yoon gi --ကလေး!!
jimin--*****
yoon gi--ကလေးကိုခေါ်နေတယ်လေ
jimin--လူကိုမြင်နေတာကိုဘာလို့ခေါ်နေတာလဲ
ပြောစရာရှိတာပြောလေ
yoon gi--ကလေးကို့ကိုဘယ်လိုပြောတာလဲ
jimin--ဒီအတိုင်းပဲပြောတာလေ
yoon gi--ဒါဆိုအခုဘယ်ကပြန်လာတာလဲ
jimin--အပြင်ကပြန်လာတာလေ
yoon gi--ကို့ကိုမရွဲ့နဲ့ကလေး
jimin--ဘယ်မှာရွဲ့လို့လဲမေးလို့ဖြေတာလေမေးစရာရှိသေးလားမရှိရင်အိပ်တော့မယ်
yoon gi--jiminပြန်ထိုင်နေလိုက်ဘယ်မှမထနဲ့
jimin--ဘာလို့
yoon gi--ကိုယ်စကားပြောလို့မပြီးသေးဘူးလေjimin
jimin--****
yoon gi--ကို့ကိုစိတ်ဆိုးနေလားကလေးကိုတောင်းပန်ပါတယ်ကွာ
jimin--မဆိုးပါဘူး
yoon gi--ဘာလို့ကလေးကိုဖုန်းဆက်တာကိုမကိုင်တာလဲ
jimin---မအားလို့ပေါ့
yoon gi--ကလေးကို့ကိုစကားကောင်းကောင်းပြောကွာ
jimin--ဘာလို့ပြောရမှာလဲ
yoon gi--ကလေးကလဲကွာကလေးကိုကိုဘယ်လောက်ချစ်တယ်ဆိုတာသိရက်နဲ့ကွာ
jimin--ဘယ်လိုချစ်တာလဲ
စိတ်ဆိုးအောင်လုပ်ပြီးပြန်မချော့တာလား
စိတ်ဆိုးနေတဲ့သူကိုတနေ့ကုန်ဖုန်းမဆက်ပဲနေတာ
အဲ့လိုချစ်တာလား
yoon gi--ကလေးကလည်းကွာအဲ့ဒါကတစ်နေကုန်အလုပ်မှာအစည်းအဝေးရှိနေလို့ပါကိုတောင်းပန်ပါတယ်ကွာစိတ်မဆိုးပါနဲ့ကွာနော်လို့
jimin--awwဒါဆိုကလေးနဲ့အလုပ်ဆိုရင်ကောအလုပ်ကိုရွေးမှာပေါ့နော်
park ji yoon--jiminလေးရယ်စိတ်ဆိုးပြေနေတာကိုမူနေသေးတယ်
jimin--မရှည်နဲ့ရေးစရာရှိတာရေး
park ji yoon--ဟုတ်ကဲ့ပါရှင့်
yoon gi--ဘယ်လိုပြောလိုက်တာလဲကလေးရယ်ကိုကဒီက
ကလေးလေးကိုရွေးမှာပေါ့
jimin--အပိုတွေ
yoon gi--တကယ်ပြောတာသက်သေပြမယ်လေအခန်းထဲလိုက်ခဲ့
