Bir Umut Hayat(TAMAMLANDI)

İnsanlara noldu böyle?

Günümüzde artık insanlık öldü şöyle bir etrafımıza baktığımızda kolay kolay iyimser bulmak zor kaç yıllık arkadaşın seni satıyor bugün hava çok soğuktu bir yandan Allah'ım sen dışardakilere yardım et derken bir yandan da halime şükrediyordum biraz abarttığımı anladım dedim kerim kendine gel çeki düzen ver dedim.

Sonrada kulaklığımı alıp dışarı çıktım üzerimde ince yünlü bir ceket o kadar fazla sıcak tutamıyor ıslak yollarda yürümeye başladım düşünüyorum acaba ben olsam ne yapardım bunları düşünürken bir kişi gelip dışarda ıslanmamak için çatı altına kaçmış üzeri yırtık çocuğa "senin bur da ne işin var çok pis kokuyorsun" dedi tabi bir anda üzüldüm adam oradan çekip gitti o kardeşimiz ağlıyordu elimi omzuna koydum ve " Hayat Nedir ki?" diye sordum.

Çocuk bana ufak bir tebessüm ile "bütün insanların Adem ve Havva'dan geldi." Dedi etkilendim çünkü cidden insanlar kendilerini üstün görmeye başladılar bir an önce bu huydan vazgeçilmesi gerekiyor daha sonra hani üzerimde ince yünlü hırka vardı ya onu çocuğa verdim sonra bir kafeye gittik oturduk masamızda bir tane gül ve 2 bardak çay zamanın nasıl geçtiğini anlamadık baya sohbet ettik çocuk aslında baya iyi bir çocuk bana hayatının nasıl böyle olduğunu anlattı oda ayni benim gibi annesiz büyümüş hayla anlamakta güçlük çekiyordum çünkü hayla insanlar kendilerini üstün görüyorlardı.

Eve yol alırken kenarda kestaneci gördüm hemen gidip biraz kestane aldım aklıma çok güzel bir fikir gelmişti daha yeninki kardeşimizi yanıma getirdim beraber bizim ev girdik o kadar güzeldi ki ev kirlenecek diye çorabını çıkardı.

Cidden hayatı gerçekten yaşayanlar biliyor içeri geldi ilk başta şaşırdı salonumda çok fazla kitap olup evim dağınıktı bazı kitaplara baktı sonra oturacağı yere ceketini koydu üzerine oturdu o kadar düşünceliydi sonra ona güzel kıyafetlerden verdim sonra beraber aldığımız kestaneleri ortadan yardık bir tepsiye koyduk çıtır çıtır yanan sobanın gözüne koyduk bende çay demledim güzel bir doyumsuz sohbet ettik sonra ben yatsı namazını kılmaya giderken beni durdurdu sizce ne demiş olabilir "bende namaz kılacağım bana yer gösterir misin?" dedi

Bende tabi ki de evet dedim kendi yerimin yanına serdim secdadesini beraber yatsı namazını kıldık sonra yatağımı terk edip salona iki tane yer yatağı hazırladım sabaha kadar sobanın da sıcaklıyla beraber çok güzel bir uyku çektik o kardeşimizin gözündeki okuma isteğini gördüydüm.

Onu uğurlarken eline dört tane kitap verdim "bunları oku bitirdikten sonra yanıma gelip istediğin zaman kitap alabilirsin"

Dedim kardeşimiz Çok mutlu olmuştu tabi ki bende yani şunu çıkartalım dışarda ihtiyaç sahipleri kötü değiller onlarda insan hatta onlar sizden daha iyi insanlar dert ortağım sende insansın, onlarda insan.