Aptal rüyalar yüzünden uyuduğum uykudan hiç bir şey anlamadığım için artık uykuya çok az vakit ayırır oldum.Bu sabah da alarmdan yaklaşık bir saat önce uyandım ve yataktan indim.Odamdaki banyoya doğru yürürken beynim gördüğüm rüyayı hatırlatarak işkence etmeye devam etti ama umursamamaya çalıştım.Yaşadıklarımın karışımı olarak bana sunulan,beni korkutan ve tekrar edip duran kabuslara artık bağışıklık sağlamak üzereyim. Çeşmeyi biraz zorlamadan sonra açtım,yüzümü yıkadım ve aynadaki yansımama baktım.Göz altlarım dışında güçlü gözüktüğüme inanarak banyodan çıktım.Ben asla yaşadığım ve yaşamaya devam ettiğim acıları kullanarak kendimi acındırmak istemedim.Bu yüzden güçlü gözükmeye çalışarak kabuğuma saklandım.
Oyalanmadan üzerime deri bir tayt ve zımbalı salaş bir kazak geçiriverdim ve merdivenlere yöneldim.Annemin odasının kapısını ses çıkarmamaya özen göstererek açtım.Kaşları çatık bir şekilde uyuyordu.Acı çektiğini biliyordum.Onun için hiç bir şey yapamıyor olmamın çaresizliği altında ezildiğimi hissettim.Uzanıp alnını öptükten sonra benden habersiz akmaya başlamış olan göz yaşlarımı silip evden dışarı çıktım.
Evre 3B akciğer kanseri ; kanser köprücük kemiğinin üstündeki lenf bezlerine veya göğsün karşı tarafındaki lenf bezlerine yayılmıştır.Yani kanserle savaşmak zorlaşmış durumda.Kanser hücrelerinin kalbe ulaşmamasını diliyoruz.Kemoterapi yüzünden zayıf düşmüş annemi bir kaç günlüğüne eve getirmiş olsak da tedavisine hastane de devam edilecek , vesaire , vesaire...
Yürüyerek yarım saatlik mesafede olan kitapçıya doğru adımlarımı hızlandırırken annemin durumunu düşündüm.Düşüncelerimi bölen en gür sesiyle,heceleri ölümüne uzatarak simit diye bağıran simitçi oldu.Aç olduğumu farkettiren ton ton amcadan iki simit aldım ve bir kaç adım daha ilerledikten sonra beni gülümsetebilen tek kadının şirin kitabevine girdim.Annemin kanser hastası olduğunu öğrendikten sonra üniversite kaydımı dondurup burada çalışmaya başlamıştım.Çalışmak istemem sadece maddiyatla ilgili bir durum değildi.Okula gidip aklım annemdeyken ne kadar başarılı olabilirdim ki ?
"Günaydıııııın" Kitapçıya adımımı atar atmaz Zehra ablanın sıcacık gülümsemesiyle karşı karşıya geldiğim şaşkın bir ifade takınıp ben de
"Günaydın,bugün erkencisin" deyip gülümsedim.
"Evet tatlım bugün seninle kahvaltı yapmak istedim.Evde tek başına hiç tadı çıkmıyor kiii" deyip suratını buruşturduğunda ben de sadece gülümsemekle yetinip semaverin yanına doğru yürüdüm.Çayı koyup iki minik tabureyi ve sehpamızı da yerleştirip hemen minik bir sofra hazırladık.
"Mmmm , simit almışsın çıtır çıtıııır" Diyerek simitleri de poşetinden çıkarıp tabaklara koyan Zehra ablanın neşesine hayret ettim.O kadar güçlü bir kadın oluşuna hayrandım.Eminim benden daha çok acı çekmiş olmalıydı.Yalnız yaşıyordu.Benim ailem yanımdaydı hala sonuçta...
"Pişşşştt! Gene daldın gittin.Kendine gel bakalım." diyerek beni dürtünce kendime geldim.Bir şeyler yemeye çalışmaya başladım.
"Gece pek uyuyamadım ondandır merak etme sen Zehra abla." dedim bana hala boynunu eğmiş düşünceli düşünceli baktığını görünce.
"Peki öyle olsun.Bana verdiğin sözü unutmak yok ama sakın.Kendini üzmeyeceksin."
"Unutur muyum hiiiiç." Deyip içten bi gülümsemeyle onun da dudaklarını yukarı doğru kıvrılmasını sağladığım da çayımı içmeye devam ettim.
