သက္တံမွသည္

16K 810 180
                                    

၂၀၀၆ခုႏွစ္

"ေဗာက္..ေဗာက္..ေဗာက္.."

ကေလးတစ္အုပ္စုေတာ့ေသာင္းက်န္းေနျပီဆိုတာ ခ်က္ခ်င္းတန္းသိလိုက္သည္။ ဒီအခ်ိန္က မီးရႈးမီးပန္းနဲ႔ ေဗ်ာက္အိုးအေရာင္းသည္ေတြ လာဘ္ပြင့္တဲ့့အခ်ိန္ေလ။ အသံကသိပ္က်ယ္လြန္းတာကိုေတာ့ မႏွစ္ျမိဳ႕ခ်င္။ ဒါေပမယ့္ ကေလးေတြဘဲ ေဆာ့ခ်င္ရွာမွာဘဲ။ ေဆာ့ပါေစလို႔ဘဲ ေတြးေပးလိုက္သည္။ ေရွ႕ေမွာက္က အိုးထဲမွ ျမဴစြမ္ျပဳတ္ရည္ကေတာ့ တပြက္ပြက္ဆူလာေလျပီ။ အေမက က်န္းမာေရးသိပ္မေကာင္းေတာ့ အမာစာေတြ သိပ္မစားခ်င္ဘူးေလ..။

ျမဴစြမ္ျပဳတ္ရည္ကို အိုးထဲမွ ခြက္ထဲခပ္ထည့္ေနစဥ္မွာပင္

"ေဖာင္း...!"

က်ယ္ေလာင္စြာ ထြက္ေပၚလာေသာ အသံတစ္ခု။ ကၽြန္ေတာ္ပင္ လန္႔ျဖန္႔ျပီး လက္ထဲက ခြက္ကလြတ္က်မလိုျဖစ္လို႔သြားသည္။ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွ အျမန္ေျပးထြက္လာျပီး အိမ္ခန္းထဲကို ၀င္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အေမက အိပ္ရာကလန္႔ႏိုးေနေလျပီ။

"သားရယ္..။ဘယ္သူေတြလဲ။ အေမရင္ေတြတုန္လိုက္တာ..။"

ရင္ဘတ္ေလးကို ဖိျပီး ကတုန္ကရင္ေျပာေနတဲ့ အေမ့ပံုစံေၾကာင့္ ေဒါသက ေထာင္းခနဲ ထြက္သြားေလသည္။

ဒီေစာက္ကေလးေတြကေတာ့....

စိတ္ထဲကက်ိန္ဆဲရင္း လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တာေတာ့ လုပ္ရမည္ဟုေတာ့ စိတ္ထဲေတးထားလိုက္မိသည္။ အေမ့ကို ညစာေက်ြးကာ ေဆးတိုက္ျပီးတာနဲ႔ ရပ္ကြက္ရံုးကို ပုဆိုးျပင္ျပီး ထြက္လာလိုက္ေတာ့သည္။

ကေလးတစ္အုပ္သည္ အခုေတာ့လည္း ရပ္ကြက္လူၾကီးေရွ႕မွာ မ်က္ႏွာငယ္ေလးေတြႏွင့္။ ရပ္ကြက္ထဲမွာ ေဗ်ာက္အိုးမေဖာက္ရ၊ မီးရႈးမီးပန္းမေဆာ့ရဆိုတဲ့ တားျမစ္ခ်က္ကလည္း ရွိေနေတာ့ ကေလးတစ္အုပ္ပိုတိုးလို႔ဆူခံေနရသည္။

"ညီထင္လင္း..အရြယ္ေလးကလက္ေတာက္ေလာက္ဘဲရွိေသးတယ္။ ရပ္ကြက္ထဲမွာတစ္ခုခုဆို မင္းကထိပ္ဆံုးကဘဲ။ မင္းအေဖနဲ႔ကို သြားထပ္တိုင္ဦးမယ္။"

သက္တံမွသည္ သက္တံဆီသို႔ (သက်တံမှသည် သက်တံဆီသို့)Where stories live. Discover now