Σήμερα είναι Κυριακή.
Σηκώθηκα από το κρεβάτι μου και περπάτησα προσεκτικά μέχρι το εσωτερικό μπάνιο του δωμάτιου . Προσέχοντας να μην σκοντάψω σε καμία απο τις άνοιχτες ακόμα κούτες που περιείχαν μέσα τα πράγματα του δωματίου μου από την τόσο φρέσκια ακόμα μετακόμιση μας.
Έπλυνα το πρόσωπο μου , βούρτσισα τα δόντια και μετά σκούπισα τα νερά από το πρόσωπο μου με μια απο τις πανάκριβες πετσέτες που χρησιμοποιούσαμε καθημερινά μέσα στο σπίτι.
Βγήκα από το μπάνιο και πήγα μέχρι το κομοδίνο μου που είχα αφήσει το ρολόι χεριού μου μαζί με το κινητό μου αλλα και τα γυαλιά μου. Κοίταξα την ώρα και αφου είδα πως ήταν ακόμα νωρίς αφου ηταν 9 αποφάσισα να κατέβω κάτω και να πάρω πρωινό για να ανέβω μετά και να ξεπακεταρω και τις υπόλοιπες κούτες με τα πράγματα μου.
Κατέβηκα αργά τις μαρμάρινες σκάλες αυτού υπερπολυτελούς σπιτιού και κατευθύνθηκα προς την κουζίνα. Η κυρία Μάρθα είχε στρώσει ήδη το τραπέζι και μου είχε φτιάξει το αγαπημένο μου πρωινό .
Της χαμόγελασα και εκείνη ανταπέδωσε με ένα ζεστό χαμόγελο.
Κ.Μ. "καλημέρα κορίτσι μου."Μου είπε με έναν ευδιάθετο τόνο.
Ροζ. "Καλημέρα Μάρθα."
Κάθησα στο τραπέζι και ήπια λίγο από το χυμό μου.
Η κυρία Μάρθα είναι η οικιακή μας βοηθός από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Είναι μια γυναίκα μεγάλης ηλικίας , όμως ποτέ δεν την ένοιαζε η δουλειά. Πάντα ήταν πρόθυμη για ότι και να της έλεγες.
Ήταν κάτι σαν μητέρα για μένα και για τον αδερφό μου καθώς η κανονική μας μητέρα δεν έδινε ποτέ σημασία σε εμάς και τα προβλήματα μας.Ειναι η φίλη που ποτέ δεν είχα. Ότι με απασχολούσε πάντα το συζητησουσα μαζί της και εκείνη μου έδινε μία από τις συχνές "σοφές συμβουλές" της κάθε φορά.Αφού τελείωσα το πρωινό χαιρέτησα την Μάρθα και πήρα τον δρόμο για τον δωμάτιο μου καθώς ήξερα πως με περίμενε πολύ δουλειά σήμερα!
Άρχισα να σκίζω τις κούτες και να τοποθετώ με προσοχή το κάθε πράγμα που έβγαζα απο την κούτα , στην κατάλληλη θέση για αυτό,μέσα στο δωμάτιο.
Έτσι όπως έβγαζα πράγματα απο τις κούτες το βλέμμα μου έπεσε στο άλμπουμ φωτογραφιών μου.
Το πήρα στα χέρια μου και το ξεφυλλισα για λίγο . Το χέρι μου έπεσε τυχαία σε μια εμενα και του Μάρκου φωτογραφία από τις διακοπές μας στην Κρήτη με τον μπαμπά. Ήταν όλα τόσο ξένοιαστα!
ВЫ ЧИТАЕТЕ
Lost Inside You
Художественная прозаΗ Ρόζα Γουίλμπερς είναι ένα αντικοινωνικό 16χρονο κορίτσι κλεισμενο στον εαυτό της η οποία ζει μια πλούσια ζωή . Παρόλα αυτά δεν είναι ενα απο τα συνηθισμένα πλουσιόπαιδα. Πάντα ήθελε να έχει μια απλή ζωη. Παιδί χωρισμένων γονιών ζει μαζί με την μη...