She Came Back

Hoofdstuk 46: Uitbreidingsplannen

Ik draai me om naar de rest. Ze kijken me allemaal vragend aan. "Ze wilt mee," Zeg ik, "van mij mag het best..." Even lijkt Diana mij moeilijk aan te kijken maar knikt dan toch. Ik weet al wat ze hiervan denkt. "Echt waar? Leuk!!" Roept Felice enthousiast. Achter mij hoor ik Anna giechelen, volgens mij mag ze Felice wel. Maan knikt ook tevreden, hij heeft er niet zoveel moeite mee. Dan kijk ik naar Stefan; Hij lijkt even na te denken en kijkt mij dan aan, "Wat is het volgende Kingdom waar jullie naar toe moeten?" Vraagt hij dan.

"Fenrin, toch...?" Vraag ik ter bevestiging. "Jep." Zegt Maan. "Mooi, nog een Kingdom waar we niet zo geheimzinnig de hele tijd hoeven te doen, dat scheelt." Merk ik tevreden op. "Jullie hebben daar toch een soort van bondgenootschap mee?" Vraagt Stefan. "Ehm... soort van. We hadden wel al een goede indruk met elkaar gemaakt, en handelen af en toe. We waren ook zeker van plan om nog wat vaker met elkaar te gaan praten om misschien een bondgenootschap te sluiten, maar omdat we het allebei druk hebben gehad is dat er nog niet van gekomen." Leg ik hem uit.

"Zou ik... zou ik dan ook mee mogen? Het zou handig zijn, want dan zouden we met z'n drieën misschien een pact kunnen sluiten, snap je? Zou dat niet gaaf zijn?" Stelt hij twijfelachtig voor. Ik denk er even bij na hoe dat zou zijn en er verschijnt een kleine glimlach op mijn gezicht, want een pact samengesteld met een land van weerwolven, een jungle-koninkrijk en een magiërs-koninkrijk... dat lijkt mij ook heel gaaf. "Dat vind ik echt een geweldig idee, serieus! Misschien kunnen we dan ook wel Jenava en Ljord verslaan! Vooral als ik ook mijn krachten of wand kan gebruiken!" Roep ik enthousiast, en de rest lijkt het ook wel wat te vinden.

Dan draai ik me weer om naar Anna, ze heeft een stralende lach op haar gezicht, waarschijnlijk weet ze het antwoord al. "Je mag mee!"Zeg ik blij. Anna giert het uit en geeft me dan heel even een knuffel. Snel laat ze me weer los. "Ik moet dan wel nu al gaan inpakken, want wanneer vertrekken jullie dan...?" Vraagt ze. "Ze vraagt wanneer we vertrekken," Zeg ik tegen de rest, "ik had me dat zelf ook nog niet echt bedacht... ik wilde wel zo snel mogelijk vertrekken, als dat niet al te erg is..." Diana geeft me een koude blik. "Hebben we haast dan?" vraagt ze met een haast wel kwade ondertoon.

Even wordt ik ongelooflijk bang. Weet ze het? Dat ik langzaam aan het sterven ben? En als zij het weet, heeft ze het dan doorverteld? Wie weten het dan nog meer? In plaats van paranoïde dingen te gaan roepen, probeer gewoon soepel en onverschillig over te komen. "Niet per sé, maar ik zou wel zo snel mogelijk m'n krachten tot mijn beschikking willen hebben, snap je..."Zeg ik de meest simpele toon mogelijk. Diana lijkt niet tevreden met mijn houding, maar aangezien ze alleen maar een kleine "Hm, oké." als antwoord gaf, lijkt het of als ze het er maar bij laat voor nu.

"Is het niet het beste als we eerst even een postduif dan sturen naar Fenrin... om te laten weten dat we eraan komen? Of desnoods om toestemming? Dan staan we niet opeens als verassing voor hun deur, zegmaar..." Zegt Stefan na een tijdje om de ongemakkelijke stilte te breken. "Ja, dat vind ik een goed plan, man daar had ik zelf nog niet eens aan gedacht!" Geef ik toe en ik grinnik even.

"Zullen we dan maar gaan dan? Ik snap dat jullie nog jullie spullen moeten gaan inpakken en zo..." Zegt Stefan. Ik knik. "Oh! En-ehh... is het niet misschien beter als we even een Midusiaanse boot gebruiken? Die is wel wat ruimer dan de boot waarmee jullie zijn aangekomen, aangezien ik al hoorde van de havenmeester met wat voor soort boot jullie hiernaartoe zijn gekomen..." Stelt hij voor. Stefan is wel met de goeie ideeën vandaag! "Ja! We hebben inderdaad namelijk wel een boot nodig die zeven mensen moet kunnen vervoeren, tenzij je nog matrozen of zo mee wilt nemen..." "Ja precies- ...zeven mensen? Jij, je zus, je vriend, Felice, Anna en ik... dat zijn er zes... wie is de zevende dan?"

Shit. Ik denk dat het tijd is om ze maar eens te gaan vertellen over Joris.