Kahvaltımızı yaptıktan sonra kurduğumuzdaki aynı hızımızla sofrayı topladık bu sefer.Ben oyalanmak için rafları düzenlerken Zehra abla da bilgisayarın başına geçmişti.Bir süre böyle oyalandıktan sonra Zehra abla bankada ufak bi işi olduğunu söyleyerek kitapçıdan çıkarak beni kitap kokan bu minik yerde bırakıp gitti.Ben de kasaya oturup bilgisayardan Birdy-Wings'i açtım ve kitabımı alıp okumaya koyuldum.
Kitapta başımı kaldırmamı sağlayan kapının açılmasıyla şıkırdayan süslerin sesi oldu.Benim yaşlarımda bir çocuktu gelen,hemen kitabımı kapatıp kenara koydum ve hoparlörün düğmesine basıp kapattım ve sonunda beni izleyen çocuğa bakıp
"Hoşgeldiniz" diyebildim.
"Hoşbuldum" deyip gülümseyen çocuğun ne kadar güzel bir gülümsemesi olduğunu düşünürken
"Aradığınız bir kitap varsa yardımcı olabilirim." dedim soğuk bakan yüzümle.
"Yok,bakıyorum özellikle aradığım bir kitap yok ama psikoloji kitapları alacaklarım listesinde başı çekiyor" dedi ve gene gülümsedi.
"Peki,o zaman bu taraf" deyip parmağımla psikoloji kitaplarının raflarını işaret ettim.
Çocuk tekrar gülümsedi ve gösterdiğim yere doğru ilerledi.Ne diye aptal aptal sırıttığını sormak istesem de kendimi tuttum.Sonunda işini bitirip kucakladığı kitapları kasaya koydu ve bende aklımdan hızlıca hesabı yapıp ücretlerini söylediğimde çocuk şaşkın şaşkın yüzüme bakarak
"Çok hızlısın" dedi.Ben de bir cevap vermeden ifadesiz bir suratla gözlerine baktım.Rahatsız olup bir an önce ücreti ödeyip gitmesini bekledim ama inadına oyalanıyor gibi bir hali vardı.
"Neden bu kadar ifadesiz baktığını öğrenmek isterim." dediğinde şaşkınlığı saklayarak.
"Neden umrunda olsun?Seni ilgilendirdiğini sanmıyorum." biraz kızgın ve soğuk bakışlarlar karşılık verdim.
"Psikoloji öğrencisiyim." dedi ve beni deli ederek gülümsedi.
"Hiç bir şeyim yok.Demek ki iyi bir öğrenci değilsin." dedim ve kitapları poşetleyip eline tutuşturup ücreti ödemesini bekledim.
Gülümsedi ve "Görüşeceğiz" diyerek parayı uzatıp kitapçıdan çıktı.
"Sıkıntılı ya yemin ediyorum." diyerek arkasından şaşkın şaşkın bakarken Zehra abla içeri girdi bi defa.
"Ne oldu? Senin bi ifadeye bürünmeni sağlayacak kadar şaşırtan da ne ?" diyerek güldü eğlendiği belliydi.Artık nasıl baktıysam bilmiyorum.
"Bilmem çocuk garipti işte,boşver." dedim gene ifadesizleşerek.
"Peki" dedi Zehra abla da çabucak pes ederek.
Zehra ablayla geçen konuşmamız son 2 senedir yaşadığım hayatın özeti gibiydi işte.Soğukluğumla kimsenin yanıma yanaşmasına izin vermiyorum ve karşı tarafta sonunda pes ediyor.Kimisi biraz savaşıp,kimisi hiç uğraşmadan.Değer verdiğim insanların kayboluşunu izlemek yerine etrafıma kimseyi yaklaştırmamayı seçtim ben...
SANIRIM BİRAZ KISA OLDU AMA İLK BÖLÜM OLDUĞU İÇİN SANIRIM.BİR DE SÖYLEMEK İSTEDİĞİM BİR ŞEY DAHA VAR Kİ AKCİĞER KANSERİ KONUSUNDA YAZDIĞIM ŞEYLERDE Bİ YANLIŞLIK OLABİLİR ÇÜNKÜ YETERLİ BİLGİM YOK VE ARAŞTIRDIKLARIMDAN ANLAYIP SADELEŞTİRDİĞİM AÇIKLAMA O OLABİLDİ ANCAK.BİLGİSİ OLAN VARSA YARDIMCI OLURSA SEVİNİRİM.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Buz Gibi
Romance"Gözlerinin içine baktığımda içimi titretiyorsun Azra...O kadar soğuk ki kelimelerin sen konuşunca buz kesiliyorum,hareket edemiyorum.Ne olurdu kapılarını bana biraz olsun aralasan?" ©Tüm hakları saklıdır.
