desisyon mo ang laging nasa isip ay sarili,yung buhay na nakasanayan mo lang ay bahay eskwelahan bahay eskwelahan,yun...