Chapter 23

13 0 0
                                    



Savvine POV

“Ate,ano ba!gabing-gabi na.Wala nang sasakyan sa oras na ito!Atsaka paano ka nakapasok dito! ”nagpapadyak pa si Red sa inis.

Sinira ko lang naman ang lock nang pinto niya para lang makapasok ako kasi alam kong tulog na tulog na siya kaya heto ang init nang ulo nang ginising ko siya sa mahimbing niyang pagtulog.

“But we need to go!Maghahanap ako nang masasakyan.”pilit ko.

“Ate,kailangan mo nang tulog.”humiga siya ulit at nagkumot hanggang ulo.

“Red!”niyuyogyog ko ang balikat niya pero mas lalo lang niyang binalot nang kumot ang sarili.

I don't have a choice kundi antayin ang umaga.Wala naman sigurong mangyayaring masama sa natitirang oras.

Nang mahimbing na sana ang aking pagtulog ay nagising naman ako sa sunod-sunod na katok nang pinto,kaya lang pagod na pagod ang katawan kong bumangon kaya hinayaan ko na lang ito baka aalis din ito.Pero patuloy lang ang pagkatok kaya kinabahan na ako.

Dahan-dahan akong naglakad papunta sa pinto nang hindi binuksan ang ilaw.Sinilip ko ang labas at isang payat na lalake ang nakita ko.

“Ma'am Savvine?”

“Who are you?”Never in my life na nakita siya kaya bakit niya ako kilala?

“I'm here to help you.”

“Shut up!”biglang sumulpot ang isang lalake sa madilim na parte ng bakuran atsaka binatukan ang isa.

“Savvine.”

Nanigas ako sa kinatatayuan nang marinig muli ang boses niya.Tinulak niya ang pinto pabukas and in seconds nakayakap na siya sakin kaya mas lalong hindi ako nakakilos.

“Damn it!You made me worried. ”He whispered as he hugged me tightly.

“Zayke?”sa wakas nakapagsalita narin ako.

“Yes its me,women.”kumalas na siya sa pagkakayakap sakin atsaka ako nginitian.

“What are you doing here?!”I asked hysterically. Hindi niya na dapat ako sinundan!

“There's no time to explain. Pack your things at aalis na tayo dito.”

“Anong tayo?Aalis kami dito pero hindi ka kasama!”Anong purpose nang pag-amin ko sa kanya kanina kung magkita parin pala kami nang ganito kaaga!

“Savvine,minomonitor ni Zain bawat kilos mo,and sad to say alam niyang nandito ang kapatid mo.Kaya any minute from now ay andito na sila.”paliwanag niya.

“Bakit niya alam?!”Akala ko pa naman maging okay na ang lahat kapag aalis ako doon,lalala lang pala.

“Nakikinig ka ba?!”malapit na talagang mapikon si Zayke.“Sabi ko nga minomonitor ka niya—”

“Oo na!”I interrupted him.Naninigaw kasi,ang sakit sa puso ayy sa tenga pala.

“Eh paano mo nalaman?”

“Kasama ko lang naman ang binayaran niya.”bumaling ito sa lalakeng kasama niya.Nag-peace sign naman ang huli.“So,pack your things at ako na ang gigising sa kapatid mo.”

Teka,parang mali yata.

“Teka—”

“Hahalikan kita kapag hindi ka pa kikilos.”

Napaawang na lang ang bibig ko sa banta niya.Hindi naman ako magprotesta eh,gusto ko lang naman sanang sabihin na ako na lang ang gigising sa kapatid ko.Pero magandang banta yon ah.

Escaping With HimTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon