Escaping With Him

Chapter 17

Savvine POV

Nagising ako na masama ang pakiramdam,feeling ko masusuka ako kaya mabilis akong napatakbo sa CR at inilabas lahat nang nasa sikmura ko.

I tried to remember what happened last night pero ang huli kong naalala ay nong binuhat ako ni Zayke after that wala na.

“Are you okay there,babe?”

Napalingon ako kay Zain nang nasa bungad na siya nang pinto.Hindi ko napansin kanina na gising na pala siya o baka nagising ko.

Pero natigilan ako nang magsink-in sakin ang kagabi.Pasan akong hinatid ni Zayke!Paano kung nakita kami ni Zain!Seloso pa naman daw'to!

Tumayo na ako't hilaw na napangiti sa kanya sabay tango.Hindi siya naniniwala sakin,kitang-kita ko 'yon sa kanyang mga mata pero tumalikod na siya at hindi na nagsalita.

Matapos kong linisin ang sarili ay lumabas na ako at nakita siyang nakatayo sa may bintana at nakatitig lang sa labas.

Actually,natatakot na ako sa kinikilos niya.Hindi ko mawari kung anong iniisip niya o kung anong sunod niyang gawin.

“You have a problem.”he stated.“you need something? ”

“No.I'm fine.”

“You don't look like one.You need money?”Seriously?Wala na ba siyang ibang naisip na kailangan nang tao kundi pera?

Lumingon siya sakin at mataman akong tinitigan.

“I am fine,okay—”

“Then why did you get drunk?”sigaw niyang tanong.

I was stunned.It's not the first time I hear him yelled but now its different. Sakin siya galit and I was guilty at charge.Hindi ako nakakibo habang nakatitig lang sa kanya.

Tumalikod uli siya sakin at muling nagsalita,“If you need money—”

“I don't need your money!”this time ako naman ang nagtaas nang boses dahil hindi ko na napigilan ang sarili ko.Pinatunayan lang niya na totoo ang sinabi ni Zayke that he sees me as a gold digger.“I can live without your money.”

“Everyone need money....may Money.”may diing sabi nito.He's furious but he's acting calm and confident. Pero yon ang mas ikinatakot ko.Kung nakakatakot man ang taong nagwawala sa galit mas nakakatakot parin ang taong nanahimik lang pero alam mong galit dahil hindi mo malaman kung kailan yon aatake.

“Is that all you knew?Money?”This is the first time na seryoso akong nakipag-away nang harapan kaya naman nakaramdam ako nang panghihina at gusto ko nang maiyak pero pilit kong kinakalma ang sarili para hindi bibigay ang mga luha ko.

“That's what make the world go round.”

“What about love?”This is it.The time na malalaman kong minahal ba niya talaga ako.

Bigla na lang siyang tumawa sa naging tanong ko na parang iyon na ang pinakanakakatawang joke na narinig niya.

“You really think that I love you,huh.”
Naglakad siya papuntang mesa and he poured himself a glass of wine.

Sinundan ko lang nang tingin ang bawat kilos niya dahil hindi ko narin magawang makapagsalita at naghihintay na lamang nang susunod niyang sasabihin.

“I can say ‘i love you’ whenever I want,whoever I want.”

Nagpanting ang tenga ko sa sinabi niya at para akong binuhusan nang sandamakmak na ice.

“So everything is a lie then.”

“You...women..”tumawa na naman ito at kampanteng naupo sa sofa,he cross his legs together while staring at his glass.“..women are really a fool,they're too easy to get once they hear you say the magic word.”

“You're an asshole.”mapait akong natawa.“You lied to me right from the start.”

Tumayo siya at naglakad palapit sakin nang dahan-dahan pero hindi na ako kumibo at hinayaan lang siyang makalapit sakin.Hindi na ako nakaramdam nang takot kundi galit,pagkamuhi at kung meron mang sakit siguro mga ⅛ lang.

Huminto siya sa harap ko nang halos isang dangkal na ang pagitan namin.

“You know I can give you everything you need,Babe.”he said proudly.

“I don't need someone who can give me what I need.I need someone who can love me without lying. ”nanatili lang akong nakatitig sa dibdib niya habang ang lapit niya sakin.

Naikuyom ko pa ang kamao ko sa galit.He's just so proud of himself to think that he can have everything even me because of that freaking money he had.

“Too bad..”napaatras siya kaya nakita ko when he look at me with his fake pity face.He sighed.“...love doesn't exist in my world.”

Nakaramdam ako nang konting awa sa kanya its as if his past made him forget that love exist.

“I have a meeting with Mr.Callistro.”sabi niya na parang wala lang yong nangyaring sagutan namin kanina.“and whether you like it or not you stay here.”

Mas lalo lang nagrebelde ang loob ko dahil sa sinabi niya.Para lang ding sinabi niyang ikukulong niya ako dito.

“I am not your slave,Zain!I'll do what I want to do!”so this is it huh!ikukulong niya ako dito para lang hindi ako mawala sa kanya!

“You're mine!And you will follow everything I say!”

“After lying to me?You made me believe that you truly love me!you made me believe that everything about you is real!And now you still had the guts to say I'm yours?”Galit kong sigaw sa kanya.

Dahan-dahan akong naglakad patungo sa pinto pero syempre kailangan ko rin syang galitin nang sobra para hindi niya mapansin ang ginagawa ko.

Hindi ako papayag sa gusto niyang mangyari.Alam kong gagawin niya ang lahat masusunod lang ang gusto niya kaya hangga't kaya ko pang makatakas,tatakas na ako.Bahala na si Lord sakin!

“You can't do anything about it,babe.You're mine or you're dead.”

Sandali akong natigilan.Yon din ba ang ginagawa niya sa iba?Pinatay niya talaga?But I think I'm better be dead than to be with him tapos wala din namang katapusang paghihirap yon.

“Well,let me tell you these,Mr.Bardan.”nginisihan ko siya kahit nangangatog na ang mga binti ko sa kaba.“We're done!”

“You don't know what you're talking about. ”natawa na naman ito.Baliw na yata siya at lahat na lang nang sinasabi ko pinagtatawanan niya.
“You're so naive and innocent.”

Ngunit bigla na lang syang huminto sa pagtawa at nanlilisik ang mga matang tinitigan ako.

“That means you'll leave me too?”Naglakad sya palapit sakin habang nakatitig parin sakin.

This time naramdaman ko na talaga ang takot dahil sa paraan nang titig niya.Nakakatakot at nakakakilabot kaya napaatras ako.

“You can't leave me!”bigla na lang niyang sigaw na halos puputok na ang mga ugat niya sa leeg.

“Watch me!”matapang kong sagot dito.

Binuksan ko na ang pinto at agad na lumabas.

“Savvine!”

Binilisan ko pa ang hakbang ko sa takot na maabutan niya.Ngunit sa awa nang Panginoon hindi na niya ako sinundan.Lumalabo na kasi ang boses niyang tinawag ang pangalan ko habang papalayo rin ako.