Betül, Oya'nın çocuğunun erkek olduğunu öğrenince soyadını devam ettirme amacına yönelik olarak Merve'yi Serhan'dan koparma kararı aldı. Merve, Betül'ü yanında sandığı için ondan alacağı herhangi bir darbeye karşı oldukça hazırlıksız. Betül ve Merve arasında korkunç bir savaş başlayacak. Peki, bu savaşın sonunda kim sağ kalacak?
***
"Scarlett..."
Merve'nin yüzleşmekten korktuğu geçmişinin beden bulmuş hali tam karşısındaydı şimdi. Kerim'in kapısına kadar gelmesiyle anlamıştı. Bundan kaçış yoktu artık.
Kerim, Merve'nin güzelliğinde kaybolmuştu bir süre. 18 yıl sonra ilk defa görüyordu. Daha da güzelleşmişti. "Ah be Scarlett... Daha da güzelleşmişsin." diye geçirdi içinden. Gözleriyle inceledi her bir zerresini detaylarına kadar. O en ufak zerresine bile muhtaçken başka bir adam harcıyordu onu. Ama o tercih etmişti bu hayatı.
Kerim düşüncelerinden sıyrıldıktan sonra, Merve'nin içeri geçmesini engelleyen kolunu yok sayarak tek bir kelime etmeden, kendi eviymiş gibi bir rahatlıkla içeri geçti.
"Ne yapıyorsun? Ne işin var burada?" "Hişştt... Sakin ol. Alt tarafı komşu ziyaretine geldim." "Komşu ziyaretiymiş... Komşu seçimine hayran kaldım." "Haklısın. Merak etme, bu durum çok uzun sürmeyecek çünkü..." "Sen buradan gideceksin."
Kerim, bunun üzerine gülümsedi. Kendinden emin tavırlarıyla konuşmayı sürdürdü.
"Yanlış tahmin. Çünkü o evde benimle yaşamaya başlayacaksın. Benim olacaksın, Merve." "Çok beklersin." "Sen öyle san. Şimdilik..." "Her neyse, Serhan gelecek birazdan gider misin?" "Serhan'ın eve geleceği falan yok, Merve. Bunu sen de çok iyi biliyorsun." "Ne saçmalıyorsun sen?" "Bence gayet iyi anladın."
Merve'nin anlamadığını daha doğrusu anlamak istemediğini belli eden bakışlarından ve hareketlerinden dolayı daha net olma ihtiyacı duydu.
"Merve, adam terk etmiş seni. Her şey apaçık ortada."
Merve, Kerim'in bu sözü üzerine o malum gülüşünü attı. Kerim, kendine engel olamayarak Merve'nin gülüşüne gülümsemesiyle eşlik etti.
"Ne çok isterdin, değil mi gerçek olmasını? Ama ne yazık ki hepsi senin hayal ürünün."
O sırada kapı çaldı. Merve, Kerim'e belli etmemeye çalışsa da paniklediği her halinden belli oluyordu.
"Merak etme, Serhan gelmemiştir. Aa, tabi Sarmaşı'tan biri gelmişse bilemeyeceğim." "Kes sesini, Kerim!"
Kapının tekrar çalması üzerine Kerim yüzüne daha da büyük bir gülümseme yerleştirerek kapıya doğru ilerledi. Merve, kolundan tutup kendisine çevirerek onu durdurdu. Kerim de bunu fırsat bilip iyice dibine sokuldu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
