That Kind Of Love Is Fake

Chapter 37

Chapter 37

Nate's P.O.V.

Nagdecide sila na ipostponed na muna ang kasal dahil hindi pa rin kasi bumabalik si Aliona.  Nag-aalala na ang mom niya at dad niya. Pinahanap na namin siya at pinatrace ang location ng phone niya pero mukhang alam na niya ang gagawin. Hindi niya sinasagot ang tawag ko at mukhang nakapatay rin ang phone niya.

Sinubukan kong tawagan si Cassandra na pinsan niya pero mukha rin siyang walang alam. That night when she left gustuhin ko man siyang habulin hindi ko nagawa.

"Nate, kumain ka na mawawalan ka ng lakas niyan eh! Ito oh kainin mo muna iyan."Tawag sa akin ni Fiona.

Ilang araw na akong walang kain at tulog. Magagawa ko pa bang kumain kung alam kong nawawala si Aliona. Syempre hindi. Aliona is my world without her I can't live.

"Ano ba Nate!"Binatukan ako ni Fiona.

"Fiona!"Saway ni mom.

"Sorry mom. Ito kasing si kuya may balak atang magpakamatay."Panganagtwiran niya.

Younger sister ko si Fiona. Panganay ako, pangalawa si Dino, bunso namam si Fiona.

"Watch your words Fiona. Hindi mo gugustuhing marinig iyan ng baby mo."Sermon ni mom sa kanya.

Fiona just rolled her eyes and stormed out of the room. Lumapit naman sa akin si mom.

"Anak, tama si Fiona you have to eat."Malambing na sabi ni mom.

"No mom. Not until I found her."Sabi ko at lumabas ng kuwarto. Kailangang ko siyang hanapin. Kailangang ko siyang mahanap dahil kung hindi ikamamatay ko.

Biglang may tumawag sa akin. Unknown number. Hindi na ako nagdalawang isip na sagutin yung tawag dahil baka si Aliona na iyon. Laking gulat ko ng boses ng isang lalaki ang narinig ko.

"She's with me."Sabi nung lalaki.

"Luke..."Nakilala ko kaagad ang boses niya.

Matagal ko ng kilala si Luke. Same kami ng school noong highschool sa States. May bad background kaming dalawa sa isa't-isa that is why we are not cool with each other.

"She is fine. I'll tell you where we are. She needs you right now."Aniya sa kabilang linya.

Nagmadali ako sa kotse ko. Sinabi sa akin ni Luke ang address. Nasa hospital daw sila. Kinabahan ako ng husto. Sana ayos lang si Aliona. Sana walang nangyaring masama sa kanya. Sana hindi malala ang pakiramdam niya.

180 na ang speed ng kotse ko at wala na akong pakialam. Kailangan ko na siyang makita. I have to see with my own eyes how well she is.

Pagpasok ko sa hospital ay agad kong hinanap ang room kung nasaan siya. Nakita ko sa labas si Luke na nakaupo. Alam kong nasa loob si Aliona kaya naman nilampasan ko lang si Luke at derederetao na ako sa loob.

Pagpasok ko parang manghihina ako sa nakita ko. Walang malay si Aliona at chinicheck siya doctor. Para akong maiiyak.

Kinausap ko kaagad ang doktor sa labas after niyang i-check ang si Aliona.

"Is she okay?"Tanong ko sa doktor.

"Yes, she is fine. You don't have to worry a lot. I guess you are her guardian?"Tumingin muna sila kay Luke. Tumango lang si Luke at ibinaling na ulit sa akin ng doktor ang kanilang tingin.

"Well, she is well. Ikaw na lang ang mismong magtanong sa pasyente kung anong eksaktong nangyari."Sabi ng doktor at umalis na.

Kinuwelyuhan ko si Luke. Gusto ko siyang suntukin.

"What the hell did you do to her?"I clenched my jaw.

"What did you do to her exactly for her to cry like that?"He smirked.

Binitiwan ko siya. Pinagpagan naman niya ang kuwelyo niya.

"I guess we're quits now, Etan."He said at naglakad na siya palayo.

Etan ang tawag niya sa akin when I'm still part of the band but we had this fight and our band was disbanded. Ngayon ay may bago na siyang banda na ACE ang pangalan. We were closed friends back then pero noon iyon.

We were like brothers but if Vhean wouldn't have come to our life before maybe we don't treat each other like this.

Enough with the past thing. I have Aliona, now. I'm just watching her as she sleeps so deeply.

Hindi ko namalaya na nakatulog ako habang hawak-hawak ang kamay ni Aliona. Pagkagising ko ay wala siya sa hospital bed niya. Agad ko siyang hinanap. Then I saw heard in the bathroom. Sumusuka siya sa lababo. Tinapik ko ang likod niya.

"Are you okay?"Tanong ko but she just ignored me. Bumalik siya hospital bed at ibinalot niya ang sarili niya sa kumot.

"Look I'm sorry. I mean it. I really do mean it. But Aliona could you at least talk to me?"I plead pero parang wala lang talaga ako sa kanya. Halos hindi nga siya tumitingin sa akin eh.

Oh damn!What have I done to her that she is so mad at me like this. She is ignoring me. I have to do something. May tinawagan ako at umalis na ako ng hospital. She can't be mad at me forever. I'll do everything for her.