DxD Dealereq x Doknes Nie rań mnie... proszę

Sam jak palec

Gdy byliśmy w samolocie Julka położyła głowę na moim ramieniu, a Karol przeglądał gazetę. Ja ciągle miałem w głowie Emilke, jej twarz, uśmiech, włosy...

- O czym myślisz? - spytała dziewczyna podnosząc głowę
- Takie tam sprawy, które muszę zapomnieć...
- Skoro o nich musisz zapomnieć, to czemu o nich myślisz? - spytała a mnie w sumie zatkało. Ona ma rację. Jak zawsze.
-Chcecie kawę? - spytał Karol gdy zobaczył, że stewardessy zaczęły robotę.
- Ja poproszę. - odpowiedziała blondynka
- Ja też. - uśmiechnąłem się, a Karol kiwnął głową
- Ja stawiam - dodał jeszcze

Karol zamówił nam kawy. Nie myślałem, że tak się to wszystko potoczy. Myślałem, że zostałem sam jak palec, a tu jednak taka miła niespodzianka! Julka przyjaciółka, a Karol... no właśnie.

Lecielismy już prawie nad chmurami. Pilot przekazał nam, że można już odpisać pasy bezpieczeństwa. Cały Kraków było widać. Delektowałem się kawą, postawioną przez Karola. Nagle usłyszałem SMS. ZAPOMNIAŁEM WŁĄCZYĆ TRYBU SAMOLOTOWEGO!!
Wyjąłem szybko telefon i włączyłem tryb samolotowy. Ciekawe od kogo to?

Lot miał trwać 3 godziny. Minęły dopiero 1.5 godziny. Czyli około połowa...

- Hubi? Czemu jesteś taki znowu zamyślony? - spytała dziewczyna patrząc w okno.
- Boję się, że coś tam się stanie... mam takie przeczucie...
- Spokojnie. Nic się nie stanie, jeżeli będziemy się trzymać razem. - powiedział Karol i dotknął moja dłoń. Poczułem jego ciepło.
- No właśnie. - dodała Julia i kiwnęła głową - nie ma co się martwić na zapas
- Ale no wiesz. Anglia to już nie jest Unia europejska... będziemy od Polski 3000 kilometrów.
- Nie przejmuj się. Żyj chwilą. Za tydzień już wrócimy do Polski. Potem pewnie nigdy nie polecisz do Wielkiej Brytanii. - dodał Karol patrząc na mnie. Siedziałem pomiędzy nimi co było takie urocze...
- No dobra.
- Chcę ktoś żelka? - spytała Julia wyciągając paczkę z żelkami. Otworzyła ją i wzięła do ust jednego.
- A ty nie byłaś na diecie? - zażartowałem a Julka się uśmiechnęła. Wyglądała słodko.
- Stwierdziłam, że nie chcę się oszczędzać i mam 1/4 walizki słodyczy.
- Ja mam mniej, ale nie jem dużo, bo nie chcę być jak MWK - dodał Karol i wszyscy wybuchnęliśmy głośnym śmiechem

TIME SKIP - NA LOTNISKU W LONDYNIE

Podeszła do nas nasza wychowawczyni, z wiadomością o pokojach, w jakich będziemy.

- Otóż, mam dla was wiadomości. Wasze pokoje są już wysprzątane, czyste i puste. Teraz dam wam podział, w których jesteście. - powiedziała i wyciągnęła kartkę z kieszeni. Zaczęła wymieniać każdego ucznia, z kim jest i który ma numer, gdy w końcu usłyszałem to.

- Karol Kuter z Brajanem Kowalem. Zapraszam do 121.

Myślałem, że będę z nim w pokoju. Julka i ja nadal czekałem na nasz pokój. Karol wziął walizkę i próbował mnie pocieszyć wzrokiem.

Po 15 minutach wychowawczyni zaczęła czytać klasy pierwsze

- Hubert Wydra z Szymonem Nowickim.

Czemu akurat z nim? Już gorzej nie mogłem trafić!!

*od autorki: Szymon jest w klasie Huberta, jest homosiem, podoba mu się Hubert, jest brzydki, dlatego Hubert go nie zaakceptował. Dodatkowo, gdyby tego było mało to się ślini. Poza tym nikt go nie lubi, jest kujonem, znają się z Hubertem od podstawówki, Julka była jego dziewczyna w pierwszej gimnazjum , ale zerwali po tygodniu, bo Julka stwierdziła, że on woli się uczyć niż spędzać z nią czas. *

Znowu się będzie do mni przystawiał... ohyda. Na samą myśl o tym mam drgawki i odruchy wymiotne. Jednak ten wyjazd to będzie porażka.

Wziąłem swoją mini walizeczkę i poszedłem za Szymonem do. Aszefl pokoju
Nie wiem do jakiego pokoju trafiła Julia, chciałbym to wiedzieć. Pewnie co wieczór będziemy organizowali jakieś fajne zabawy w trójkę.

TIME SKIP - w pokoju

- Hej Hubert. - powiedział chłopak siadając na swoim łóżku
- Co chcesz!?
- Niczego.

Ktoś zapukał. Podszedłem do drzwi, a za nimi zobaczyłem.